Σε μια κανονική χώρα η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο φροντίζουν για την εύρυθμη λειτουργία των δημόσιων δομών υγείας. Για το πώς, δηλαδή, λειτουργούν οι δομές, στις οποίες ο απλός πολίτης στρέφεται όταν χρειάζεται ιατρική φροντίδα και περίθαλψη. Για το αν υπάρχει το απαραίτητο προσωπικό και αν οι βάρδιες καλύπτουν τις ανάγκες του κόσμου όλο το 24ωρο και όχι μόνο τις εργάσιμες ώρες και ημέρες.
Στην Ελλάδα το αυτονόητο αποτελεί ζητούμενο και στον ευαίσθητο τομέα της δημόσιας υγείας, με αποτέλεσμα οι ελλείψεις του συστήματος να ταλαιπωρούν τους πολίτες και σε πολλές περιπτώσεις να θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Οταν συμβαίνει αυτό, παρεμβαίνει η δικαιοσύνη μετά από σχετικές μηνυτήριες αναφορές θεσμικών και μη προσώπων, έτσι ώστε να διερευνηθεί αν οι υφιστάμενες δομές υγείας, ιδίως στους περιφερειακούς δήμους, λειτουργούν με γνώμονα τη διασφάλιση των πολιτών.
Η περίπτωση του Κέντρου Υγείας Ζαγοράς, που ο δήμαρχος της περιοχής προσέφυγε στη δικαιοσύνη μετά τα επαναλαμβανόμενα περιστατικά δημοτών που χρειάστηκε να διακομιστούν στο νοσοκομείο του Βόλου και δεν ήταν δυνατό επειδή οι βάρδιες των οδηγών του ασθενοφόρου δεν καλύπτονται ολόκληρο το 24ωρο(!), δεν είναι μοναδική στον νομό Μαγνησίας. Αντίστοιχη παρέμβαση έγινε από τον δήμαρχο Αλοννήσου, όταν διαπιστώθηκε ότι το περιφερειακό ιατρείο του νησιού λειτουργούσε στα όριά του, εξαιτίας της δραματικής έλλειψης γιατρών και νοσηλευτών.
Ανάλογες καταστάσεις καταγράφονται στις περισσότερες περιφερειακές δομές υγείας, ενώ και στα μεγάλα νοσοκομεία η εικόνα που μεταφέρουν πολίτες και συνδικαλιστές παραπέμπει σε τριτοκοσμική χώρα. Εύλογα λοιπόν προκύπτει το ερώτημα. Αν στα μεγάλα νοσοκομεία οι αρρυθμίες και τα προβλήματα είναι καθημερινό φαινόμενο, τι μπορούν να περιμένουν οι κάτοικοι της περιφέρειας από τις υφιστάμενες δομές δημόσιας υγείας που διαχρονικά αντιμετωπίζονται σαν τα «αποπαίδια» του συστήματος;
Το γεγονός και μόνο ότι παρεμβαίνει η δικαιοσύνη, ώστε να διαπιστωθεί αν το δημόσιο σύστημα υγείας λειτουργεί με όρους ασφάλειας για τους πολίτες, αποδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος. Αν στη Ελλάδα του 2019 πρέπει να παρέμβει εισαγγελέας προκειμένου να διασφαλιστεί ότι όσοι χρήζουν ιατρικής φροντίδας, νοσηλείας ή διακομιδής με ασθενοφόρο δεν θα ταλαιπωρηθούν ή δεν θα κινδυνέψει η ζωή τους, τότε το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό από ό,τι πιστεύει η κοινωνία και εκτιμά η κεντρική διοίκηση.
Η νέα κυβέρνηση και ειδικότερα η καινούργια ηγεσία του υπουργείου Υγείας βρίσκονται αντιμέτωπες με τις διαχρονικές παθογένειες του συστήματος και καλούνται να κερδίσουν τη μάχη για το αυτονόητο μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι προεκλογικές δεσμεύσεις της ΝΔ και οι μετεκλογικές της προτεραιότητες έχουν καλλιεργήσει προσδοκίες ότι σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουν εκλείψει οι αδιανόητες καταστάσεις με τη μεταφορά ασθενών στις καρότσες αγροτικών αυτοκινήτων. Μένει λοιπόν να δούμε αν η μηνυτήρια αναφορά του δημάρχου Ζαγοράς – Μουρεσίου για τις δραματικές ελλείψεις στο Κέντρο Υγείας της περιοχής του ήταν η τελευταία…
