Είναι υποκριτικό να δίνουν οι υπεύθυνοι πολίτες μάχη, προκειμένου να μην έχουμε νέα πανδημία και κάποιοι να μην μπορούν να επιβάλουν κανόνες, όπως πρέπει. Αφού ο κορονοϊός μάς ξαναχτύπησε την πόρτα και δείχνει απειλητικός, πρέπει να λάβουμε μέτρα
Της Βάσως Κυριαζή
Αν συνεχίσουμε έτσι, είναι θέμα χρόνου να ληφθούν πιο αυστηρά μέτρα, προκειμένου να περιοριστεί η μετάδοση του κορονοϊού. Οσοι επιμένουν να μην το καταλαβαίνουν απλά κάνουν κακό στον εαυτό τους, αλλά και στους γύρω τους. Οι λοιμωξιολόγοι έχουν μέρες τώρα που επιμένουν ότι θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Προειδοποιούν ότι έχουμε χαλαρώσει και ότι θα το πληρώσουμε και δεν θα φταίει ο τουρισμός, αλλά εμείς οι Ελληνες. Ολοι εμείς που νομίζαμε ότι ξεμπερδέψαμε με τον COVID-19, αδιαφορώντας για τις εκκλήσεις που γίνονταν όλο το προηγούμενο διάστημα.
Σε όλη την Ελλάδα βλέπει κανείς ανθρώπους που αντί να συμμορφώνονται, ξεσαλώνουν. Κρυφά πάρτι, συνωστισμός, μη τήρηση των μέτρων ατομικής προστασίας και πάει λέγοντας.
Οι επαγγελματίες στον χώρο της εστίασης βρίσκονται σε αναμμένα κάρβουνα αφού «σκάνε» κρούσματα από εδώ και από εκεί, η νεολαία παραμένει χαλαρή έως αδιάφορη εκτιμώντας ότι ο ιός κολλά μόνο τους άλλους και όχι τις νεαρές ηλικίες και και και…
Ο πρωθυπουργός χθες ήταν σαφής προς τους λοιμωξιολόγους. Αν δεν γίνεται αλλιώς θα ληφθούν πιο αυστηρά μέτρα. Θέλουμε τελικά να μη λειτουργεί τίποτε; Οχι βέβαια. Θα είναι καταστροφικό. Επειδή, όμως, δεν γίνεται κάθε μέρα να αυξάνονται εκ νέου τα κρούσματα πρέπει όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
Είναι υποκριτικό να δίνουν οι υπεύθυνοι πολίτες μάχη προκειμένου να μην έχουμε νέα πανδημία και κάποιοι να μην μπορούν να επιβάλουν κανόνες όπως πρέπει. Αφού ο κορονοϊός μάς ξαναχτύπησε την πόρτα και δείχνει απειλητικός, πρέπει να λάβουμε μέτρα.
Το μέγεθος της διασποράς του ιού στην κοινωνία είναι πλέον στα χέρια όλων μας και από εμάς εξαρτάται αν θα μπορέσουμε να αποφύγουμε τα χειρότερα που δυστυχώς όπως εξελίσσεται η κατάσταση, αν δεν ενεργήσουμε αμέσως, θα επιβεβαιωθούν. Από την ατομική και συλλογική συμπεριφορά μας πιθανόν να κριθεί και η ύπαρξη ή μη της κοινωνικής συνοχής. Είναι ώρα να θέσουμε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων και να αναλογιστούμε ατομικές και συλλογικές ευθύνες, αυτές που είναι άκρως απαραίτητες σήμερα αλλά και αυτές που ξεχάσαμε την περίοδο μετά την άρση των περιορισμών της καραντίνας. Μας είπαν και σωστά να κινηθούμε τις μέρες αυτές με υπευθυνότητα, υπομονή χωρίς εξάρσεις και συμπεριφορές πανικού. Είναι μονόδρομος, αν δεν θέλουμε να μπλέξουμε χειρότερα.
