Τις εντυπώσεις του από την Ανάσταση στη μακρινή χώρα αφηγείται ο Παύλος Καρανίκος με λόγο και εικόνα
Εικόνες που κόβουν την ανάσα και έθιμα που συνθέτουν το κατανυκτικό κλίμα των ημερών πλαισιώνουν τη φωτογραφική αφήγηση του πολυταξιδεμένου Βολιώτη Παύλου Καρανίκου, ο οποίος έφτασε μέχρι το μακρινό Ουζμπεκιστάν στο μεγάλο του ταξίδι ανά τον κόσμο. Ο σύγχρονος «Φιλέας Φογκ» βίωσε το πασχαλινό κλίμα στη συγκεκριμένη χώρα και μεταφέρει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ τις εντυπώσεις του με λόγο και εντυπωσιακές φωτογραφίες.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Το Ουζμπεκιστάν είναι μια μουσουλμανική χώρα στην Κεντρική Ασία, όπου ζουν πολλοί Ρώσοι που αγγίζουν τις 750.000 και διαθέτει ακόμα μεγαλύτερο χριστιανικό πληθυσμό που αριθμεί 3 εκατομμύρια κατοίκους. Ολοι μαζί οι χριστιανοί του Ουζμπεκιστάν γιορτάζουν το Πάσχα στις ρωσικές ορθόδοξες εκκλησίες ακολουθώντας την ρωσική παράδοση.
«Είναι πολύ όμορφο να μπορέσεις να βρεθείς και να παρακολουθήσεις την Ανάσταση σε άλλους τόπους και να βιώσεις τον εκεί τρόπο εορτασμού. Έτσι και εγώ είχα την τύχη να βρίσκομαι στο Ουζμπεκιστάν τις πασχαλιάτικες γιορτινές μέρες και κατάφερα να παρακολουθήσω Ανάσταση στη μαγική Σαμαρκάνδη και την υποβλητική Μπουχάρα» αρχίζει η αφήγηση του Παύλου Καρανίκου.
«Φθάσαμε στην εκκλησία του Αρχάγγελου Μιχαήλ, στην Μπουχάρα, κατά τις 11μμ. Η εκκλησία γεμάτη και αρκετός κόσμος έξω από την εκκλησία. Κατάνυξη και σιωπή. Μόνο η φωνή του ιερέα και των ψαλτάδων ακούγονταν. Οι πιστοί παρακολουθούν ευλαβικά και αναμένουν την έλευση του αγίου φωτός» συνεχίζει. Το Αγιο Φως δόθηκε λίγο πριν τα μεσάνυχτα για να ανάψουν όλες οι λαμπάδες που φώτισαν τα ασκεπή κεφάλια των ανδρών και τα καλυμμένα με την μαντήλα πρόσωπα των γυναικών. Το λιγοστό φως των λαμπάδων φώτιζε υποβλητικά και τον περιβάλλοντα χώρο της εκκλησίας. Τα μεσάνυχτα ακριβώς, ο ιερέας, με το άγιο φως, εξήλθε από την εκκλησία και με την συνοδεία των εξαπτέρυγων περιήλθε τρεις φορές τον ναό πριν εισέλθει ξανά για να αρχίσει η Λειτουργία της Ανάστασης.
Το πλήθος ακολούθησε το Αγιο Φως στην περιφορά με ευλαβικά σκυμμένο το κεφάλι. Με την έναρξη της λειτουργίας της Ανάστασης οι μισοί πιστοί παρέμειναν στην εκκλησία και οι υπόλοιποι αποχώρησαν. Στα χέρια τους κρατούσαν την αναμμένη λαμπάδα, για να μεταφέρουν το Άγιο Φως στο σπίτι, κόκκινα αυγά και το γλυκό του Πάσχα που είχαν φέρει μαζί τους για να ευλογηθούν.
Στη Σαμαρκάνδη
«Μια δεύτερη φορά γιορτάσαμε την Ανάσταση στη Σαμαρκάνδη. Ο ναός του Αγίου Αλεξίου πιο μεγάλος και μεγαλόπρεπος με περισσότερο κόσμο, το ίδιο κατανυκτικά. Εδώ κάποιες κυρίες μας πλησίασαν και μας πρόσφεραν κόκκινα αυγά και διάφορα γλυκά. Εδώ είδαμε τα αυγά και τα γλυκά που έφεραν οι πιστοί για να ευλογηθούν» αναφέρει ο πολυταξιδεμένος Βολιώτης.
Η διαδικασία ίδια και η περιφορά του Αγίου Φωτός πραγματοποιήθηκε στη μεγάλη αυλή της εκκλησίας. Μετά την είσοδο του φωτός στην εκκλησία οι περισσότεροι πιστοί αποχώρησαν.
«Αυτό που σε εντυπωσιάζει στην ανάσταση είναι η ευλάβεια που δείχνουν οι πιστοί και κυρίως οι γυναίκες, φορώντας την μαντήλα σε έναν υποβλητικά φωτιζόμενο χώρο που αποπνέει μια συνολική κατάνυξη που επικρατεί στην διάρκεια της τελετής» υπογραμμίζει.
Ρωσικό Πάσχα στο Ουζμπεκιστάν
Εντυπωσιασμένος δηλώνει από όσα βίωσε και αντίκρισε στην μακρινή χώρα ενώ απαριθμεί τα ιδιαίτερα έθιμα που διαφυλάττουν οι ντόπιοι, με περισσή ευλάβεια και αφοσίωση.
Κατά την παράδοση, η προετοιμασία του εορταστικού πασχαλινού «μενού» αρχίζει τη Μεγάλη Πέμπτη και στη Ρωσία και είναι η μέρα προετοιμασίας για το πασχαλινό ρωσικό τραπέζι. Οι Ρώσοι βάφουν και διακοσμούν περίτεχνα τα κόκκινα αυγά τους, ψήνουν πασχαλινά τσουρέκια, που ονομάζονται «Κουλίτς», και φτιάχνουν με μία ειδική ξύλινη φόρμα που λέγεται «πασότσνιτσα», το περίφημο γλυκό «Πάσχα» με ανθότυρο (τβορόγκ) και σταφίδες, προσφέρεται ως επιδόρπιο για το πασχαλινό τραπέζι.
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι ημέρα πένθους και νηστείας όπως και για τους Έλληνες, έτσι και για τους Ρώσους που ζουν την κορύφωση του Θείου Δράματος. Εκεί, ακολουθούν το τελετουργικό της «ταφής» της Σινδόνης, η οποία φέρει απεικόνιση του θανόντος Χριστού. Η Σινδόνη τοποθετείται στο κέντρο του ναού και με το πέρας της Ακολουθίας μεταφέρεται στο Ιερό Βήμα, συμβολίζοντας με αυτό τον τρόπο την «ταφή».
Το Μεγάλο Σάββατο, οι Ρώσοι πηγαίνουν τα πασχαλιάτικα αβγά και τα γλυκίσματα στην εκκλησία για ευλογία και συνηθίζουν να κρατούν ένα από τα αυγά μέχρι το επόμενο Πάσχα, ενώ το βράδυ, όλοι κατευθύνονται στου ναούς για την Ανάσταση.
Η Κυριακή του Πάσχα είναι ημέρα χαράς και γιορτής για όλους τους ορθόδοξους χριστιανούς. «Η μέρα του Πάσχα ξεκινά με ένα μεγάλο οικογενειακό πρωινό. Το τραπέζι είναι διακοσμημένο με φρέσκα λουλούδια, κλαδιά ιτιάς και φυσικά βαμμένα αυγά. Εκτός από τα πασχαλινά τσουρέκια και το γλυκό «πάσχα» που καταναλώνεται μόνο το Πάσχα, υπάρχουν πολλά άλλα φαγητά στο τραπέζι όπως λουκάνικα, μπέικον, τυρί, γάλα κλπ. – ουσιαστικά όλα όσα απαγορεύονταν κατά τη διάρκεια της 40ήμερης νηστείας. Ωστόσο, η γιορτή ξεκινά με ένα κομμάτι αρωματικού γλυκού «πάσχα». Μετά το πρωινό οι άνθρωποι επισκέπτονται τους φίλους και τους γείτονές τους που ανταλλάσσουν κόκκινα αυγά και μικρά πασχαλινά τσουρέκια. Αν το πρώτο αβγό που θα πάρουν είναι ένα πραγματικό δώρο που δίνεται με την καρδιά, ποτέ δεν θα πάει χαμένο», υπογραμμίζει ο Παύλος Καρανίκος, κλείνοντας την αφήγηση με μια παλιά ρωσική παροιμία.
