ΑΡΧΙΚΗ
ΚΤΗΜΑΤΟΜΕΣΙΤΙΚΑ

Πώς σώζουμε τους δασωμένους αγρούς σε Κτηματολόγιο και Δασικούς Χάρτες με τις νέες ρυθμίσεις

Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού

baklatsi@yahoo.gr

Βρισκόμαστε στη διαδικασία ολοκλήρωσης των Δασικών Χαρτών και του Κτηματολογίου και η πραγματικότητα με την ανάρτηση των Δασικών Χαρτών σε όλη τη χώρα είναι αποκαλυπτική όσον αφορά τις καταπατήσεις, τις παράνομες εκχερσώσεις, τα αυθαίρετα κτίσματα, τα εγκαταλελειμμένα χωράφια, τα χορτολίβαδα, τα βοσκοτόπια κ.λπ.

Τα προβλήματα που ανέκυψαν από τους Δασικούς Χάρτες, τα ανέδειξαν οι ίδιοι οι θιγόμενοι πολίτες, που δεν μπορούν να διανοηθούν ότι με τη σύνταξη των Δασικών Χαρτών αμφισβητούνται δικαιώματα κυριότητας σε εκτάσεις που χρόνια κατέχουν. Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα είναι και Δασωμένοι Αγροί. Τα χωράφια δηλαδή που έχουν εγκαταλειφθεί τα τελευταία 50 χρόνια από την αναγκαστική εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση των κατόχων τους, για λόγους επιβίωσης. Αυτό συμβαίνει επειδή ο νόμος για την αναγνώριση της ιδιοκτησίας σε αυτές τις εκτάσεις, βάζει αυστηρές προϋποθέσεις και κυρίως έχει την απαίτηση ύπαρξης συμβολαίου προ 1946, δικαιολογητικό που δεν έχουν οι περισσότεροι ιδιοκτήτες.

Το αποτέλεσμα είναι, στο Κτηματολόγιο να φαίνονται πάνω από 6 εκατομμύρια στρέμματα ως Δασωμένοι Αγροί και να διεκδικούνται σήμερα ιδιοκτησιακά από το Ελληνικό Δημόσιο. Αυτό το γεγονός έχει ξεσηκώσει τους πολίτες, που αναζητούν λύση στο πρόβλημα τους, ψάχνουν τρόπους για να μην χάσουν την ιδιοκτησία τους και ζητούν από την πολιτεία άμεση νομοθετική ρύθμιση με την οποία τα γεωτεμάχια αγροτικής μορφής που δεν έφεραν δασική βλάστηση το 1945 και απέκτησαν τη μορφή της δασικής έκτασης μεταγενέστερα, όπου κι αν βρίσκονται, να μην διέπονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και να μην ισχύει γι’ αυτά το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου.

Πράγματι οι περισσότερες Δασωμένοι Αγροί ήταν χωραφάκια, αμπέλια, δενδροκαλλιέργειες, μποστάνια που βρίσκονται σε ορεινές ή ημιορεινές περιοχές, που τα καλλιεργούσαν οι πρόγονοι που ήταν αγρότες την περίοδο 1945-1965 και στην πλειονότητά τους δεν βρίσκονται εν ζωή και διέθεταν τίτλους. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 κάποιοι αρχίζουν να θεμελιώνουν το δικαίωμα της κυριότητας σε διαθήκες που έκαναν αναφορά μόνο σε θέση και στρέμματα, χωρίς αναφορά σε όρια και τίτλους διαδοχής, με την επισήμανση ότι οι κληρονομούμενοι κύριοι των ακινήτων τα κατείχαν με το καθεστώς της χρησικτησίας. Σε αυτήν την περίπτωση, οι σημερινοί κληρονόμοι σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσίας, θα πρέπει να ζητήσουν από το Δασαρχείο την αναγνώριση της ιδιοκτησίας τους σύμφωνα με το άρθρο 67 του Ν. 998/79 κάτι που όμως προϋποθέτει την ύπαρξη τίτλων προ του 1946. Ωστόσο, ακόμα και στις ελάχιστες περιπτώσεις που αυτοί υπάρχουν, θα πρέπει να ζητήσει ο ιδιοκτήτης την έκδοση διαπιστωτικής πράξης της Διοίκησης για την υπαγωγή ή μη της ιδιοκτησίας στη δασική νομοθεσία και επί της ουσίας στον αποχαρακτηρισμό της, κάτι που θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολο. Έτσι, πρακτικά, οι άνθρωποι αυτοί, ακόμα κι αν δικαιωθούν στο πρώτο βήμα, θα βρεθούν με μια ιδιωτική δασική έκταση, στην οποία ουσιαστικά δεν θα έχουν κανέναν δικαίωμα διαχείρισης και δεν θα μπορούν να προσβλέπουν στην ελεύθερη χρήση της.

Επειδή η κυβέρνηση προωθεί ιδιαίτερη νομοθετική ρύθμιση για τους Δασωμένους Αγρούς και θα δώσει το δικαίωμα απόδειξης ανθρωπογενούς δραστηριότητας σε αυτές τις εκτάσεις, θα πρέπει οι ιδιοκτήτες να προετοιμαστούν και να προβούν σε κατάλληλες ενέργειες.

Σύμφωνα με την δασική νομοθεσία, ως δασικές εκτάσεις νοούνται και οι οποιασδήποτε φύσεως ακαλλιέργητες εκτάσεις, πουρνάρια, βραχώδεις εξάρσεις και γενικά ακάλυπτοι χώροι. Σημειώνεται ότι πρόσφατα το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών έκρινε πως οι εκτάσεις που στο παρελθόν ήταν αγροτικού χαρακτήρα και λόγω της εγκατάλειψης αναπτύχθηκε ασπάλαθος και φρυγανώδης βλάστηση δεν χαρακτηρίζονται δασικές.

Για να θεωρείται μια έκταση ιδιωτική και να αναγνωρίζεται απο το κράτος, ως παλιός αγρός που έπαψε να καλλιεργείται και δασώθηκε, θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικώς οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

(α) οι εκτάσεις να φαίνονται ως αγροτικές στις αεροφωτογραφίες του έτους 1945 ή εφόσον αυτές δεν είναι ευκρινείς του έτους 1960, και να δασώθηκαν μεταγενέστερα λόγω εγκατάλειψης. Δηλαδή να φαίνονται στον αναρτημένο δασικό χάρτη, που είναι ο ορθοφωτοχάρτης του Κτηματολογίου έτους 2007-2009, ως δασική μορφή), και

(β) να υπάρχουν για τις εκτάσεις αυτές τίτλοι ιδιοκτησίας (συμβόλαια) προγενέστεροι της 23ης Φεβρουαρίου 1946 και να έχουν μεταγραφεί στο υποθηκοφυλακείο.

Για να θεωρηθεί η φερόμενη ιδιοκτησία σας ως Δασωμένος Αγρός, θα πρέπει πρώτα να επιλύσετε το ιδιοκτησιακό καθεστώς με το Ελληνικό Δημόσιο, προσφεύγοντας στα αρμόδια όργανα. Διότι μπορεί και το Δημόσιο να έχει τίτλο ιδιοκτησίας (από διαθήκη, δωρεά, δικαστική απόφαση κ.λπ.) και να έχει καταγράψει την έκταση ως δημόσιο κτήμα. Γι’ αυτό, για την εφαρμογή της σχετικής διάταξης περί ιδιωτικού δασωμένου αγρού, απαιτείται προσκόμιση βεβαίωσης από την οικεία κτηματική υπηρεσία ότι η έκταση δεν είναι καταγεγραμμένη ως δημόσιο κτήμα.

Πραγματικά σε πολλές περιπτώσεις, υπάρχει θέμα με την ευκρίνεια των αεροφωτογραφιών του 1945. Σ΄ αυτή την περίπτωση, μπορείτε να καταθέσετε στη Δ/νση Δασών τους τίτλους ιδιοκτησίας, Τοπογραφικό που να αποτυπώνονται πεζούλες και άλλα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η έκταση ήταν καλλιεργούμενη και να ζητήσετε την επανεξέταση του χάρτη.

Ακόμα κι αν ο χάρτης έχει Μερικώς Κυρωθεί, αν εσείς έχετε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι πραγματικά η έκταση ήταν καλλιεργήσιμη κατά το έτος 1945, αλλά δασώθηκε αργότερα λόγω εγκατάλειψης και έχετε και συνεχόμενους παλιούς τίτλους ιδιοκτησίας (πριν το 1946), μπορείτε να κάνετε σχετική αίτηση ζητώντας να σας αναγνωριστεί η έκταση ως Δασωμένος Αγρός με απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και να σας δοθεί άδεια καθαρισμού της έκτασης.

Για ζητήματα που αφορούν ιδιοκτησιακά δικαιώματα έναντι του Δημοσίου για δασικές εκτάσεις, η χρησικτησία ως τρόπος κτήσης κυριότητας δε συνιστά τίτλο, ούτε βεβαιώσεις (ένορκες και μη), υπεύθυνες δηλώσεις καθώς και βεβαιώσεις – πιστοποιητικά προέδρων Κοινοτήτων. Όλα τα παραπάνω στοιχεία δεν αποδεικνύουν εμπράγματα δικαιώματα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν τους νόμιμους τίτλους που απαιτούνται.

Εάν κατά την εφαρμογή των τίτλων διαπιστώνονται ασυμφωνίες σχετικά με το εμβαδόν, τη θέση, ή τα όρια του ακινήτου, χωρίς πάντως να θίγονται δικαιώματα του δημοσίου, ο έλεγχος από πλευράς δασαρχείου, περιορίζεται στην ύπαρξη των μεταγεγραμμένων τίτλων που αποδεικνύουν την κυριότητα του αιτούντα επί του ακινήτου. Υπάρχει νομολογία που ορίζει ότι ο καθ’ όρια προσδιορισμός ενός ακινήτου θεωρείται επικρατέστερος του προσδιορισμού με βάση το εμβαδόν.

Οι ρυθμίσεις των δασωμένων αγρών επεκτείνονται πλέον και σε εκτάσεις με τίτλο έως το 2004. Άρα εκτάσεις που εμφαίνονται με αγροτική μορφή στις αεροφωτογραφίες του 1945 και δασώθηκαν μεταγενέστερα λόγω εγκατάλειψης και οι οποίες στερούνται τίτλων προ του έτους 1945, αλλά έχουν τίτλους ιδιοκτησίας σε χρόνο μεταγενέστερο της 23ης Φεβρουαρίου 1946 και όχι νεότερου πριν τις 8-8-2004, μπορούν να μην έχουν δασικό χαρακτήρα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά και μόνο για γεωργική και δενδροκομική εκμετάλλευση.

Βεβαίως κάθε πολίτης, που έχει ιδιοκτησία με συμβόλαιο ή κυριότητα από κληρονομιά, μπορεί και πρέπει να υποβάλει δήλωση ιδιοκτησίας. Τυχόν προβλήματα ιδιοκτησίας θα επιλυθούν στη συνέχεια με βάση τις διαδικασίες του Κτηματολογίου.

#Tags

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