Έχοντας φτάσει σχεδόν στην κορυφή του κόσμου (δεύτερη παγκόσμια θέση στην δίκωπο άνευ νεανίδων), η Μαργαρίτα Γεωργουδη δηλώνει απόλυτα έτοιμη να κάνει το παραπάνω βήμα στην καριέρα της και αποτελεί ακόμη μία Βολιώτισσα αθλήτρια που ξενιτεύεται μετά και την Αναστασία Βόντζου του ΝΟΒΑ.
Συνέντευξη στον ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟ
Ούσα η κορυφαία κωπηλάτρια του πολυνίκη συλλόγου ΟΕΑ/ΝΑΒ, η αξία της αναγνωρίστηκε, αφού το Πανεπιστήμιο του Τενεσσί, το οποίο έχει την έδρα στο Νόξβιλ, της προσέφερε υποτροφία τετραετούς φοίτησης.
Αυτή η χρονιά κύλησε ονειρικά για τον βολιώτικο σύλλογο, αφού κατέλαβε την τρίτη θέση στην συνολική βαθμολογία του πανελληνίου πρωταθλήματος και ανέδειξε 12 αθλητές με διεθνείς επιτυχίες. Εξ αυτών το πιο λαμπερό αστέρι ήταν η 18χρονη αθλήτρια, η οποία μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ.
Η πρώτη επαφή με το άθλημα
Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια θυμάται την πρώτη της γνωριμία με το άθλημα: «Ασχολήθηκα για πρώτη φορά με την κωπηλασία στην δευτέρα γυμνασίου. Ο λόγος που ξεκίνησα ήταν μια φίλη μου. Η ίδια δεν είχε κάποια σχέση με το άθλημα, ωστόσο μου έλεγε ότι λόγω ύψους και σωματικών προσόντων θα ήταν το ιδανικό για εμένα. Κάπως έτσι πήρα την απόφαση να το δοκιμάσω και εν τέλει με κέρδισε».
Ωστόσο, η νεαρή αθλήτρια πάντοτε ήταν δραστήρια, αφού όπως συμπληρώνει: «Πριν ξεκινήσω την κωπηλασία πέρασα πρώτα για πέντε χρόνια από το τένις και άλλα δυο από τον στίβο. Από το πρώτο σταμάτησα λόγω τραυματισμού. Όταν προσπαθούσα να χρησιμοποιήσω την ρακέτα με το αριστερό μου χέρι με πονούσε. Από την άλλη, τον στίβο τον εγκατέλειψα, λόγω του ότι δεν είχα την εξέλιξη που επιθυμούσα».
«Λάθος μου που τα παράτησα τότε»
Κάθε αθλητής έχει βρεθεί σε μια δύσκολη στιγμή στην καριέρα του, στην οποία να θέλει να αποσυρθεί. Έτσι συνέβη και με την Μ. Γεωργούδη, η οποία πλέον μετανιώνει γι’ αυτήν της την απόφαση: «Όταν πήγαινα πρώτη λυκείου είχα σταματήσει για ένα χρονικό διάστημα την κωπηλασία. Δεν μου είχαν βγει κάποια αποτελέσματα και γι’ αυτό είχα απογοητευτεί. Ωστόσο, ο κύριος Σίμος αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα στο να επιστρέψω στο άθλημα. Εκείνος ήταν ο άνθρωπος που με παρηγόρησε και μου έδωσε δύναμη και κίνητρο να συνεχίσω. Πλέον καταλαβαίνω το λάθος που έκανα με την αποχώρηση μου τότε».
«Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν στηρίζει τους αθλητές της»
«Η απόφαση να φύγει κάποιος από την χώρα του είναι δύσκολη. Το σκέφτηκα αρκετά πριν δεχτώ την υποτροφία που μου προσφέρθηκε από το Πανεπιστήμιο αυτό. Όπως και να το κάνουμε, οι ευκαιρίες στην ζωή μια φορά δίνονται», τονίζει η αργυρή παγκόσμια πρωταθλήτρια, της Λιθουανίας, στην δίκωπο άνευ νεανίδων μαζί με την Χριστίνα Μπούρμπου.
«Εν τέλει κατέληξα ότι έπρεπε να πω το «ναι», διότι αυτό θα είναι το καλύτερο για το μέλλον μου. Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν στηρίζει πλέον τους αθλητές της. Άρα η μόνη λύση είναι το εξωτερικό. Σε αυτή την χώρα θα μου δοθεί η ευκαιρία να ασχοληθώ και με τις σπουδές μου, αλλά και με το άθλημα που αγαπώ. Αντίθετα στην Ελλάδα θα έπρεπε να διαλέξω ένα από τα δυο», συμπληρώνει η φέρελπις αθλήτρια.
Μεταξύ των άλλων, η νεαρή κωπηλάτρια σκέφτεται και τις πόρτες που μπορεί να ανοιχθούν: «Σίγουρα θα αποκτήσω ένα μεγάλο προσόν, λόγω του πτυχίου αυτού. Όπως και να το κάνουμε, τα αμερικάνικα πανεπιστήμια αποτελούν ορισμένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου» και προσθέτει: «Αρχικά είχα αποφασίσει να φύγω τον Αύγουστο. Όμως άλλαξα γνώμη και επέλεξα να πάω στην Αμερική τον Ιανουάριο. Θεωρώ ότι αυτό θα είναι καλύτερο, ώστε να προετοιμαστώ για την αγωνιστική σεζόν του 2018».
Μεγαλώνει η ελληνική αποικία του Τενεσσί
Για την προσαρμογή της στην Αμερική η 18χρονη Βολιώτισσα εξηγεί πως: «Σίγουρα στην αρχή θα δυσκολευτώ αρκετά, αφού θα βρεθώ σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον. Όμως, το θετικό είναι ότι υπάρχουν και άλλες δυο Ελληνίδες κωπηλάτριες εκεί, η Αννέτα Κυρίδου και η Αμαλία Τσιάβου, οι οποίες μπορούν να με βοηθήσουν να εγκλιματιστώ και στον τρόπο ζωής του πανεπιστημίου, αλλά και της Αμερικής γενικότερα».
«Τις πρώτες μέρες θα δυσκολευτώ να προσαρμοστώ, στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η ομάδα, διότι θα είμαι καινούργια. Σιγά-σιγά όμως θα γνωριστώ καλύτερα με τα υπόλοιπα κορίτσια και η συνεργασία μας θα δουλευτεί. Από την άλλη, δεν πιστεύω ότι θα είναι εμπόδιο να συνηθίσω το ότι εκεί χρησιμοποιούν κυρίως οχτακώπους (σε αντίθεση με την Ελλάδα), διότι έχω τρέξει ορισμένες φορές σε αυτού του είδους την βάρκα», τονίζει η νεαρή κωπηλάτρια.
«Η κυρία Σάρα ήταν εξαρχής ζεστή μαζί μας»
Κάθε άλλο παρά αδιάφορη ήταν η στάση του αμερικάνικου πανεπιστημίου για μια από τις κορυφαίες αθλήτριες που έχει να επιδείξει η κωπηλασία του Βόλου τα τελευταία χρόνια. Οι ιθύνοντές του ενδιαφέρθηκαν και για την ίδια, αλλά και για την συναθλήτρια της Χριστίνα Μπούρμπου. Οι δυο τους εξάλλου έχουν διαπρέψει πολλάκις σε διεθνές επίπεδο την τελευταία διετία που αποτελούσαν πλήρωμα.
Με σκοπό να γνωρίσει από κοντά τα ταλαντούχα κορίτσια, η βοηθός προπονητή της σπουδαίας κωπηλατικής ομάδας του πανεπιστημίου, Σάρα Άρμς πριν λίγο καιρό αφίχθη στην Ελλάδα: «Βρισκόμασταν σε συζητήσεις με την κυρία Σάρα από την άνοιξη. Γύρω στα τέλη Ιουνίου ήρθε στο κοινόβιο της Καστοριάς για να δει πως δουλεύουμε με την Χριστίνα μέσα στην βάρκα», αναφέρει σχετικά η Γεωργούδη.
«Από την πρώτη στιγμή ήταν αρκετά ζεστή και φιλική απέναντι μας. Την ενδιέφερε να μάθει πράγματα για εμάς και γενικότερα για το πώς τα πηγαίνουμε με την προπόνηση μας. Πλέον βρίσκομαι σε συχνή επικοινωνία μαζί της, έτσι ώστε να μπορέσω να κατατοπιστώ πιο εύκολα όταν πάω. Επίσης, με ενημερώνει για τα νέα του πανεπιστημίου και γενικότερα με βοηθάει στο οτιδήποτε μπορεί να χρειαστώ», επισημαίνει.
Ερωτηθείσα για το αν θα έχει πλάι της, στην νέα της ζωή στην Αμερική την συνοδοιπόρο της στις επιτυχίες συμπληρώνει: «Η Χριστίνα χρειάζεται ακόμη μια χρονιά να τελειώσει το σχολείο. Η αλήθεια είναι ότι μου έχει εκφράσει την επιθυμία της να αποδεχτεί και εκείνη την υποτροφία που προσφέρθηκε και στις δυο μας, ωστόσο δεν το έχουμε συζητήσει. Δεν γνωρίζω τι σκοπεύει να κάνει».
Σχετικά με την συνεργασία των δυο κοριτσιών που έκαναν περήφανη την γαλανόλευκη με τις διακρίσεις τους, η Βολιώτισσα πρωταθλήτρια αναφέρει: «Είμαστε πλήρωμα από πέρυσι. Πρώτη μας επιτυχία ήταν η τέταρτη θέση στο παγκόσμιο της Ολλανδίας, έκτοτε συνεχίσαμε να δουλεύουμε μαζί σε κάποια κοινόβια. Πάντοτε είχαμε πολύ καλές σχέσεις. Κάνουμε παρέα και εκτός κωπηλασίας και αυτό πιστεύω, ότι βγαίνει και μέσα στην βάρκα. Όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα το συζητάμε, ώστε να το λύσουμε και να τα πάμε ακόμη καλύτερα. Ακόμη και το καλοκαίρι που η Χριστίνα είχε έναν τραυματισμό και έμεινε εκτός αγωνστικής δράσης για ένα μήνα, καταφέραμε εύκολα να επανέλθουμε στην αρχική μας κατάσταση».
«Σίγουρα θα είναι καλύτερες οι εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου»
Το συγκρότημα στο οποίο στεγάζεται το Πανεπιστήμιο του Τέννεση θα «στεγάζει» πλέον και τα όνειρά της, με την Μαργαρίτα να δηλώνει: «Έχω δει τον χώρο μόνο από φυλλάδια, όμως τον επόμενο μήνα σκοπεύω να πάω εκεί να αποκτήσω μια πληρέστερη εικόνα. Σίγουρα οι εγκαταστάσεις θα είναι πολύ καλύτερες από τις αντίστοιχες που έχουν οι ναυτικοί όμιλοι της Ελλάδας, από άποψη γυμναστηρίου και γενικότερα κωπηλατικού υλικού. Δεν συγκρίνεται η διαφορά».
«Επίσης και η προπόνηση θα είναι καλύτερη από εδώ. Η επαφή με το άθλημα θα με βοηθήσει να πάω ένα βήμα πιο πάνω την καριέρα μου. Σε όσο πιο πολλές διοργανώσεις συμμετάσχω εκεί, θα είναι κατά μια έννοια σαν να προστίθεται κάθε κούρσα στο βιογραφικό μου», αναφέρει η ασημένια βαλκανιονίκης σε επίπεδο νεανίδων (σε μονό και διπλό σκιφ), γεμάτη ελπίδες για το μέλλον.
Μπορεί η αθλήτρια του ΟΕΑ/ΝΑΒ, να έχει προσθέσει ατελείωτα μετάλλια στη συλλογή της, ωστόσο μόχθησε αρκετά για ορισμένα εξ αυτών όπως αναφέρει: «Σε πανελλήνιο επίπεδο, η πιο δύσκολη κούρσα στην οποία συμμετείχα ήταν η οχτάκωπος των γυναικών που τρέξαμε φέτος και είχαμε αντίπαλες αθλήτριες της Θεσσαλονίκης, ο όμιλος της οποίας σχεδόν κάθε χρόνο βγαίνει πρωταθλητής. Από την άλλη, σε παγκόσμιο επίπεδο η πιο έντονη κούρσα ήταν αυτή του τελικού που είχαμε να αντιμετωπίσουμε τις ίδιες αντίπαλες με το Πανευρωπαϊκό, αλλά το επίπεδο δυσκολίας ήταν ακόμη μεγαλύτερο. Εμείς προσπαθούσαμε να φτάσουμε την Ρουμανία και η Γερμανία προσπαθούσε να φτάσει εμάς».
Στα «χνάρια» του πατέρα της
«Τα μαθήματα και τις προπονήσεις αντίστοιχα θα τα ξεκινήσω με το που πάω. Εκεί υπάρχει το πανεπιστημιακό πρωτάθλημα. Ωστόσο, για να καταφέρεις να εκπροσωπήσεις την σχολή σου σε αυτό, πρέπει να είσαι καλός και στα μαθήματα και στην προπόνηση», τονίζει η διακεκριμένη κωπηλάτρια του βολιώτικου συλλόγου.
«Έχω επιλέξει να σπουδάσω Οικονομικά, μια επιστήμη την οποία την ακολούθησε και ο πατέρας μου. Άλλωστε και εκείνος σπούδασε στις Η.Π.Α. και συγκεκριμένα στην Νέα Υόρκη. Γι’ αυτό τον λόγο γνωρίζει πως έχουν τα πράγματα εκεί και ήταν εξαρχής θετικός στην επιλογή μου αυτή. Γενικότερα η οικογένεια μου με παρότρυνε να αποδεχτώ την πρόταση», τονίζει η Ελληνίδα πρωταθλήτρια.
«Θα μου πάρει κάποιο διάστημα να συνηθίσω το ότι θα βρεθώ σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο από αυτόν που γνώριζα μέχρι σήμερα και με την απουσία των δικών μου ανθρώπων. Αυτό τον χρόνο δεν βρισκόμουν και πολύ συχνά στο σπίτι, λόγω της προετοιμασίας με την Εθνική, ωστόσο αυτή η περίπτωση είναι αρκετά διαφορετική. Πλέον θα ζω στην άλλη άκρη του κόσμου, γι’ αυτό σκοπεύω να έρχομαι ορισμένες φορές να τους βλέπω», υπογραμμίζει η νεαρή αθλήτρια.
«Δεν θα έφτανα τόσο ψηλά χωρίς τον κ. Σάμιο»
Όσον αφορά την προσφορά του προπονητή της Σίμου Σάμιου: «Ένα ακόμη άτομο το οποίο με ώθησε να κάνω αυτή την επιλογή είναι ο κύριος Σίμος. Μου είπε ότι αυτό είναι το καλύτερο για το μέλλον μου».
Στη συνέχεια, πλέκοντας το εγκώμιό του είπε: «Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στον ΟΕΑ/ΝΑΒ με στήριζε σε κάθε μου προσπάθεια. Αν δεν τον είχα δίπλα μου, δεν θα είχα φτάσει τόσο ψηλά. Χάρις στην δικιά του θέληση και υπομονή να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του στους αθλητές και γενικότερα να “τρέχει” για την οποιαδήποτε ανάγκη του συλλόγου, πιστεύω ότι σήμερα το σωματείο έχει τις επιτυχείς που έχει».
