Η 24χρονη μεσοεπιθετικός και αρχηγός της γυναικείας ποδοσφαιρικής ομάδας του ΑΣ Βόλος 2004, Ολια Κέκου, βάζει γκολ με την προσωπική της εξομολόγηση, τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδων.
Συνέντευξη στον ΗΛΙΑ ΣΧΟΡΤΣΑΝΙΤΗ
Το «πολυβόλο» της ερυθρόλευκης ομάδας της Μαγνησίας προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες της και αγωνίζεται με υψηλό φρόνημα, ενώ καταθέτει ψυχή και σώματι αγωνιζόμενη μέχρι… τελικής πτώσεως.
Πέρα από την τάση της να βοηθά τους άλλους, έχει έντονα κίνητρα. Είναι απίστευτα φιλόδοξη και θέτει νέους στόχους, αλλά ένα από τα πιο σημαντικά της χαρακτηριστικά είναι η σκληρή δουλειά. Οταν θελήσει να πετύχει κάτι, βάζει όλο της το είναι για να το καταφέρει.
Η Βολιώτισσα Ολια Κέκου έχει ως κρυφό της στόχο να ξαναδεί την αγαπημένη της ομάδα στην Α’ Εθνική και τονίζει πως ο ΑΣ Βόλος 2004 βασίζεται στα νέα κορίτσια που προέρχονται από την ακαδημία της ομάδας. Απόφοιτη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και παρά τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν αυτή τη χρονική στιγμή, εργάζεται ως ιδιωτική υπάλληλος, αλλά το «οξυγόνο» της δεν παύει να αποτελεί το γήπεδο.
Αναλυτικά όσα δήλωσε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ:
- Ποια είναι τα στοιχεία που σε συναρπάζουν στο ποδόσφαιρο και πως έγινε η πρώτη σου επαφή με τη μπάλα;
Τα στοιχεία που με συναρπάζουν στο ποδόσφαιρο είναι η πειθαρχία, το ομαδικό πνεύμα, ο ανταγωνισμός, η χαρά της νίκης και κυρίως η πρόκληση για την εκπλήρωση των στόχων τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουν με μία μπάλα στα πόδια. Ετσι με την απόφαση της οικογένειάς μου εντάχθηκα στην ακαδημία του ΑΣ Βόλος 2004 σε ηλικία οκτώ ετών.
- Σε ποιες ομάδες αγωνίστηκες και ποια είναι η καλύτερη και χειρότερη στιγμή που βίωσες μέσα στο γήπεδο;
Μετά τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα στην ακαδημία του ΑΣ Βόλος 2004, συνέχισα στην ομάδα του Μαγνησιακού, όπου αγωνίστηκα έως τα 18 μου στα πρωταθλήματα Β’ και Γ’ Εθνικής Γυναικών. Ακολούθησε η μεταγραφή μου στην ομάδα του Βόλος 2004, με την οποία είχα συμμετοχές και στην Α’ Εθνική και αποτελώ μέλος της μέχρι και σήμερα. Καλύτερη στιγμή είναι η χαρά της κάθε νίκης και η χειρότερη ήταν ο σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο, που με οδήγησε σε χειρουργική επέμβαση.
- Συμπληρώνοντας πλέον αγωνιστική απραξία 10 μηνών, πόσο εφικτή είναι η επανέναρξη των γυναικείων πρωταθλημάτων;
Δεν είναι μόνο τα γυναικεία πρωταθλήματα που μένουν πίσω, είναι ο αθλητισμός γενικότερα. Οσο δύσκολη είναι η επανένταξη στην καθημερινότητα, όπως την έχουμε συνηθίσει, άλλο τόσο δύσκολο είναι η επανέναρξη των πρωταθλημάτων.
- Αυτό το διάστημα πως διατηρείτε τη φυσική σας κατάσταση από τη στιγμή που δεν επιτρέπονται οι ομαδικές προπονήσεις;
Η προπονήτρια της ομάδας μας, Ελενα Κουσκούνη, μας στέλνει εβδομαδιαία προγράμματα προπόνησης, αλλά μία ατομική προπόνηση δεν μπορεί να συγκριθεί με μία ομαδική.
- Σε περίπτωση που βρισκόσουν μπροστά στην Επιτροπή των Λοιμωξιολόγων, ποια μέτρα θα πρότεινες για την επανεκκίνηση των γυναικείων πρωταθλημάτων;
Θεωρώ πολύ δύσκολη την επανεκκίνηση του πρωταθλήματος και δεν είμαι σύμφωνη με μία τέτοια απόφαση, καθώς τα συχνά τεστ κορονοϊού και οι αγώνες χωρίς την στήριξη του κόσμου δεν αποτελούν λύση.
- Πως αντιμετωπίζεις αυτή την πολύμηνη αδράνεια;
Το ψυχολογικό κομμάτι είναι αρκετά ψυχοφθόρο. Οι προπονήσεις είναι ένας τρόπος εκτόνωσης και διασκέδασης, αλλά με τον περιορισμό στο σπίτι, λόγω της πανδημίας, δεν υπάρχει η ίδια διάθεση. Το ξεκίνημα της προετοιμασίας τον Σεπτέμβριο, μετά τον εγκλεισμό του Μαρτίου, είχε ως αποτέλεσμα να είμαστε σε μία πολύ καλή ψυχολογική και φυσική κατάσταση. Ομως με το δεύτερο lockdown και την αναβολή του πρωταθλήματος η επιστροφή στο γήπεδο θα είναι αρκετά δύσκολη, καθώς θα πρέπει να ξεκινήσουμε προετοιμασία από την αρχή, ώστε να φθάσουμε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο.
- Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε ποδόσφαιρο ανδρών και γυναικών ή ο «βασιλιάς» των σπορ δεν κοιτάει φύλο;
Σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια το ποδόσφαιρο γυναικών έχει κάνει ένα βήμα μπροστά. Βέβαια σε σχέση με το ανδρικό που εξελίσσεται συνεχώς, αυτή η εξέλιξη δεν φαίνεται. Διαφορές υπάρχουν και αυτό γιατί το ποδόσφαιρο γυναικών συνεχίζει να θεωρείται ερασιτεχνικό στη χώρα μας.
- Με αφορμή την πανδημία, υπάρχει περίπτωση οι πολίτες της χώρας μας και γενικότερα οι φίλαθλοι να γίνουν περισσότερο… άνθρωποι παρά χούλιγκαν που παρατηρούμε πολλές φορές στα γήπεδα;
Σίγουρα το γεγονός πως στερηθήκαμε την είσοδο στα γήπεδα και σαν αθλητές και σαν οπαδοί, μας έχει κινητοποιήσει όλους στο να σκεφτούμε πέρα από τον εαυτό μας, και το σύνολο. Δεν μπορώ να γνωρίζω, αν θα εξαλειφθεί ο χουλιγκανισμός στα ελληνικά γήπεδα, αλλά σίγουρα πιστεύω πως όλοι θα θυμηθούμε από την αρχή τον λόγο να πηγαίνει κάποιος στο γήπεδο.
- Ο ΑΣ Βόλος 2004 κατείχε τα πρωτεία στην Α’ Εθνική, σε μία κατηγορία, την οποία έζησες. Ποιος είναι ο κρυφός σου στόχος;
Θέλω να ξαναδώ την ομάδα μου στην Α’ Εθνική. Η διοίκηση, όπως η προπονήτρια μας και οι συμπαίκτριες μου, προσπαθούμε με σταθερά και προσεγμένα βήματα, ώστε ο ΑΣ Βόλος 2004 να φθάσει εκεί που ανήκει, στην Α’ Εθνική. Με σκληρή δουλειά, επίπονη προπόνηση, υπομονή και επιμονή, πιστεύω θα καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε την δύσκολη μας αποστολή. Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι η ομάδα μας βασίζεται σε νέα κορίτσια που προέρχονται από την ακαδημία μας.
- Ως μία νέα και φιλόδοξη Ελληνίδα με σπουδές και επαγγελματική αποκατάσταση, νοιώθεις αισιόδοξη για το μέλλον της χώρας μας, που θα σου επιτρέψει παράλληλα να σχεδιάσεις τα προσωπικά σου όνειρα;
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν δίνονται τόσες ευκαιρίες στους νέους, όσο σε χώρες του εξωτερικού. Χρειάζεται αρκετή προσπάθεια και κυρίως τύχη για να εργαστεί κάποιος στο αντικείμενο των σπουδών του και οι οικονομικές απολαβές δεν ανταποκρίνονται στους κόπους τόσων ετών.
- Τέλος, η 24χρονη αρχηγός της ερυθρόλευκης ομάδας της Μαγνησίας τόνισε τον προσωπικό της στόχο και ευχήθηκε για τη νέα χρονιά:
Δεν είναι εύκολο να πραγματοποιηθούν οι στόχοι του καθενός, εφόσον επικρατεί αυτή η κατάσταση. Οπότε, στόχος όλων μας στην παρούσα φάση είναι να παραμείνουμε υγιείς και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα με την εργασία μας και τις προπονήσεις μας. Κλείνοντας, εύχομαι καλή χρονιά σε όλους με υγεία και να έχουμε και την επανεκκίνηση του πρωταθλήματος, το ποδόσφαιρο γυναικών να αναδεικνύεται από εδώ και στο εξής περισσότερο από προηγούμενες χρονιές.
