Το δικαστικό θρίλερ και το ευρωπαικό χαστούκι της χώρας μας για την απελευθέρωση του Κ. Χρυσικού
Αίσθηση προκάλεσε και στον θεσσαλικό χώρο δημοσίευμα της εφημερίδας «Λόγος της Πέλλας» ότι ο κατηγορούμενος για τη δολοφονία του επιχειρηματία Θεοδ. Γιαμπουράνη στην Κόρινθο, Κώστας Χρυσικός είναι συνέταιρος στην εταιρεία “Κώστας Χρυσικός ΑΒΕΕ Συσκευασμένων Φρούτων-Ξηρών Καρπών και Οίνων με διακριτικό τίτλο “ΧΡΥΣΑ ΦΡΟΥΤΑ- GOLDEN FRUITS” με Λαρισαίο μεγαλοεπιχειρηματία, ο οποίος δραστηριοποιείται στον χώρο των τροφίμων.
Ο «Λόγος της Πέλλας» σημειώνει ότι ο φυγόποινος Κώστας Χρυσικός, συνεχίζει να κυκλοφορεί ελεύθερος και παραμένει άφαντος, αν και έχει εκδοθεί διεθνές ένταλμα σύλληψης. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το δικαστικό θρίλερ της υπόθεσης Γιαμπουράνη, καθώς η αρχική αθώωση του Κ. Χρυσικού από το Εφετείο Ναυπλίου απέφερε ηχηρό χαστούκι για τη χώρα μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο έκρινε ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη παραβίασε ανθρώπινα δικαιώματα.
Δικαστικό θρίλερ
Για να φτάσουμε στην εξέλιξη αυτή, χρειάστηκε ένας τιτάνιος αγώνας από την οικογένεια του δολοφονηθέντος επιχειρηματία, τον οποίο και παρουσιάζουμε συνοπτικά:
Όλα ξεκίνησαν όταν στις 14 Μαρτίου 2000, ο επιστάτης του συσκευαστηρίου με την επωνυμία «Άριστον» Βασίλειος Μπαντούνας, βρήκε στο εργοστάσιο στο Κιάτο το άψυχο σώμα του 60χρονου επιχειρηματία Θεόδωρου Γιαμπουράνη να αιωρείται μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο, κρεμασμένο από ένα σχοινί που ήταν δεμένο στη σιδηροδοκό που στηρίζει την οροφή του κτιρίου, όπως ανέφερε τότε το dikastikoreportaz.gr. Πάνω του δεν βρέθηκαν χρήματα, εκτός από ένα σημείωμα που διαμήνυε στη γυναίκα του να κρατήσει ένα ποσό από την περιουσία του και τα υπόλοιπα να δοθούν στο συνεργάτη του Κώστα Χρυσικό.
Η νεκροψία-νεκροτομή που διενήργησαν κατ΄ ανάθεση της ανακριτικής αρχής Α.Τ. Κιάτου, ιατροδικαστές Α.Τ. Πατρών αποφάνθηκε ότι πρόκειται περί αυτοκτονίας. Η οικογένεια όμως υποστήριξε ότι ο επιχειρηματίας δολοφονήθηκε, καθώς δεν είχε λόγους να αυτοκτονήσει. Έτσι ξεκίνησαν αγώνα για να αποδείξουν ότι ο απαγχονισμός του ήταν προσχεδιασμένο έγκλημα. Οι υποψίες τους για τις σκοτεινές συνθήκες θανάτου επιβεβαιώθηκαν μετά την εξέταση που έκαναν τρεις ιατροδικαστές στην Αθήνα, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι «οι δράστες είχαν στραγγαλίσει το θύμα και στη συνέχεια έστησαν το σκηνικό της δολοφονίας»! Το γενετικό υλικό που βρέθηκε στην κορδέλα με την οποία ήταν δεμένα τα χέρια του θύματος, καθώς και το περιεχόμενο του σημειώματος που στην τσέπη του Θεόδωρου Γιαμπουράνη «έδειξαν» την ταυτότητα του θύτη. Μετά από την εξέλιξη αυτή, εκδόθηκε βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Κορίνθου, μέσω του οποίου παραπέμφθηκε σε δίκη για ανθρωποκτονία από πρόθεση ο συνεταίρος του Γιαμπουράνη, Κώστας Χρυσικός. Παρ΄όλα αυτά, το 2005 το Μικτό Ορκωτό ∆ικαστήριο Σπάρτης κήρυξε ομόφωνα αθώο τον κατηγορούμενο, παρά την αντίθετη εισήγηση της εισαγγελέως της έδρας. Η οικογένεια Γιαμπουράκη προσέφυγε στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, προκειμένου να αναιρεθεί η αρχική απόφαση