Συν τοις άλλοις, η Γεωργούδη αναφέρθηκε και στους συναθλητές της στον βολιώτικο σύλλογο: «Το κλίμα που έχει δημιουργηθεί μέσα στην ομάδα δύσκολα θα το βρω κάπου αλλού. Όχι μόνο λόγω της παρέα μου με τα παιδιά, αλλά και λόγω της ιδιαίτερης σχέση που έχουμε αναπτύξει με τον κύριο Σίμο. Θα μου λείψουν όλοι τους. Μαζί περάσαμε πολύ όμορφες στιγμές».
«Αβέβαιο το μέλλον μου στην εθνική»
Για το μέλλον της στην «γαλανόλευκη», η αθλήτρια του βολιώτικου σωματείου αναφέρει: «Ακόμη δεν γνωρίζω αν θα συνεχίσω στην εθνική. Πρέπει να συζητήσω με τον ομοσπονδιακό προπονητή κατά πόσο θα μπορώ να βρίσκομαι εδώ τα καλοκαίρια για να συμμετέχω. Την δεδομένη στιγμή σκέφτομαι κυρίως το ότι πρέπει να προπονούμαι όσο καλύτερα μπορώ, για να είμαι κατάλληλα προετοιμασμένη για τον Ιανουάριο» για να συμπληρώσει: «Κάθε μήνα κάνουμε συγκεκριμένα τεστ μέσα από τα οποία σε επιλέγουν, γι’ αυτό δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορώ να βρίσκομαι στην Ελλάδα να τα κάνω».
Σχετικά με τους στόχους της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο: «Θα ήθελα πολύ να πάω στο Τόκιο, αλλά θα χρειαστεί να μείνω στην Ελλάδα για να κάνω προετοιμασία. Όμως είναι κάτι πολύ δύσκολο να συμβεί, διότι πρέπει να παραμείνω εδώ από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούνιο. Μετέπειτα, σε περίπτωση πρόκρισης, θα χρειαστεί να παγώσω τις σπουδές μου για δυο χρόνια, ώστε να προετοιμαστώ γι’ αυτόν τον σκοπό».
Αναφορικά με την προσφορά της ΕΚΟΦΝΣ στους αθλητές που απαρτίζουν την εθνική ομάδα, η Μαργαρίτα Γεωργούδη δηλώνει: «Η ομοσπονδία συνεισφέρει αρκετά στα κοινόβια που γίνονται κάθε χρόνο, τόσο από οικονομικής άποψης, όσο και σε ιατρικά θέματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις προσπαθούν να προωθήσουν τις μεγαλύτερες ηλικιακές κατηγορίες, στις οποίες δεν υπάρχουν πολλά άτομα. Ενδεχομένως να το κάνουν γι΄ αυτό τον λόγο».
«Θα ήθελα πολύ να μοιάσω στην Νικολαΐδου»
Κάθε αθλητής που θέτει έναν στόχο στην καριέρα του εμπνέεται από κάποιον ήδη καταξιωμένο του χώρου. Σχετικά με αυτό, η Μ. Γεωργούδη αποκαλύπτει: «Το πρότυπο μου στην κωπηλασία είναι η Κατερίνα Νικολαΐδου. Η συγκεκριμένη αθλήτρια είναι από την Κατερίνη. Την έχω συναντήσει σε αρκετά κοινόβια, στα οποία προπονείται για τις υποχρεώσεις της με την εθνική. Έχω σχηματίσει την καλύτερη δυνατή άποψη και για την ίδια, αλλά και για την αξία της ως κωπηλάτρια. Θεωρώ ότι είναι από τις κορυφαίες αθλήτριες, αφού έχει πάρα πολλές επιτυχίες σε διεθνές επίπεδο. Θα ήθελα πολύ να της μοιάσω».
