Μία χούφτα απεργών απέναντι σε αγιάτρευτες παθογένειες

μία-χούφτα-απεργών-απέναντι-σε-αγιάτρ-839714

Του Γιώργου Λαμπράκη

Οι συνδικαλιστές, που συγκεντρώθηκαν χθες το πρωί έξω από το Νοσοκομείο Βόλου, στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας της ΑΔΕΔΥ για τα προβλήματα της δημόσιας υγείας και της εκπαίδευσης, ενώ η χώρα βρίσκεται προ των πυλών του δεύτερου κύματος της πανδημίας του κορονοϊού, ούτε άδικα διαμαρτύρονται για τις ελλείψεις και τα κενά, ούτε εκφράζουν χωρίς λόγο τις ανησυχίες τους για την κατάσταση στα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία και τα σχολεία με τις υπεράριθμες τάξεις.

Μπορεί οι συγκεκριμένες μορφές αγώνα να έχουν απαξιωθεί στα μάτια των πολιτών και στις συγκεντρώσεις να δίνουν το «παρών» μόνο τα μέλη των διοικήσεων σωματείων και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών φορέων, ωστόσο το περιεχόμενο και το διεκδικητικό πλαίσιο κινητοποιήσεων, όπως η χθεσινή, εξακολουθούν να αποτελούν ζητούμενα για την κοινωνία. Και πριν την πανδημία οι απεργιακές συγκεντρώσεις φορέων, όπως η ΑΔΕΔΥ, χαρακτηρίζονταν από μικρή συμμετοχή. Τώρα ο φόβος του κορονοϊού λειτουργεί ακόμη πιο αποτρεπτικά και περιορίζει ακόμη περισσότερο τις πιθανότητες συμμετοχής σε κινητοποιήσεις, έστω και αν αυτές διοργανώνονται στο πλαίσιο πανελλαδικών απεργιών.

Δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν πρέπει να διοργανώνονται κινητοποιήσεις ή ότι το διεκδικητικό τους πλαίσιο πρέπει μονίμως να αγνοείται από τους εκάστοτε κυβερνώντες. Προβλήματα υπήρχαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο δεν θα βρίσκονται στο επίκεντρο των ασκούμενων πολιτικών οι ανάγκες των πολιτών.

Πιο συγκεκριμένα, η κατάσταση στη δημόσια εκπαίδευση εξακολουθεί να εμπνέει ανησυχία, καθώς οι μαθητές συνεχίζουν να συνωστίζονται σε τάξεις των 25 και των 27 ατόμων, παρά τις αντιδράσεις που προηγήθηκαν και το κύμα των καταλήψεων που παρέλυσε εκατοντάδες σχολεία σε όλη τη χώρα. Η βασική διεκδίκηση των εκπαιδευτικών για μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη παραμένει, με το υπουργείο να σφυρίζει αδιάφορα επικαλούμενο αδυναμία εξεύρεσης επιπρόσθετων χώρων και μεγαλύτερου αριθμού δασκάλων και καθηγητών.

Μοναδικό μέτρο προφύλαξης στα σχολεία είναι η χρήση μάσκας, που, όπως επισημαίνουν οι λοιμωξιολόγοι, για να αποδώσει τα αναμενόμενα πρέπει να συνδυάζεται με την αποφυγή καταστάσεων συνωστισμού.

Σε ό,τι αφορά στη δημόσια υγεία, ελάχιστα άλλαξαν σε δομές, όπως το Νοσοκομείο Βόλου. Τα κενά στο νοσηλευτικό προσωπικό επιχειρείται να καλυφθούν με εμβαλωματικές λύσεις, όπως οι συμβασιούχοι νοσηλευτές, ενώ οι ελλείψεις σε γιατρούς παραμένουν, όπως και οι υποσχέσεις για μόνιμες προσλήψεις. Με το σταγονόμετρο θα αρχίσουν να αναλαμβάνουν καθήκοντα κάποιοι από τους 14 γιατρούς, που περιμένει το Αχιλλοπούλειο εδώ και δύο χρόνια, ενώ σε ζητήματα που σχετίζονται με ιατρικά μέσα, όπως οι μοριακοί αναλυτές, το μηχάνημα που παρέλαβε το Νοσοκομείο Βόλου είναι, όπως αναμενόταν, κατώτερο των περιστάσεων.

Υπάρχει, λοιπόν, λόγος για τις κινητοποιήσεις των συνδικαλιστικών φορέων. Διάθεση να εισακουστούν από τους κυβερνώντες δεν υπάρχει. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που το συνδικαλιστικό κίνημα έχει διασπαστεί και απαξιωθεί στα μάτια των εργαζομένων.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου