Στο ίδιο έργο θεατές

στο-ίδιο-έργο-θεατές-235271

Η φετινή σοδειά για τους ελαιοπαραγωγούς της Μαγνησίας ήταν πολύ καλύτερη σε σχέση με πέρυσι, τόσο σε ό,τι αφορά στην ποσότητα του ελαιοκάρπου, όσο και στην ποιότητα του τελικού προϊόντος. Δυστυχώς, όμως, οι προσδοκίες τους για οικονομική ανάκαμψη, μετά τη δύσκολη περσινή χρονιά, που η ασθένεια του δάκου εξανέμισε σε μεγάλο βαθμό τους κόπους τους, διαψεύστηκαν, αφενός γιατί ο δάκος ξαναχτύπησε την ελαιοπαραγωγή τον περασμένο Οκτώβριο, τότε, δηλαδή, που επρόκειτο να ξεκινήσει η συγκομιδή της ελιάς, αφετέρου γιατί οι τιμές στο ελαιόλαδο είναι φέτος μειωμένες κατά 40%, σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα.

Η τιμή τού έξτρα παρθένου ελαιολάδου δεν ξεπερνά το 1,85 ευρώ το λίτρο, ενώ για το αντίστοιχο υποδεέστερης ποιότητας οι τιμές κινούνται κάτω και από το 1,40 ευρώ. Την ίδια στιγμή, βέβαια, οι καταναλωτές αγοράζουν το ελαιόλαδο πάνω από πέντε ευρώ το κιλό, με αποτέλεσμα οι ελαιοπαραγωγοί και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον κλάδο, να βρίσκονται σε απόγνωση.

Οι καταγγελίες του προέδρου του Αγροτικού Συνεταιρισμού Πηλίου και Βορείων Σποράδων για την ύπαρξη καρτέλ, το οποίο καθορίζει τις τιμές στην εγχώρια αγορά, ενώ ταυτόχρονα εισάγει λάδι από τρίτες χώρες, στη συνέχεια το «βαφτίζει» ελληνικό και το εξάγει ανά την υφήλιο, επιβεβαιώνουν τις υποψίες των ελαιοπαραγωγών για την πραγματική αιτία των οικονομικών τους δεινών. Ολα αυτά επιβάλλουν την άμεση παρέμβαση της πολιτείας, η οποία οφείλει να κινητοποιήσει τους προβλεπόμενους ελεγκτικούς μηχανισμούς, έτσι ώστε να προστατευτεί το εισόδημα των ελαιοπαραγωγών και παράλληλα να αποφευχθούν φαινόμενα αισχροκέρδειας στην αγορά.

Προς το παρόν το αρμόδιο υπουργείο παρακολουθεί τις εξελίξεις και αδυνατεί να δώσει λύσεις, ακόμη και σε λιγότερο σύνθετα προβλήματα, όπως η καταβολή αποζημιώσεων στους ελαιοπαραγωγούς, που καταστράφηκαν πέρυσι από τον δάκο. Οι υποσχέσεις της προηγούμενης κυβέρνησης ουδέποτε τηρήθηκαν, ενώ και η κυβέρνηση της ΝΔ επιδεικνύει αδιαφορία.

Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις, διαχρονικά, τα σοβαρά προβλήματα των ελαιοπαραγωγών, που, ενώ παράγουν προϊόν με τεράστια εμπορική και διατροφική αξία, στο τέλος αμείβονται με ψίχουλα, ενώ είναι διαρκώς εκτεθειμένοι σε απρόβλεπτους παράγοντες, όπως οι καιρικές συνθήκες και οι ασθένειες της ελιάς. Οι συνεταιρισμοί, που εκπροσωπούν χιλιάδες ελαιοπαραγωγούς, αδυνατούν να οργανώσουν τον κλάδο και να τον πείσουν για τη σημασία της τυποποίησης του προϊόντος, έτσι ώστε να μπει φραγμός στα καρτέλ και στην αισχροκέρδεια σε βάρος των ιδίων, αλλά και των καταναλωτών.

Είναι τόσο ανεξέλεγκτη η κατάσταση στην εγχώρια αγορά ελαιολάδου, ώστε χώρες, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, στις οποίες οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει εμπορικούς δασμούς, εξάγουν στην Ελλάδα τεράστιες ποσότητες του συγκεκριμένου προϊόντος, που «βαφτίζεται» ελληνικό και στη συνέχεια εξάγεται στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, τη στιγμή που το ελληνικό ελαιόλαδο απαξιώνεται και υποβαθμίζεται μόνο και μόνο για να κερδοσκοπούν οι συνήθεις ύποπτοι.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου