Το ρεπορτάζ, σε διαφορετικών πολιτικών αποχρώσεων μέσα ενημέρωσης, είναι ταυτόσημο. Από την Πρωτομαγιά και μετά έρχονται όχι εκατοντάδες, όχι χιλιάδες, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες κατασχέσεις και πλειστηριασμοί, με πλήρη κατάργηση κάθε προστασίας της πρώτης κατοικίας όσων οφείλουν στις τράπεζες. Χωρίς να λαμβάνεται υπόψη κανένα απολύτως κοινωνικό κριτήριο, ούτε η ανεργία, ούτε η βαρύτατη ασθένεια, είτε και αναπηρία του δανειολήπτη. Η διατύπωση σε όλα τα ρεπορτάζ είναι ξεκάθαρη: «Η κατάργηση κάθε περιορισμού στους πλειστηριασμούς ακινήτων θα ισχύει καθολικά για όλους τους οφειλέτες, ακόμη και αν πρόκειται για την πρώτη κατοικία του οφειλέτη, ανεξαρτήτως εμβαδού και εάν πρόκειται για δανειολήπτες με χαμηλά εισοδήματα».
Είναι, βεβαίως, γνωστό ότι οι θεσμοί, όπως ονομάζεται πλέον, ευσχήμως, η τρόικα, πιέζουν, από τότε που μπήκαμε στα μνημόνια, προς αυτή την κατεύθυνση. Ολες, όμως, οι ώς τώρα κυβερνήσεις, άλλη περισσότερο, άλλη λιγότερο, πρόβαλαν κάποιες αντιστάσεις, ώστε να μην ξεσπάσει καταιγίδα κοινωνικών δραμάτων. Δεν το έκαναν μόνο από …φιλάνθρωπες διαθέσεις απέναντι στα εκατομμύρια των οφειλετών, αλλά επειδή διέβλεπαν τον κίνδυνο να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και να έχουμε έξαρση του λεγόμενου «αντάρτικου των πόλεων», που συντηρούν οι πάσης φύσεως «αντεξουσιαστές».
Τώρα, κ. πρόεδρε, η κυβέρνησή σας, προκειμένου να πάρει καλό βαθμό στην αναμενόμενη περιοδική αξιολόγηση της οικονομικής σας πολιτικής από τους θεσμούς, εμφανίζεται να υποκύπτει στις πιέσεις τους και να αποδέχεται την κατάργηση, από 1ης Μαΐου, κάθε προστασίας των δανειοληπτών, με το επιχείρημα ότι έτσι θα μπορέσουν να καθαρίσουν οι τράπεζες τα χαρτοφυλάκιά τους από τα «κόκκινα» δάνεια. Αρα, θα μπορούν να ρίξουν πάλι χρήμα για να κινηθεί η οικονομία.
Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά φοβάμαι ότι πραγματικά ανοίγετε τον ασκό του Αιόλου. Οτι θα ζήσουμε εφιαλτική έξαρση αντικαθεστωτικών και αντικοινωνικών εκδηλώσεων, από πυρπολήσεις τραπεζών έως φαινόμενα αυτοδικίας.
Πώς φαντάζεστε ότι θα εξελιχτούν τα πράγματα, αν γεμίσουν οι δρόμοι με χιλιάδες άστεγες οικογένειες, στις οποίες η μόνη διέξοδος, που αφήνει το σχέδιο των δανειστών, το οποίο φαίνεται να αποδέχεστε, είναι να καταφεύγουν στη διαδικασία τις πτώχευσης, όπως συμβαίνει με τις επιχειρήσεις;
Αυτή η λύση θα λειτουργήσει σαν μήτρα, που θα γεννήσει νέους Κουφοντίνες και το χειρότερο με είδος «κοινωνικής αποδοχής». Αυτό θέλετε;
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
