Η διακεκριμένη ηθοποιός μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τη «Σίρλεϊ Βάλενταιν» και τη σύνδεσή της με την περιοχή ΟΑλέξανδρος Ρήγας παρουσιάζει τη γλυκόπικρη κωμωδία του Willy Russell «Σίρλεϊ Βαλεντάιν» σήμερα Σάββατο 23 Μαρτίου στις 21.15 και αύριο Κυριακή 24 Μαρτίου με δύο παραστάσεις 18.15 απογευματινή και 21.15 βραδινή στο κινηματοθέατρο «Αχίλλειον».
Η αγαπημένη ηθοποιός Μπέσυ Μάλφα, που ενσαρκώνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, δηλώνει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ευτυχής που εμφανίζεται στον Βόλο, τόπο καταγωγής της, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι επισκέπτεται την περιοχή όταν το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις της. Σε κάθε ρόλο καταθέτει την ψυχή της και όπως υπογραμμίζει κάθε ρόλος ισοδυναμεί με τη διαδρομή της αναζήτησης της ύπαρξής της, με γνώμονα πάντα την αλήθεια του θεάτρου, που ακουμπά στην ψυχή της.
Συνέντευξη στη ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Το καλλιτεχνικό σας ταξίδι στον Βόλο με αφορμή τη «Σίρλεϊ Βάλενταιν» σάς δίνει την ευκαιρία να επισκεφτείτε τον τόπο καταγωγής σας. Με ποια συναισθήματα εμφανίζεστε σήμερα και αύριο στο «Αχίλλειον»;
Εννοείται ότι έρχομαι με πολλή χαρά. Κάθε χρόνο επισκέπτομαι τον Βόλο και μου δίνει πολύ μεγάλη χαρά η επικοινωνία με συγγενείς και φίλους. Ερχομαι με τα καλύτερα συναισθήματα, γιατί αισθάνομαι ότι γυρίζω σε έναν τόπο που είναι πατρίδα μου, μοιράζομαι αυτή την παράσταση με αγαπημένους ανθρώπους. Αισθάνομαι περήφανη κάθε φορά που έρχομαι στον Βόλο.
Οι δεσμοί σας με την περιοχή και ειδικά τη Νέα Αγχίαλο, τόπο καταγωγής του πατέρα σας, παραμένουν ακατάλυτοι;
Ο παππούς μου καταγόταν από το Βελεστίνο, ο πατέρας μου Ιωάννης Βασιλόπουλος, ο οποίος ήταν ναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού, γεννήθηκε στη Νέα Αγχίαλο και η μητέρα μου Ολγα Μάλφα καταγόταν από τη Λευκάδα. Ερχόμουν πάντα στον Βόλο, όπου έζησαν για κάποιο διάστημα ο παππούς και η γιαγιά μου και έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις. Σκοπεύω να επισκεφτώ και τη Νέα Αγχίαλο όσο θα βρίσκομαι στον Βόλο λόγω της παράστασης για να δω συγγενείς και φίλους.
Σας έχουμε συνδέσει κατά βάση με ρόλους, που εμπεριέχουν έντονα το κωμικό – σατυρικό στοιχείο. Η συνάντησή σας με τη «Σίρλεϊ Βάλενταιν» αναδεικνύει άραγε την αναζήτησή σας για κάτι διαφορετικό;
Οποια δουλειά διαλέγω, έχει ως γνώμονα κυρίως τους συνεργάτες και το καλό έργο βεβαίως. Κάθε φορά διαλέγω διαφορετικό ρεπερτόριο. Αυτή τη φορά δεν το διάλεξα εγώ. Το διάλεξε ο Αλέξανδρος Ρήγας. Εγώ του είχα πει απλώς ότι θέλω να συνεργαστούμε μαζί και έτσι έγινε η συνεργασία για τη «Σίρλεϊ Βάλενταιν».
Μέσα από τον χαρακτήρα που ενσαρκώνετε στη σκηνή αποτυπώνονται η φωνή της γυναίκας, ο προβληματισμός, το παράπονό της διαχρονικά;
Θα μπορούσε να το πει κανείς σε πρώτο επίπεδο όσον αφορά στη γυναίκα. Σε δεύτερο επίπεδο, ωστόσο, που είναι και το σημαντικότερο για μένα, είναι η φωνή του ανθρώπου, η αναζήτηση του ανώτερου νου. Η αναζήτηση του ποιος είμαι, πού πάω, τι έκανα, τι δεν έκανα, τι θα έπρεπε να έχω κάνει και εκφράζεται μέσα από τα μάτια μιας Βρετανίδας από το Λίβερπουλ, η οποία βρίσκει τη σωτηρία στην Ελλάδα. Στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία, τις τέχνες, τις επιστήμες, τα μαθηματικά και δεν είναι τυχαίο που ένας Βρετανός αναφέρει αυτά τα στοιχεία, γιατί πραγματικά η φιλοσοφία και η αναζήτηση του εαυτού ξεκίνησε από την Ελλάδα ως έννοια.
Υπάρχουν σημεία «σύγκλισης» ανάμεσα στην Μπέσυ και τη Σίρλει;
Δεν ταυτίζομαι με την ηρωίδα. Ταυτίζομαι όμως με τις ιδέες του κειμένου. Δηλαδή όλη μου η ζωή κινείται γύρω από αυτό. Ποια είμαι, τι είμαι, τι έκανα, τι δεν έκανα, τι θα έπρεπε να έχω κάνει, τι συμβαίνει γύρω μας, γιατί συναντάμε κάποιους ανθρώπους. Ολα αυτά είναι ερωτήματα που με απασχολούν κατά καιρούς και βέβαια υπάρχουν μέσα σε αυτό το κείμενο.
Κάθε ρόλος και ένα θεατρικό ταξίδι. Τι κρατάτε από την 22χρονη θεατρική σας διαδρομή, από τη «Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», την παλαιότερη συνεργασία σας με το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου, μέχρι σήμερα;
Κρατάω τα πάντα. Είναι πολύ σπουδαίο το θέατρο, και κρατάω τη διαδρομή της αναζήτησης της υπάρξεώς μου, του τι αξίζει πραγματικά στη ζωή και τι εστί αυτή η αναζήτηση. Θυμάμαι με πολλή αγάπη τη συνεργασία μου με το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου την περίοδο ΄97 – ΄98 και εννοείται ότι θα ήθελα να ξανασυνεργαστώ με το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου.
Μιλώντας για το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου και τον Βόλο κατ’ επέκταση, ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους Βολιώτες;
Είναι υπέροχοι άνθρωποι και τους αγαπώ πολύ. Γεννάμε πολύ ωραίους άντρες και πολύ δυναμικές γυναίκες. Είμαι Βολιώτισσα κατά το ήμισυ και κατά το άλλο ήμισυ Λευκαδίτισσα. Πάνω απ’ όλα είμαι άνθρωπος και προσπαθώ να είμαι καλός άνθρωπος με τη σωστή έννοια του όρου και αγαπώ τους ανθρώπους.
