Τη συντήρηση και την αποκατάσταση του ιστορικού Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Ρεντίνα αναλαμβάνει η Περιφέρεια Θεσσαλίας, με έργο προϋπολογισμού 80.000 ευρώ που χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων της Περιφέρειας. Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας, εγκρίθηκε η υπογραφή Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού, της Περιφέρειας Θεσσαλίας και της Ι. Μητρόπολης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, για την υλοποίηση του έργου.
«Η θρησκευτική κληρονομιά της Θεσσαλίας είναι μοναδική και αναντικατάστατη» δηλώνει ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός. «Σε συνεργασία με την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, τον σεβασμιότατο Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεο και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Καρδίτσας ικανοποιούμε τις επιθυμίες των ανθρώπων στη Ρεντίνα και διασώζουμε ένα σημαντικό ιστορικό και θρησκευτικό μνημείο του 17ου αιώνα, την εκκλησία Κοιμήσεως της Θεοτόκου που βρίσκεται εντός του οικισμού».
Οι εργασίες που έχουν εγκριθεί από τη Διεύθυνση Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων του ΥΠΠΟΑ και θα εκτελεστούν από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Καρδίτσας περιλαμβάνουν παρεμβάσεις στη στέγη (μερική αντικατάσταση του σανιδώματος, όπου αυτό έχει καταστραφεί και μερική επικεράμωση με κεραμίδια βυζαντινού τύπου), στα επιχρίσματα (καθαίρεση εσωτερικών επιχρισμάτων και κατασκευή νέων με ασβεστοκονίαμα) και άλλες εργασίες που κριθούν απαραίτητες για την ολοκλήρωση του έργου.
Σύμφωνα με την παράδοση η Ρεντίνα ήταν έδρα της Επισκοπής «Λιτής και Ρενδίνης» και η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ήταν ο καθεδρικός της ναός. Σε επικύρωση της παράδοσης αυτής έρχονται οι αναφορές του ναού σε αρκετά παλαιά λειτουργικά βιβλία, που φυλάσσονται στο Μουσείο Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής τέχνης της Ρεντίνας. Η μοναδική γραπτή κτητορική μαρτυρία είναι η επιγραφή επί των εικόνων του ξυλόγλυπτου τέμπλου του ναού: « χειρ ζωγράφου Ιωάννη ΑΧΝΘ(=1659)». Επομένως, ο ναός με τη σημερινή του μορφή ανάγεται στα μέσα του 17ου αιώνα, χωρίς ωστόσο να αποκλείεται η εκδοχή να πρόκειται για ανακαίνιση και συνεπώς, να είναι παλαιότερος.
