Τα χαμόγελα για τις βαθμολογίες και το αβέβαιο μέλλον των επιτυχόντων

τα-χαμόγελα-για-τις-βαθμολογίες-και-το-776001

Απόφοιτοι Λυκείων θα αρχίσουν νέα μεγάλη προσπάθεια για την απόκτηση του πτυχίου, με το οποίο θα διεκδικήσουν τις ευκαιρίες, που υποτίθεται ότι τους αναλογούν, στην αγορά εργασίας

Του Γιώργου Λαμπράκη

Πρώτο σημαντικό βήμα στον μαραθώνιο της ζωής τους για επαγγελματική αποκατάσταση έκαναν οι επιτυχόντες των πανελλαδικών, που πέτυχαν την είσοδό τους σε πανεπιστημιακές σχολές. Η επιτυχία τους αποκτά ξεχωριστή σημασία εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών, υπό τις οποίες έγινε η προετοιμασία για τις φετινές πανελλαδικές. Η ικανοποίηση για την επίτευξη του στόχου, που είχε θέσει ο κάθε επιτυχών ή η απογοήτευση για την τελική βαθμολογία, που απομακρύνει από τη σχολή της πρώτης τους επιλογής όσους δεν τα κατάφεραν, είναι τα συναισθήματα, που κυριαρχούν κάθε χρόνο αυτές τις μέρες.

Οι επιτυχόντες και οι οικογένειές τους κάνουν τον απολογισμό της εκπαιδευτικής χρονιάς που πέρασε και στη συνέχεια ετοιμάζονται για το επόμενο βήμα, που είναι η εγγραφή στις πανεπιστημιακές σχολές, που απόφοιτοι Λυκείων θα αρχίσουν νέα μεγάλη προσπάθεια για την απόκτηση του πτυχίου, με το οποίο θα διεκδικήσουν τις ευκαιρίες, που υποτίθεται ότι τους αναλογούν, στην αγορά εργασίας.

Για να φτάσουν όμως σε αυτό το σημείο θα πρέπει να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, σε εξαιρετικά δύσκολο οικονομικό περιβάλλον, που οι γονείς θα προσπαθήσουν με χίλιες δύο στερήσεις να στηρίξουν τα παιδιά τους. Οι ίδιοι οι φοιτητές θα βρεθούν αντιμέτωποι με την πραγματικότητα των ελληνικών πανεπιστημίων, που η υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, ιδίως την τελευταία δεκαετία, έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις.

Πανεπιστημιακές σχολές χωρίς σύγχρονες υποδομές, με ελλιπές διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, με τις φοιτητικές παρατάξεις να κάνουν στην ουσία κουμάντο, αντί για τις πρυτανικές αρχές και με τους διάφορους «μπαχαλάκηδες» να αλωνίζουν ανενόχλητοι σε γενικές συνελεύσεις και φοιτητικά πάρτι.

Οταν, δε, φτάσει η ώρα της αποφοίτησης, αρχίζει από την επόμενη κιόλας ημέρα η προσπάθεια για την ουσιαστική αναγνώριση του πτυχίου στην αγορά εργασίας, που οι σοβαρές επαγγελματικές ευκαιρίες συρρικνώνονται διαρκώς. Οσοι από τους αποφοίτους δεν καταλήξουν να εργάζονται ως σερβιτόροι ή δεν αναγκαστούν να μοιράζουν φυλλάδια για 100 ευρώ τον μήνα, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τεράστιο δίλημμα, να επιλέξουν την αίθουσα αναμονής για τους ανέργους στον ΟΑΕΔ ή το αεροπλάνο για το εξωτερικό, προκειμένου να αναζητήσουν καλύτερη ζωή.

Εκείνοι, που θα κάνουν τη δεύτερη επιλογή, είναι οι λιγότεροι για καθαρά οικονομικούς λόγους. Οι υπόλοιποι είτε θα βρεθούν αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας και θα περιμένουν κάθε μήνα το χαρτζιλίκι από τον μπαμπά ή τον παππού, είτε θα βάλουν στο περιθώριο τα όνειρα για την εξεύρεση δουλειάς, η οποία θα έχει σχέση με το επίπεδο και το περιεχόμενο των σπουδών, που ακριβοπλήρωσαν οι οικογένειές τους.

Ετσι λοιπόν ας μετριαστούν οι πανηγυρισμοί ή τα συναισθήματα απογοήτευσης, με αφορμή τη χθεσινή ανακοίνωση των βαθμολογιών, καθώς η πατρίδα μας έχει τη μοναδική «ικανότητα» να διασφαλίζει το ίδιο αβέβαιο μέλλον για τα παιδιά της, είτε αρίστευσαν, είτε όχι.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου