Δυσάρεστες αλήθειες για κυβέρνηση και αντιπολίτευση με φόντο την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού 

δυσάρεστες-αλήθειες-για-κυβέρνηση-κα-851206

Το μέτρο για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού των πολιτών άνω των 60 ετών δημιούργησε νέα δεδομένα στη μάχη κατά της πανδημίας. Πρόκειται για επιβεβλημένο μέτρο, από τη στιγμή που η συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα αδιαφόρησε να εμβολιαστεί, ενώ οι θάνατοι από τον κορονοϊό αφορούν, κατά κύριο λόγο, σε ανθρώπους άνω των 60. Πολλοί εκτιμούν ότι η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί προάγγελο της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού και σε μικρότερες ηλικιακές ομάδες, αν δεν σημειωθεί η επιθυμητή αποκλιμάκωση της πανδημικής κρίσης μέχρι το Πάσχα.

Δεν πρέπει, βέβαια, να ξεχνάμε ότι μέχρι να ληφθεί η απόφαση για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στους άνω των 60, αρκετά κυβερνητικά στελέχη, αλλά και επιστήμονες προέτασσαν τον παράγοντα της πειθούς για τους ανεμβολίαστους.

Κατά τη διάρκεια της διετούς υγειονομικής κρίσης δεν είναι η πρώτη φορά, που η κυβέρνηση χρειάστηκε να λάβει αποφάσεις, οι οποίες ανέτρεψαν προηγούμενους σχεδιασμούς, με αποτέλεσμα να προκληθεί σύγχυση στους πολίτες. Πολλοί θεώρησαν πως επρόκειτο για μέτρο εντυπωσιασμού, με σκοπό την πρόκληση κλίματος φόβου, ώστε να σπεύσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι να εμβολιαστούν. Υπό αυτό το πρίσμα, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο συγκεκριμένος σκοπός

επετεύχθη σε μεγάλο βαθμό, καθώς ποσοστό κοντά στο 90% των ανεμβολίαστων της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας έσπευσε να εμβολιαστεί τις τελευταίες εβδομάδες για να αποφύγει το πρόστιμο των 100 ευρώ.

Ωστόσο, παρατηρούμε ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να μη λαμβάνει μέτρα, που πιθανότατα θα οδηγούσαν σε καλύτερα αποτελέσματα, σχετικά με τον εμβολιασμό, ο οποίος αν είχε προχωρήσει στη χώρα μας όπως προχώρησε σε άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία, θα είχαμε αποφύγει χιλιάδες θανάτους πολιτών και οι επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνική δραστηριότητα δεν θα ήταν οδυνηρές.

Για παράδειγμα, η κυβέρνηση αποφεύγει τη συζήτηση για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στον δημόσιο τομέα και στην Εκκλησία. Σκεφτείτε το ενδεχόμενο να εμβολιαστούν όλοι οι ηλικιωμένοι και στη συνέχεια να αναγκαστούν να βρεθούν σε δημόσια υπηρεσία με ανεμβολίαστους υπαλλήλους ή να πάνε στην εκκλησία, όπου ισχυρή πλειονότητα ιερωμένων όχι μόνο δεν έχει εμβολιαστεί, αλλά προπαγανδίζει κατά του εμβολιασμού. Κατά συνέπεια, οι πολίτες άνω των 60, που θα έχουν εμβολιαστεί, αν βρεθούν σε κλειστούς χώρους με ανεμβολίαστους δεν θα κινδυνεύουν να μολυνθούν, τουλάχιστον σε ένα σημαντικό ποσοστό τους, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος της πανδημίας, που ζούμε τα τελευταία δύο χρόνια;

Επίσης, στο ζήτημα των σχολείων, η κυβέρνηση εξακολουθεί να αγνοεί το γεγονός ότι ένα στα τέσσερα κρούσματα αφορά σε παιδιά, που πηγαίνουν στη συνέχεια στο σπίτι και μολύνουν παππούδες και γονείς. Σε ό,τι αφορά, λοιπόν, στο ζήτημα της διασποράς του κορονοϊού στις σχολικές μονάδες, οι αποφάσεις, οι οποίες λαμβάνονται, εξακολουθούν να μη συμβαδίζουν με την εξέλιξη της πανδημίας. Για παράδειγμα, το ενδεχόμενο λειτουργίας των σχολείων πρωί και απόγευμα δεν τέθηκε ποτέ στο τραπέζι του διαλόγου, παρ’ ότι βρισκόμαστε σε υγειονομικό πόλεμο και επιβάλλεται η λήψη δύσκολων αποφάσεων. Το υπουργείο Παιδείας όχι μόνο δεν συζήτησε καν τη συγκεκριμένη πιθανότητα, αλλά διατηρεί σε ισχύ το ακατανόητο μέτρο της αναστολής λειτουργίας τάξης σε περίπτωση που νοσήσουν οι μισοί συν ένας μαθητής. Παράλληλα, αναγκάζει μαθητές και εκπαιδευτικούς να συνυπάρχουν σε υπεράριθμα τμήματα.

Σε ό,τι αφορά στη διασκέδαση, εφαρμόζεται ξανά και ξανά η «εύκολη λύση» της λήψης μέτρων, που οδηγούν σε οικονομική καταστροφή τους επαγγελματίες του κλάδου, χωρίς να συζητείται η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για τους ιδιοκτήτες και τους εργαζόμενους, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος διασποράς του κορονοϊού, ακόμη και μεταξύ εμβολιασμένων θαμώνων, καθώς είναι σχεδόν βέβαιο ότι μόλις αρθούν οι ισχύουσες απαγορεύσεις, θα επιστρέψουμε στις γνωστές καταστάσεις συνωστισμού σε καφέ, κλαμπ και κέντρα διασκέδασης.

Περά από όλα αυτά, η κυβέρνηση φέρει την κύρια ευθύνη για την απογοητευτική εξέλιξη της εμβολιαστικής εκστρατείας από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Αν ήθελε πραγματικά να καταστήσει απολύτως σαφές στους πολίτες, ότι πρέπει να σπεύσουν να εμβολιαστούν, έπρεπε να προχωρήσει στη λήψη δυσάρεστων αποφάσεων μήνες πριν. Ετσι δεν θα είχαμε ξεπεράσει τους 22.000 νεκρούς, δεν θα υπήρχε η ασφυκτική πίεση στο σύστημα υγείας, που οδήγησε στα πρόθυρα της κατάρρευσης γιατρούς και νοσηλευτές και δεν θα είχαν χαθεί χιλιάδες ηλικιωμένοι, επειδή κανείς δεν τους εξήγησε επαρκώς τι έπρεπε να κάνουν ή, σε τελική ανάλυση, δεν τους υποχρέωσε να εμβολιαστούν.

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η πανδημία του κορονοϊού είναι εντελώς απρόβλεπτη και προκύπτουν διαρκώς νέα δεδομένα, τα οποία ανατρέπουν σχεδιασμούς και προγράμματα αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης. Η εξέλιξη με την παραλλαγή Ομικρον είναι ενδεικτική της εφιαλτικής κατάστασης, την οποία αντιμετωπίζει ο πλανήτης τα τελευταία δύο χρόνια. Ομως αυτό δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για αποφάσεις, που σίγουρα έχουν πολιτικό κόστος, ωστόσο, αν ληφθούν στην ώρα τους, μπορεί να αποδειχθούν σωτήριες για χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Εκτιμάται ότι με τον εμβολιασμό στη χώρα μας, έστω με τα προβλήματα που προέκυψαν, αποτράπηκαν πάνω από 17.000 θάνατοι. Σκεφτείτε πόσοι ακόμη άνθρωποι θα βρίσκονταν ανάμεσά μας, αν την κατάλληλη ώρα είχαν ληφθεί οι κατάλληλες αποφάσεις.

Ενας ακόμη σημαντικός παράγοντας είναι αυτός της διαφάνειας αναφορικά με τις εισηγήσεις των ειδικών προς την κυβέρνηση, καθώς προκύπτουν ζητήματα, τα οποία ενισχύουν την εκτίμηση ότι ενώ η επιτροπή των επιστημόνων εισηγείται με γνώμονα τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας, η κυβέρνηση αποφασίζει με βάση την επικοινωνιακή της εικόνα.

Σε ό,τι αφορά στην αξιωματική αντιπολίτευση, μετά από δύο χρόνια μάχης με την πανδημική κρίση, ακόμη δεν έχει αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για μικροπολιτικούς τακτικισμούς, δημαγωγία και «ήξεις – αφήξεις», ενώ απειλούνται η δημόσια υγεία, η οικονομία και η κοινωνική συνοχή. Οπως, επίσης, ότι δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής για κορυφαία στελέχη της, που από τη μια ασκούν κριτική στην κυβέρνηση για ολιγωρίες στη διαχείριση της πανδημίας και για λάθη στον εμβολιαστικό σχεδιασμό και από την άλλη κλείνουν το μάτι στο αντιεμβολιαστικό κίνημα.

Δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να πατά σε δύο βάρκες για όλα τα μεγάλα ζητήματα αναφορικά με την υγειονομική και οικονομική κρίση, που προκάλεσε ο κορονοϊός. Και στο ζήτημα της υποχρεωτικότητας ασκούν ανέξοδη κριτική, αρνούμενοι συνειδητά να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα χωρίς τους παραμορφωτικούς φακούς του μικροκομματισμού και δίχως την επιρροή του πολιτικού καιροσκοπισμού, που προκαλεί έλλειψη ευθυκρισίας και οδηγεί σε καταστροφικές ιδεοληπτικές εμμονές.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου