Μετά το πανηγυρικό φινάλε στα 35χλμ της Βουδαπέστης
Εμφανώς συγκινημένη η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη στις πρώτες δηλώσεις της μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στα 35χλμ βάδην, ανέφερε ότι θέλει να αγκαλιάσει την οικογένειά της και να κλάψει μαζί της, ευχαριστώντας τον κόσμο για την στήριξή του.
Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη έγραψε ιστορία κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στα 35χλμ βάδην στο Παγκόσμιο στίβου, συγκινώντας τον κόσμο με την κίνησή της να τερματίσει με την ελληνική σημαία βάζοντας τα κλάματα. Λίγες στιγμές αργότερα, στις πρώτες δηλώσεις της, ήταν ακόμα εμφανώς συγκινημένη από τον άθλο της, λέγοντας ότι θέλει απλώς να… ξεκουραστεί και να κλάψει αγκαλιά με την οικογένειά της.
Αναλυτικά η Ελληνίδα πρωταθλήτρια δήλωσε στην κάμερα της ΕΡΤ: «Τι περάσαμε και σήμερα. Απίστευτη ατμόσφαιρα. Μάλλον όλη η Ελλάδα ήταν εδώ σήμερα. Δεν το πιστεύω ότι το έχω στα χέρια μου το μετάλλιο. Δεν μπορώ να το πιστέψω.
Δεν ξέρω πότε θα κατέβω, πότε θα πέσω από το σύννεφο που βρίσκομαι. Είναι μία απίστευτη στιγμή. Σήμερα ένιωσα όλη την Ευρώπη δίπλα μου. Φίλοι που έχω κάνει σε διάφορα καμπ που έχω πάει. Ο προπονητής μου, οι συναθλητές μου. Όλους εσάς. Αυτούς που έστελναν ένα σωρό μηνύματα. Δεν έχω λόγια. Δεν μπορώ να το πιστέψω.
Ήταν μία κούρσα στα μέτρα μου. Ήμουν έτοιμη από πολύ καιρό. Το ένιωθα από την αρχή της χρονιάς αυτό. Μου φαίνεται απίστευτο ότι μπορώ να βαδίζω ανάμεσα σε αυτές τις κοπέλες ανάμεσα σε ολυμπιονίκες. Είμαι μία από αυτές, ανήκω στην ελίτ πλέον και είμαι περήφανη για αυτούς που με πιστεύετε και αυτούς που δεν με πιστεύουν, γιατί αυτοί μου δίνουν κίνητρο.
Του χρόνου αλλάζει το αγώνισμα. Είναι η τελευταία χρονιά για το 35αρη. Είμαι χαρούμενη που κατέκτησα ένα μετάλλιο. Ευελπιστώ του χρόνου, στα 20 χιλιόμετρα, να είμαι μία από τις δυνατές αθλήτριες.
Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος άνοιξα τον χορό τον μεταλλίων, εύχομαι να έρθουν κι άλλα και να είναι μόνο η αρχή το σημερινό.
Ήταν απίστευτος ο κόσμος, μου φώναζαν, έμειναν δίπλα μου, Δεν σταμάτησαν στιγμή να με εμψυχώνουν. ήταν καλύτερα από εθνικό πρωτάθλημα.
Τώρα θέλω να ξεκουραστώ, να κλάψω πολύ, να αγκαλιάσω την οικογένειά μου, να κλάψω μαζί τους. Είναι μαζί μου και τους ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πάρα πολύ τον προπονητή μου που μου πρόσφερε όλη αυτή την εμπειρία».
