Η κωμωδία της «προστασίας» μέσω Frontex

η-κωμωδία-της-προστασίας-μέσω-frontex-336171

Υποτίθεται ότι η ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη, που φέρει τον τίτλο Frontex, έχει συγκροτηθεί με ξεκάθαρο σκοπό και προορισμό. Να φυλάττει τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης. Οχι, βεβαίως, από πολεμική εισβολή κάποιας άλλης χώρας, αφού τέτοιος κίνδυνος ούτε υπήρχε, όταν συστάθηκε το σώμα, ούτε υφίσταται σήμερα, αλλά για να περιορίζει άλλου είδους «εισβολές». Οπως η συστηματική παράνομη είσοδος οικονομικών μεταναστών, την οποία οργανώνουν, διαφημίζοντας μάλιστα τις υπηρεσίες τους σε υποψηφίους πελάτες αφρικανικής κυρίως προελεύσεως, πανίσχυρα κυκλώματα Τούρκων διακινητών, τα οποία λειτουργούν σε αγαστή συνεργασία με το καθεστώς Ερντογάν.

Ακουσα ότι εκδόθηκε «σημαντική ανακοίνωση» για τη δράση της Frontex και έσπευσα να τη διαβάσω, υποθέτοντας ότι θα αναφέρει συγκεκριμένα επιτεύγματα στον αγώνα κατά των διακινητών, με τον οποίο έχει επιφορτισθεί εδώ και μια τετραετία. Πόσους από εκείνους συνέλαβε, με ποιες μεθόδους περιορίζει τη δράση τους, ώστε να της πούμε και «ευχαριστώ», αν αποδεικνύεται ότι χωρίς την παρουσία της στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο αυτή την ώρα δεν θα είχαμε φθάσει τους 15.000 «φιλοξενούμενους» στη Μόρια, αλλά θα είχαμε τριπλάσιους.

Αντί για οτιδήποτε τέτοιο, η ανακοίνωση μοιάζει με έκθεση στατιστικής υπηρεσίας. Αντιγράφω χαρακτηριστικό σημείο: «Τον Σεπτέμβριο ο αριθμός των εντοπισμών παράνομων συνοριακών διαβάσεων στα κυριότερα μεταναστευτικά δρομολόγια της Ευρώπης αυξήθηκε κατά 14% από τον προηγούμενο μήνα λόγω των υψηλότερων αφίξεων στα ελληνικά νησιά στο Ανατολικό Αιγαίο».

Θα μας τρελάνουν οι άνθρωποι. Γι’ αυτό συστάθηκε το σώμα; Γι’ αυτό πληρώνονται με εξαιρετικώς υψηλούς μισθούς οι άνθρωποι, που το στελεχώνουν; Γι’ αυτό επιβαρύνονται με τη λειτουργία του οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι, μεταξύ των οποίων και εμείς; Για να μετρούν πόσοι μπαίνουν από τα ελληνικά νησιά και τον Εβρο, πόσοι από την ιταλική Λαμπεντούζα και πόσοι από την Ισπανία; Ας έβαζαν μερικούς υπαλλήλους της Eurostat να κάνουν αυτή τη δουλειά. Είναι πιο εξειδικευμένοι στις στατιστικές και θα μας κόστιζαν λιγότερο.

Πού είναι τα μεγάλα λόγια, που ακούσαμε το 2015, για δήθεν αποφασιστικά χτυπήματα στη λειτουργία του μηχανισμού των διακινητών; Είχα προειδοποιήσει από τότε, και τα γραπτά μένουν, για την αποτυχία, διότι οι διακινητές δεν μπαίνουν στις βάρκες. Πατούν σταθερά στο τουρκικό έδαφος, με καθεστώς που τους αβαντάρει με αντιπαροχή.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

[email protected]

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου