Αν το παιδί σας είναι ιδιότροπο στο φαγητό, μην βιασθείτε να το κατηγορήσετε: μία νέα μελέτη έδειξε ότι η αποστροφή ή η λατρεία για τα φρούτα και τα λαχανικά καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τα γονίδια.
Ωστόσο, η προτίμηση στην σοκολάτα, τα πατατάκια και τα μπισκότα εξαρτάται κυρίως από το τι τρώνε στο σπίτι.
Η μελέτη διεξήχθη από επιστήμονες του University College του Λονδίνου (UCL), οι οποίοι ζήτησαν από τους γονείς περισσότερων από 1.300 ζευγών διδύμων, ηλικίας 3-4 ετών, να τους πούνε πόσο άρεσαν στα παιδιά τους 84 διαφορετικά τρόφιμα.
Όπως έδειξαν οι απαντήσεις τους, το χειρότερο φαγητό για τα δίδυμα ήταν τα λαχανικά – με τις σαλάτες, τα λάχανα και τα μανιτάρια να είναι τα πιο «μισητά» απ’ όλα.
Στην πραγματικότητα, υπήρχαν μόνο τέσσερα λαχανικά που έτρωγαν ευχάριστα τα παιδιά: το γλυκό καλαμπόκι, ο αρακάς, οι τομάτες και τα καρώτα, εφ’ όσον ήταν μαγειρεμένα.
Το πιο αγαπημένο τρόφιμο των παιδιών ήταν τα σνακ, με την σοκολάτα να βρίσκεται στην κορυφή των προτιμήσεών τους.
Στο επόμενο στάδιο της μελέτης, που δημοσιεύθηκε στην «Αμερικανική Επιθεώρηση Κλινικής Διατροφής» (AJCN), οι ερευνητές συνέκριναν τις προτιμήσεις των πανομοιότυπων διδύμων με εκείνες των μη-πανομοιότυπων, διότι οι πανομοιότυποι δίδυμοι έχουν κοινό DNA, ενώ οι μη-πανομοιότυποι έχουνκοινό μόνο το μισό γενετικό υλικό τους.
Η σύγκριση αυτή επέτρεψε στους ερευνητές να υπολογίσουν σε ποιο βαθμό μπορούν οι διατροφικές προτιμήσεις να οφείλονται σε γενετικούς λόγους και σε ποιο είναι επίκτητες, δηλαδή σχετίζονται με την ανατροφή των παιδιών στο σπίτι.
Ο τρόπος υπολογισμού είναι πολύπλοκος, αλλά η ουσία είναι πως αν εύρισκαν οι ερευνητές ότι οι πανομοιότυποι δίδυμοι έχουν τις ίδιες γευστικές προτιμήσεις, τότε θα αποδεικνυόταν ότι τα γονίδια είναι πιο σημαντικά από την ανατροφή στο θέμα του φαγητού.
Αυτό που ανακάλυψαν οι ερευνητές είναι ότι τα γονίδια εξηγούν περισσότερο από το 50% των προτιμήσεων των παιδιών για τα φρούτα και τα λαχανικά, και σχεδόν το μισό για το κρέας και το ψάρι.
Αντιθέτως, η ανατροφή εξηγεί κατά το ήμισυ ή περισσότερο την προτίμηση για γλυκά και αλμυρά σνακ, καθώς και για γαλακτοκομικά προϊόντα, ψωμί και ζυμαρικά.
Το εύρημα ότι τα γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο στις διατροφικές προτιμήσεις εξηγεί γιατί στην ίδια οικογένεια συχνά υπάρχει ένα παιδί που τρώει τα πάντα και ένα άλλο που τρώει εξαιρετικά περιορισμένα φαγητά.
Πάντως οι ερευνητές, με επικεφαλής την δρα Τζέιν Γουάρντλ, καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας στο UCL, λένε ότι ακόμα κι αν οι διατροφικές προτιμήσεις είναι γενετικά καθορισμένες, ένα παιδί μπορεί κάλλιστα να τις αλλάξει.
Προγενέστερες μελέτες της ίδιας ερευνητικής ομάδας έχουν δείξει ότι αν ένα παιδί τρώει καθημερινά και επί 10 ημέρες ελάχιστη ποσότητα από ένα φαγητό που δεν του αρέσει, τελικά αλλάζει γνώμη και αρχίζει να το τρώει ευχάριστα.
