Ο Δημήτρης Λάλος και ο Γιώργος Χριστοδούλου ενώνουν τις δυνάμεις τους, στο καλλιτεχνικό γεγονός του καλοκαιριού
Η θεατρική εταιρεία Νέα Εποχή παρουσιάζει σε επιλεγμένες πόλεις την τραγωδία του Ευριπίδη «Βάκχες», σε σκηνοθεσία Έλενας Μαυρίδου. Δυο σημαντικοί ηθοποιοί μοιράζονται τους βασικούς ρόλους της τραγωδίας. Στο ρόλο του Διόνυσου ο Δημήτρης Λάλος και στο ρόλο του Πενθέα ο Γιώργος Χριστοδούλου.
Στον Βόλο η παράσταση θα ανέβει την Τρίτη 4 Ιουλίου, στις 21:30, στο θερινό Δημοτικό Θέατρο «Μελίνα» και η προπώληση έχει ήδη ξεκινήσει από την τιμή των 10 ευρώ.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία Έλενα Μαυρίδου
Μετάφραση Θεόδωρος Στεφανόπουλος
Μουσική Γιώργος Μαυρίδης
Σκηνικό – Κοστούμια Δήμητρα Λιάκουρα
Κίνηση Μπέττυ Δραμισιώτη
Φωτισμοί Περικλής Μαθιέλλης
Δραματουργός Κατερίνα Διακομοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη Πέτρος Αλαφούζος
Video Θωμάς Παλυβός
Επικοινωνία Ειρήνη Λαγουρού
Παραγωγή Νέα Εποχή
Διανομή
Διόνυσος Δημήτρης Λάλος
Κάδμος Θανάσης Δόβρης
Πενθέας Γιώργος Χριστοδούλου
Δούλος Στέργιος Κοντακιώτης
Τειρεσίας Βίκυ Βολιώτη
Άγγελος Γιώργος Τριανταφυλλίδης
Αγαύη Έλενα Μαυρίδου
Χορός
Κική Καραΐσκου, Δήμητρα Κούζα, Σοφία Κουλέρα,
Χριστίνα Μαριανού, Μαριάμ Ρουχάτζε
Μουσικοί επί Σκηνής
Γιώργος Μαυρίδης, Χάρης Πορφυρίδης
Η παράσταση
Η παράσταση προσεγγίζει ερμηνευτικά το έργο και διερευνά την διονυσιακή μανία ή «βακχεία» με βασικά εργαλεία τον λόγο του Ευριπίδη, τον συνδυασμό της σύγχρονης με την παραδοσιακή μουσική, και μια κινησιολογία βασισμένη στην τελετουργία των Αναστεναρίων, που πιθανότατα αποτελεί επιβίωση θρησκευτικών πρακτικών από τη λατρεία του Διονύσου.
Αντλώντας από την προσωπική τους εμπειρία και συμμετοχή στα δρώμενα των Αναστεναρίων η σκηνοθέτης Έλενα Μαυρίδου και ο μουσικός Γιώργος Μαυρίδης συνδυάζουν στοιχεία του δρώμενου, που έχουν συγγένεια με τη Βακχεία, με σύγχρονη μουσική. Μια δυναμική εκδοχή των Βακχών με τις ρίζες της βαθιά στην παράδοση.
Συνδυάζοντας live τον φυσικό ήχο της λύρας και του νταουλιού με το ηχοτοπίο και το sound design της σύγχρονης μουσικής τεχνολογίας, σ’ έναν σκηνικό χώρο όπου τα υλικά της φύσης, όπως το ξύλο, το νερό, το στάχυ, αναμιγνύονται και συνομιλούν με σύγχρονα, συνθετικά υλικά , οδηγούμαστε σταδιακά στην βακχεία του έργου του Ευριπίδη. Καθώς εκτυλίσσεται η τραγωδία, τα σώματα των ηθοποιών ελευθερώνονται σε έναν οργιαστικό χορό, καταργώντας τα θεατρικά όρια.
Τί μένει στο τέλος για το κοινό και τους ήρωες όταν η μουσική σταματάει και καλούμαστε να συλλογιστούμε το αδιέξοδο της ανθρώπινης ύπαρξης μας; Είναι ζωντανός ο Διόνυσος σήμερα;
Το έργο
Ο Διόνυσος, καρπός της ένωσης του Δία με τη Σεμέλη, κόρη του βασιλιά της Θήβας Κάδμου, δεν αναγνωρίστηκε ποτέ ως θεός και δεν τιμήθηκε ποτέ στην πατρίδα της μητέρας του.
Έχοντας ήδη κατακτήσει την Ασία, ο Διόνυσος καταφθάνει τώρα στη Θήβα, συνοδευόμενος από έναν όμιλο γυναικών από την Λυδία -των Βακχών- που τον ακολουθούν πιστά. Σκοπός του να διαδώσει τη λατρεία του στη Θήβα και σε όλη την Ελλάδα, αλλά και να δώσει ένα μάθημα στους ασεβείς που τον αρνούνται. Πιο άσπονδος, ανάμεσά τους, ο Πενθέας, εγγονός του Κάδμου και βασιλιάς πλέον της Θήβας.
Ενώ η βακχική μανία εξαπλώνεται στην πόλη, πείθοντας ακόμη και τον Κάδμο και τον γέρο μάντη Τειρεσία για την αναγκαιότητα της αποδοχής του νέου θεού, ο Πενθέας, απόλυτος και άτεγκτος, επιμένει να αμφισβητεί τη θεϊκή υπόσταση του Διονύσου και αποφασίζει να καταστείλει με τη βία τις αποχαλινωμένες εκδηλώσεις αυτής της παράξενης ανατολίτικης λατρείας. Ηθικά αυτάρεσκος και συγχρόνως ανατριχιαστικά αστόχαστος, απορρίπτει τα «διπλωματικά ανοίγματα» του Διονύσου και αντιδρά με πανικό και υπεροψία μπροστά στην πολιτισμική διαφορά. Όμως η λογική, αντιστρέφεται σε τρέλα, κατοπτρικό είδωλο της «τρέλας» που ήθελε να καταπνίξει. Καθώς η πλοκή του έργου ξεδιπλώνεται, ο Πενθέας γλιστρά στην παγερή νομιμότητα, και πέφτει στην απαγορευμένη επιθυμία. Από τιμωρός της βακχείας γίνεται ο ίδιος αβοήθητο άθυρμά της. Στο τέλος, θα οδηγηθεί στη μοίρα του ντυμένος γυναίκα, συμπαρασύροντας στον όλεθρο ολόκληρο τον βασιλικό οίκο των Θηβών.
Προπώληση viva.gr και στα ταμεία του θεάτρου.
Θα διατεθεί περιορισμένος αριθμός εισιτηρίων στην τιμή των 10 €.
