Ανεβαίνει στο υπαίθριο θέατρο Χόρτου σε σκηνοθεσία – σκηνογραφία Γιάννη Τράντα
Η θεατροποίηση του ποιήματος «Αίας» του Γιάννη Ρίτσου από τη συλλογή του «Τέταρτη Διάσταση», σε σκηνοθεσία, σκηνογραφία και ερμηνεία Γιάννη Τράντα παρουσιάζεται μεθαύριο Σάββατο 1 Αυγούστου, στις 21:00, στο υπαίθριο θέατρο Χόρτου.
Ο Αίας ο Τελαμώνιος, ο μέγας, ο Σαλαμίνιος, θεωρείται μετά τον πρώτο του ξάδερφο – τον Αχιλλέα – ο πιο γενναίος ήρωας απ’ τους Πανέλληνες, που εκστρατεύσανε στο Ίλιον. Όταν θανατώθηκε ο Αχιλλέας απ’ τον Πάρη – Αλέξανδρο, τα όπλα του Αχιλλέα έπρεπε να πάνε στον πιο γενναίο, δηλαδή στον Αίαντα. Οι Ατρείδες αρχηγοί με πονηριές κι απάτες τον αποκλείουν απ’ τα όπλα, δίνοντάς τα στον Οδυσσέα.
Μετά απ’ αυτή την καταφανή και ύψιστη προσβολή, ο Αίαντας καθώς έχει επιστρέψει στην σκηνή του στο στρατόπεδο, αποφασίζει να βγει, να σκοτώσει και να αιχμαλωτίσει αυτούς που τον αδίκησαν. Η θεά Αθηνά όμως του σκοτίζει τον νου κι ο Αίαντας μαινόμενος σφάζει ό,τι ζώο βρεθεί μπροστά του, νομίζοντας πως σκοτώνει τους Ατρείδες. Όταν πια όλοι, εκτός των ζώων, έχουν μείνει ζωντανοί κι αλώβητοι απ’ τον Αίαντα, η Αθηνά τον επαναφέρει στα συγκαλά του, καθώς έχει επιστρέψει ξανά στην σκηνή του. Ο Ρίτσος πιάνει το νήμα από την στιγμή που ο Αίαντας αρχίζει να συνέρχεται και να αντιλαμβάνεται τί έχει κάνει, με τις «τυφλές ανδραγαθίες» του… «και με τις άλλες, τις πραγματικές εκείνες που κάποτε έπραξε για την Ελλάδα και τους Έλληνες».
Βασιζόμενος ο Ρίτσος στον Ομηρικό και τον Σοφόκλειο «Αίαντα» αναπτύσσει, μεταξύ τού τότε και τού σήμερα, μιαν ολοκάθαρη γραμμή και πορεία αυτής της σκληρής και μοναχικής διαπάλης μεταξύ κοινωνικού καθήκοντος και αριβισμού, μεταξύ Ζωής και καιροσκοπισμού. Ο χρόνος είναι ρευστός κι ο χώρος παλινδρομεί μεταξύ τού στρατοπέδου των Ελλήνων της Τροίας και του στρατοπέδου των εν τω παρόντι Ελλήνων εξορίστων. Η ιστορική μνήμη είναι διαρκώς παρούσα και ατελεύτητη και τα «νεωτερικά» στοιχεία της παράστασης έχουν σημανθεί από τον ίδιο τον ποιητή στις αποστροφές και στις υπονοήσεις τού παραληρούντα Αίαντα.
«Ο Ρίτσος, εμμέσως με τις σκηνογραφικές υποδείξεις του στον πρόλογο και τον επίλογο, παρουσιάζει τον «Αίαντά» του ως πρόταση για έναν καθαρά θεατρικό μονόλογο. Η παράσταση στοχεύει στην δυναμική καλλιέπεια αυτού του λόγου, που με τα στιβαρά ελληνικά του, κυριαρχεί και παράγει τις θυελλώδεις ακουστικές εικόνες και την ανάλογη συναισθηματική κλίμακα στον θεατή» αναφέρει ο Γιάννης Τράντας.
Ο Ρίτσος γράφει τον «Αίαντα», εξόριστος από την χούντα των συνταγματαρχών, στην Λέρο και την Σάμο (Αύγουστος 1967 – Ιανουάριος 1969) και η έντονη ψυχική διέγερσή του διατρέχει το έργο, αλλά την διαχειρίζεται με μιαν υποδόρια ευγενική αυτοκυριαρχία ώστε ο καταγγελτικός του λόγος να στρέφεται εναντίον ουσιαστικά του ίδιου, διότι αδυνατούσε να διακρίνει την απάτη και τις ραδιουργίες των εξουσιαστών/συμπολιτών/συμπολεμιστών/συντρόφων του. Το τέλος της ηρωϊκής εποχής, που πρεσβεύει ο Αίας, αδυνατεί να συμπλεύσει με το «νείκος» που επεξεργάζεται και σηματοδοτεί η «νέα τάξη» και η αυτοκτονία του, ως σηματωρός, είναι ο μόνος δρόμος που φωτίζει και αποκαλύπτει τις μηδενιστικές σκιές της «νέας εποχής».
Η τιμή εισιτηρίου είναι 10 ευρώ.
Συντελεστές της παράστασης:
Σκηνοθεσία, σκηνογραφία, ερμηνεία: Γιάννης Τράντας
Μουσική, πιάνο, τζουράς: Πέτρος Δουρδουμπάκης
Κοστούμια: Δημήτρης Παρθένης (Parthenis)
Τέκμησσα, αφηγήτρια: Μαρία Γώγου.
