Η κυβέρνηση έχει κατ’ επανάληψη υπογραμμίσει τη σημασία του πρωτογενή τομέα στη γενικότερη προσπάθεια ανάτασης της οικονομίας. Μόνο όμως στα λόγια.
Το βράδυ της Πέμπτης ο πρωθυπουργός προανήγγειλε δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2020 και χθες το πρωί ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Βόλου, εκφράζοντας ξανά την αγωνία του για το μέλλον του πρωτογενούς τομέα, ζήτησε τη διενέργεια εκλογών, έτσι μήπως και ανακάμψει η πολύπαθη αγροτική οικονομία. Πρόκειται για δύο τοποθετήσεις που αποτυπώνουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τη χαοτική απόσταση μεταξύ μιας κυβέρνησης που ζει στον δικό της κόσμο και των ανθρώπων που βιώνουν καθημερινά τις συνέπειες των αδιεξόδων στη μεταμνημονιακή ελληνική πραγματικότητα. Αυτή η πραγματικότητα μόνο στο μυαλό των κυβερνητικών στελεχών και των βολεμένων «ημετέρων» τους εμφανίζει αισιόδοξα σημάδια.
Τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας υπόσχεται 40.000 προσλήψεις στο δημόσιο, με απώτερο σκοπό να εξασφαλίσει προεκλογικά την εύνοια των δημοσίων υπαλλήλων (που είναι ίσως το μοναδικό εκλογικό σώμα στο οποίο μπορεί να ελπίζει), οι αγρότες, οι παραγωγοί και ειδικά οι κτηνοτρόφοι βιώνουν τη χειρότερη περίοδο των τελευταίων ετών. Εγκαταλελειμμένοι πλήρως από την Πολιτεία, προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον που οι μεσάζοντες, τα καρτέλ και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα έχουν διαμορφώσει τους δικούς τους κανόνες.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι με στημένους όρους και προκαθορισμένο νικητή, που από τη μια μεριά οι άνθρωποι που ζουν από τη γη παραμένουν εκτεθειμένοι και από την άλλη τα μεγάλα συμφέροντα αλωνίζουν και κερδίζουν εκατομμύρια σε βάρος της αγροτικής και κατά συνέπεια της εθνικής οικονομίας. Ο πρωτογενής τομέας αποτελεί βασικό πυλώνα ανάπτυξης της χώρας μετά από μια σχεδόν δεκαετία ύφεσης.
Η κυβέρνηση έχει κατ’ επανάληψη υπογραμμίσει τη σημασία του στη γενικότερη προσπάθεια ανάτασης της οικονομίας. Μόνο όμως στα λόγια. Στις πράξεις ουδεμία ουσιαστική πρωτοβουλία ελήφθη όλα αυτά τα χρόνια. Ολόκληροι τομείς της αγροτικής οικονομίας, όπως η κτηνοτροφία, βρίσκονται λίγο πριν την κατάρρευση και την ίδια στιγμή ο κ. Τσίπρας υπόσχεται προσλήψεις στο δημόσιο προκειμένου να βολέψει κι άλλους κομματικούς εκλεκτούς. Δεν του φτάνουν οι στρατιές των μετακλητών και των συμβασιούχων που διορίστηκαν επί της δικής του πρωθυπουργίας, ανεβάζοντας κατακόρυφα το μισθολογικό κόστος του δημοσίου. Ευαίσθητοι τομείς του δημοσίου, όπως η Υγεία και η Παιδεία, βρίσκονται σε οριακό σημείο και το άχρηστο κομματικό κράτος που οικοδόμησε ο ΣΥΡΙΖΑ διογκώθηκε ανεξέλεγκτα, εν μέσω μάλιστα της ασφυκτικής οικονομικής επιτήρησης της χώρας από τους δανειστές της.
Ο πρωτογενής τομέας, που θα μπορούσε να στηρίξει την προσπάθεια οικονομικής ανοικοδόμησης της χώρας, παραμένει στο περιθώριο, με τους εκπροσώπους του να αγανακτούν δικαιολογημένα και να θεωρούν την προκήρυξη εκλογών και την πολιτική αλλαγή στον τόπο ως τη μοναδική σανίδα σωτηρίας του Ελληνα αγρότη.
