Ο Μακεδονομάχος Θεόδωρος Αθανασίου έγραψε τη δική του ιστορία μέχρι τα βαθιά του γεράματα
Η δράση ενός άγνωστου ήρωα από την Αλόννησο έρχεται στο φως, μέσω της σχετικής επιστολής που απέστειλε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο εγγονός του Θεόδωρος Μαλαματένιας. «Ο Θεόδωρος Αθανασίου του Λυκούργου ένας διαχρονικός Αλοννησιώτης, ένας ήρωας με υψηλό ήθος και πατριωτική συνείδηση», όπως αναφέρει ο εγγονός του, αποτελεί διαχρονικό παράδειγμα ηρωισμού, ειδικά σε μια εποχή κατά την οποία κυριαρχεί το μακεδονικό ζήτημα, το οποίο παραμένει επίκαιρο.
Ο εγγονός αφηγείται τη ζωή του παππού του και όπως σημειώνει: «Ηταν ακόμη φαντάρος όταν αποφάσισε να μπει στον Μακεδονικό Αγώνα και να προσφέρει εθελοντικά τις πολύτιμες υπηρεσίες του και μάλιστα από τους πρώτους. Για έξι χρόνια «όργωσε» όλη τη Μακεδονία και κάτω από τη μύτη των Τούρκων πολέμησε γενναία τους Βούλγαρους. Κατάφερε τα έξι αυτά χρόνια να υπηρετήσει σε διάφορους οπλαρχηγούς. Ολοι τον ήθελαν στην ομάδα τους γιατί ήταν έξοχος ελεύθερος σκοπευτής και πολεμιστής με ήθος. Γι΄ αυτό του εμπιστεύτηκαν και το ταμείο. Από τα κρύα βουνά των Σερρών και τα κοζανίτικα ορμητικά ποτάμια ώς τον βάλτο των Γιαννιτσών κατάφερε να πολεμήσει ως αντάρτης. Πολλές φορές χωρίς φαγητό, σε εχθρικό περιβάλλον. Έφυγε μόνο όταν η Μακεδονία ήταν πλέον ελληνική. Ως Μακεδονομάχος κατέχει το αναμνηστικό δίπλωμα του Μακεδονικού Αγώνα και είναι αναγνωρισμένος στα αρχεία του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα Θεσσαλονίκης.
Αργότερα τον ξανακάλεσαν στα όπλα και έγινε από τους ήρωες των Βαλκανικών Πολέμων. Πήρε μέρος σε πολλές γνωστές μάχες ως ιχνηλάτης και ελεύθερος σκοπευτής. Έγινε θρύλος όταν κατάφερε να σκοτώσει τον καλύτερο Βούλγαρο ελεύθερο σκοπευτή, που είχε αποδεκατίσει τους Έλληνες αξιωματικούς. Ξαναέκανε περήφανους τους συμπολεμιστές του όταν σε διαβαλκανικό αγώνα σκοποβολής νίκησε μεταξύ όλων των συμμάχων στρατιωτών, περνώντας τη σφαίρα μέσα από τη βέρα της βασίλισσας, η οποία ενθουσιασμένη του χάρισε το όπλο της.
Η ηρωική του δράση δεν σταμάτησε ακόμη και όταν γέρασε. Το 1940 – ΄42 από το νησί Περιστέρα της Αλοννήσου όπου κατοικούσε αποτέλεσε τον κύριο κρίκο του κυκλώματος για τη διαφυγή των εγκλωβισμένων συμμάχων Αυστραλών και Νεοζηλανδών. Τους έκρυβε, τους τάιζε και περίμενε τα καΐκια της διαφυγής για να τους περάσει στον Τσεσμέ. Έζησε επικηρυγμένος και κυνηγημένος ώς το 1943 γι΄ αυτήν του τη δράση. Πάνω από 100 σύμμαχοι οφείλουν τη ζωή τους στον Θεόδωρο Αθανασίου. Την ιστορία ενός έθνους τη γράφουν πάντα οι ήρωες» γράφει ο εγγονός του Θεόδωρος Μαλαματένιας.