κι έτσι η υπόθεση εκδικάστηκε εκ νέου. Υπό το βάρος των νέων αποκαλύψεων, την ίδια χρονιά, το Μικτό Ορκωτό ∆ικαστήριο Σπάρτης αναγκάστηκε να συνεδριάσει εκ νέου και να εκδώσει διαφορετική απόφαση, επιβάλλοντας στον Κώστα Χρυσικό ποινή κάθειρξης 20 ετών. Παρόλα αυτά, αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση 30.000 ευρώ μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό για λόγους υγείας και συγκεκριμένα… οσφυαλγίας. Η συγκεκριμένη απόφαση θεωρήθηκε προκλητική τόσο προς την οικογένεια Γιαμπουράνη όσο και σε σχέση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Η συνέχεια της δικαστικής διαμάχης Γιαμπουράνη – Χρυσικού γράφτηκε το 2013, δεκατρία χρόνια μετά τη δολοφονία του 60χρονου εργοστασιάρχη. Στις 29 Ιανουαρίου, το Μικτό Ορκωτό ∆ικαστήριο Ναυπλίου καταδίκασε σε 20 χρόνια κάθειρξη τον Χρυσικό, χωρίς αναστολή. Στις 6 Μαρτίου του 2013 όμως, το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου, με πλειοψηφία 3-2, άφηνε ελεύθερο τον Χρυσικό με το πρωτοφανές για τα δικαστικά δρώμενα σκεπτικό πως, εάν ο κατηγορούμενος έμενε στη φυλακή, θα έθετε σε κίνδυνο την κατάσταση της περιουσίας του! Στις 30 Οκτωβρίου 2014, ο Άρειος Πάγος αποφασίζει να εκτελεστεί η καταδικαστική απόφαση για τον Κ. Χρυσικό, δηλαδή η κάθειρξη 20 ετών. Όμως, στο μεταξύ, ο δολοφόνος του Θεόδωρου Γιαμπουράνη έχει γίνει… καπνός και οι Αρχές δεν γνωρίζουν πού βρίσκεται μέχρι και σήμερα.
Η δικαίωση από το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο
Έτσι όπως εξελίχθηκε η υπόθεση ανάγκασε την πλευρά Γιαμπουράνη να στραφεί προς το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο Ανθρωπίνων ∆ικαιωμάτων, το οποίο συνεδρίασε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2020 και αποφάσισε ότι η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε ότι η αναστολή εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε στον Κώστα Χρυσικό δεν πληρούσε τις διαδικαστικές υποχρεώσεις προβλεπόμενες στο άρθρο 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης ∆ικαιωμάτων του Ανθρώπου, δηλαδή το δικαίωμα στη ζωή. Παράλληλα, έκρινε ότι η διάρκεια της ποινικής διαδικασίας ενώπιον των δικαστηρίων της Ελλάδας – που ξεκίνησε στις 6 Ιουνίου του 2005 και έληξε στις 29 Ιανουαρίου του 2013 – δεν ήταν συμβατή με τον εύλογο χρόνο κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των ∆ικαιωμάτων του Ανθρώπου. Παρά τη δικαίωσή της από το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο, η κόρη του θύματος Κατερίνα Γιαμπουράνη δεν θεωρεί ότι η υπόθεση έχει τελειώσει. «Σε όλη αυτή την ιστορία υπάρχει ένα οξύμωρο. Μπορεί το ελληνικό κράτος να παραδέχτηκε ότι πράγματι υπήρξαν παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων, από την άλλη, η αποκατάσταση της τάξης θα έρθει μόνο αν συλληφθεί ο δολοφόνος, ο οποίος κυκλοφορεί ανάμεσα σε εμάς και τα παιδιά μας. Το γεγονός αυτό αποτελεί προσβολή προς τους δικαστές οι οποίοι έκριναν επί της ουσίας, προσβάλλει την ελληνική ∆ικαιοσύνη, τη χώρα μας γενικά, καθώς και το δικαίωμα στη ζωή. ∆εν είμαι χαρούμενη που η χώρα μου καταδικάστηκε επειδή παραβίασε τους κανόνες. Μπορεί η χώρα μου, όμως, να επανορθώσει, να συλλάβει τον δράστη» καταλήγει.
