Του Γιώργου Λαμπράκη
Οι αγρότες του Ανατολικού και του Νοτίου Πηλίου, που είδαν τους κόπους μιας χρονιάς να καταστρέφονται μέσα σε λίγα λεπτά από τη σφοδρή χαλαζόπτωση, η οποία έπληξε την περιοχή το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, είναι διπλά άτυχοι. Αφενός γιατί επλήγησαν από τη μανία της φύσης λίγο πριν γίνει η συγκομιδή της παραγωγής τους και αφετέρου γιατί πρέπει να περιμένουν τώρα τις δυσκίνητες υπηρεσίες του ΕΛΓΑ, προκειμένου να αποζημιωθούν.
Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη ότι η διαδικασία καταγραφής των ζημιών θα γίνει εν μέσω προεκλογικής περιόδου, τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό το εύρος του προβλήματος.
Οι χαλαζόπληκτοι παραγωγοί από τη μια έχασαν τα πάντα μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας και από την άλλη πρέπει να περιμένουν άγνωστο για πόσους μήνες ή ακόμη και χρόνια ώστε να ολοκληρωθεί μια σειρά από ατέρμονες γραφειοκρατικές διαδικασίες για το αυτονόητο, να αποζημιωθούν για τις ζημιές που τους προκάλεσαν τα ακραία καιρικά φαινόμενα.
Οι υπηρεσίες του ΕΛΓΑ φημίζονται για τα αργά αντανακλαστικά τους και για τους τεράστιους χρόνους, οι οποίοι απαιτούνται προκειμένου να ολοκληρωθούν η καταγραφή και η εξατομίκευση των ζημιών στις πληγείσες καλλιέργειες και στη συνέχεια να ξεκινήσει η καταβολή των αποζημιώσεων, που ποτέ δεν καλύπτουν το σύνολο της καταστροφής, την οποία έχουν υποστεί οι χαλαζόπληκτοι και όχι μόνο παραγωγοί.
Το πλαίσιο λειτουργίας του ΕΛΓΑ παραμένει αναχρονιστικό, με αποτέλεσμα να προκύπτουν πολύμηνες καθυστερήσεις στην καταβολή των αποζημιώσεων, παρά το γεγονός ότι οι αγρότες πληρώνουν ανελλιπώς τα απαιτούμενα ασφάλιστρα.
Ο παραγωγός, που έχει χάσει τη σοδειά του και είδε τους κόπους μιας χρονιάς να πηγαίνουν στράφι μέσα σε λίγα λεπτά, απαιτεί ταχύτατες διαδικασίες για την αποζημίωσή του. Ετσι θα καλύψει τις οικονομικές απώλειες που του προκάλεσαν οι πάντα απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες, θα μπορέσει να καλλιεργήσει ξανά τη γη του και θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις ανάγκες της οικογενείας του.
Αυτές τις ανάγκες δεν τις αντιλαμβάνονται δυστυχώς οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, με αποτέλεσμα οι αγρότες που πλήττονται από τα ακραία καιρικά φαινόμενα να αισθάνονται και επί της ουσίας να είναι απροστάτευτοι, παρότι επιβαρύνονται οικονομικά.
Από τη στιγμή μάλιστα που ο έτσι κι αλλιώς αργοκίνητος μηχανισμός καταγραφής των ζημιών και χορήγησης των αποζημιώσεων καλείται να ενεργοποιηθεί εν μέσω προεκλογικής περιόδου, που κατά παράδοση το δημόσιο παραλύει και το κράτος αδρανοποιείται, τότε τα δεδομένα για τους χαλαζόπληκτους παραγωγούς του Πηλίου γίνονται ακόμη πιο δύσκολα.
Οι ελλείψεις σε προσωπικό και η μη αξιοποίηση των σύγχρονων μέσων για τις εκτιμήσεις των ζημιών κάνουν ακόμη χειρότερα τα πράγματα για τους ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα, που κατά τα άλλα θα κληθούν να εκλέξουν σε λίγες εβδομάδες την επόμενη κυβέρνηση της χώρας, με την ψευδαίσθηση ότι οι επόμενοι θα είναι καλύτεροι από τους απερχόμενους.
