Η ζωή σε περιοχές με υψηλά επίπεδα θορύβου, βανδαλισμούς και αυξημένη εγκληματικότητα μπορεί να κοστίσει έως 12 χρόνια από τη ζωή, προειδοποιούν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ.
Σε μελέτη που πραγματοποίησαν με 2.902 Ολλανδούς ανακάλυψαν πως όσοι ζούσαν σε υποβαθμισμένες γειτονιές ήταν από βιολογικής πλευράς γερασμένοι πριν την ώρα τους σε σύγκριση με όσους ζούσαν σε αναβαθμισμένες.
Οι επιστήμονες λένε ότι το πρόωρο γήρας είναι ανεξάρτητο από την χρονολογική ηλικία και το αποδίδουν στις ψυχικές και σωματικές πιέσεις που ασκεί η διαβίωση υπό πολύ δύσκολες συνθήκες.
Όπως εξηγούν στην επιθεώρηση «PLoS One», πολλές προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως η ζωή σε υποβαθμισμένες γειτονιές συσχετίζεται με αρνητικές εκβάσεις για την υγεία και θέλησαν να εξακριβώσουν εάν αυτές μπορούν να αποδοθούν σε αλλαγές που συμβαίνουν σε κυτταρικό επίπεδο στον οργανισμό.
Έτσι, έλαβαν δείγματα αίματος από τους εθελοντές για να ελέγξουν το μήκος των τελομερών τους στα λευκά αιμοσφαίρια (είναι τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος).
Τα τελομερή είναι οι άκρες των χρωμοσωμάτων στους πυρήνες των κυττάρων και το μήκος τους αποτελεί καλά τεκμηριωμένο παράγοντα μακροζωίας.
Συχνά παρομοιάζονται με τις πλαστικές άκρες των κορδονιών στα αθλητικά παπούτσια. Όπως τα πλαστικά αυτά προστατεύουν τα κορδόνια από τη φθορά, έτσι και τα τελομερή προστατεύουν τα χρωμοσώματα από τις βλάβες.
Με κάθε πολλαπλασιασμό των κυττάρων, όμως, τα τελομερή κονταίνουν λίγο και όταν φτάσουν στο σημείο να είναι τόσο κοντά ώστε να μην μπορεί να γίνει νέος πολλαπλασιασμός, τα κύτταρα πεθαίνουν.
Τη διαδικασία της βράχυνσης των τελομερών επιταχύνει η έκθεση σε ψυχολογικούς ή σωματικούς παράγοντες, όπως ο καρκίνος, οι αγχώδεις διαταραχές και η κατάθλιψη, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Με βάση τη νέα μελέτη, ανάλογη δράση έχει και η διαβίωση σε υποβαθμισμένες γειτονιές: τα τελομερή των εθελοντών σε αυτές τις περιοχές ήσαν εμφανώς βραχύτερα απ’ ό,τι εκείνα όσων ζούσαν στις εύπορες.
Μάλιστα «οι διαφορές στο μήκος μεταξύ των δύο ομάδων αντιστοιχούν σε ανθρώπους με χρονολογική διαφορά 12 ετών», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Μίγιουνγκ Παρκ, επίκουρη καθηγήτρια στη Σχολή Νοσηλευτικής του πανεπιστημίου.
Πώς μπορεί να εξηγείται αυτό; «Είναι πιθανό τα κύτταρα των κατοίκων στις υποβαθμισμένες γειτονιές να είναι μονίμως ενεργοποιημένα εξαιτίας των ψυχολογικών και σωματικών πιέσεων που προκαλούν οι συνθήκες διαβίωσης, με συνέπεια την πρόωρη γήρανση του οργανισμού», απάντησε η δρ Παρκ.
ygeia.tanea.gr
