Του Τάκη Παντελόπουλου
Ερχονται στιγμές στη ζωή μας που, ηθελημένα ή αθέλητα, οδηγούν τη σκέψη και τον στοχασμό μας να στρέψει το βλέμμα στον Ουρανό. Εκεί συναντάμε μια αόρατη, φιλόξενη και παντοδύναμη στέγη, για να στεγάσουμε μέριμνες της καθημερινότητά μας, ανακουφίζοντας το άγχος, τον αγώνα και την αγωνία, που μας διακατέχει σε προσωπικό ή συλλογικό επίπεδο. Η συνέργεια αυτή της καθημερινότητας, εκφράζεται αυθόρμητα, αλλά ενσυνείδητα, με τον φραστικό αναστεναγμό «Θεέ μου». Είναι η επίκληση βοήθειας που το DNΑ της ορθόδοξης πίστης μάς κληροδότησε.
Τις σκέψεις αυτές τις ενεργοποίησε το νέο πόνημα του πνευματικού δημιουργού, ταξιδευτή και συγγραφέα Κυριάκο Παπαγεωργίου: «Ουράνιος έρωτας – ο διάλογος με το Φαίδρο». Γνωστός ο Κυριάκος στους συμπολίτες μέσω των Κυριακάτικων άρθρων του στον τοπικό τύπο, που μάς ταξιδεύει σε όλη την ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα. Τα ολοσέλιδα κείμενά του, αποτελούν πολύτιμο μάθημα γεωγραφίας της Ελλάδας, που συνοδεύονται με πολλά ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία των τόπων που επισκέπτεται. Και εμείς (οι επιμελείς… μαθητές-αναγνώστες του), αποκομίζουμε τα οφέλη, και γι’ αυτό θερμά τον ευχαριστούμε και τον παρακαλούμε να μας επιτρέψει να καταγράψουμε μερικές σκέψεις αποτιμώντας και εκτιμώντας το νέο του πόνημα: Σε ορθογώνιο σχήμα 12Χ24 και 240 σελίδων το βιβλίο μας καλωσορίζει με μια εντυπωσιακή εικόνα ( φωτογραφία του συγγραφέα). Απεικονίζει μια ταραγμένη θάλασσα, όπως ταραγμένη και ανήσυχη είναι πάντα η δραστηριότητά του, παλεύοντας με τα μανιασμένα κύματα των ανησυχιών του, που έμμεσα αναδεικνύονται και στη φράση του ιδίου: «Τριάντα κείμενα που αναθιβάνουν, τη ζωή, την περιπέτεια και την τέχνη, καθώς συμπληρώνονται σε έναν ατέρμονα αγώνα πνευματικής και καλλιτεχνικής επιβίωσης». Συμπυκνωμένη αντίληψη του πολιτιστικού «Μότο» του συγγραφέα που συναντά τον αναγνώστη, που εμφορείται με πολιτισμικές ανησυχίες . Ακολουθεί ο πίνακας περιεχομένων, που ο συγγραφέας του δίνει δική του ονομασία: «Τριάντα κείμενα αναζητούν τον δράστη», περιέχει τους εμβληματικούς τίτλους: «Ο δρόμος του Ιλισσού, Ταξίδια σα να λέμε Οδύσσεια, Γιατί το έννεπε και όχι το άειδε, Πρωινό με λίγο καφέ και πολύ Παυσανία, Τα σπίτια είμασταν εμείς, Δύο πόρτες έχει η ζωή, Ταξίδι με το τρένο της Φαντασίας, Alea javta est, Της Παναγιάς ο Βράχος, Λόγος ή Τέχνη, Τα ελληνικά βουνά, Ιαπετός, Τσουκαντζίνια, Το διάβημα του στοχασμού, Αγγελοι και δαίμονες, Μια αινιγματική επίσκεψη, Μέθη της ψυχής, Επιστολή στη Ρώμη, Ναυαγός στην Κάσο, Η σημερινή απολογία του Σωκράτη, Ο μύθος του Μακρυγιάννη, Η μοδίστρα η μοίρα μας, Πως άρχισα τον πόλεμο της ποίησης, Τα εις εαυτόν, Ημερολόγιον – δεφτέρι, Εκσταση, η συνεύρεση με τους Ουρανούς, Πρωτομαγιά, Η ταχύτητα του φωτός, Ταξίδι με τον χάρο, ο Ηνίοχος με τα δύο άλογα, Η Πλατεία Ελευθερίας, Σίσυφος,Τάνταλος ή Ανταίος Τρεις φράσεις διαβάζουμε παρακάτω που δίνουν διευκρινήσεις για τα επόμενα κείμενα,: α): «Στην Παρμενίδεια διάζευξη ή ( είναι ή δεν είναι ), αντιτάσσεται η Ηρακλείτεια διαλεκτική σύζευξη και (είναι και δεν είναι). β) Στα κείμενα που ακολουθούν αντιπαρατάσσονται η Διαλεκτική με την Τέχνη, η περιπέτεια με την Τύχη, η Ηθική με τον έρωτα κι ο Μύθος με την αλήθεια.. και γ) Κεντρικό πρόσωπο ο Φαίδρο, που θέλει να γνωρίσει τη ζωή, τη φύση και τον λόγο. Με κινητήριο μοχλό τη σωκρατική μυθολογία και μαιευτική-. Λίγες οι γραμμές του συγγραφέα που αναδεικνύουν μια μακροχρόνια ιστορική αξία.
Αντί για πρόλογο καταγράφει το κείμενο: «Ο δάσκαλος και ο μαθητής». Και στο εισαγωγικό το κείμενο: «Η δύναμη της περιπέτειας». Είναι δύο κείμενα που αναλύουν την εννοιολογική σημασία της παιδείας και της περιπέτειας, ως κοινωνικά φαινόμενα. Το «Μολών λαβέ», φράση-συμβολισμός των προγόνων της αρχαιότητας, που αναδεικνύει το πατριωτικό σθένος και το θυσιαστικό πνεύμα, των Ελλήνων, που διαχρονικά ήταν το ιδεατό των αγώνων για κάθε ανθρώπινη αξία. Την άποψη αυτή καταγράφουν (εμπεδωτικά) Ελληνες και ξένοι δημιουργοί, με παραδείγματα και γεγονότα. Και φτάνουμε στο μέρος του βιβλίου που αρχίζουν οι καταγραφές των κειμένων, τους τίτλους τους οποίους παρουσιάσαμε. Δεν ήταν λίγες οι στιγμές που, διαβάζοντας, οδηγηθήκαμε στα λεξικά και σε ιστορικές πηγές να φωτίσουμε πλευρές του περιεχομένου που η γραφίδα του Κυριάκου Παπαγεωργίου αφήνει, μάλλον συνειδητά, πτυχές που χρειάζονται και δεύτερη ανάγνωση για να διευκρινίσουμε πιθανές απορίες. Υπακούσαμε και τα ερευνήσαμε. Ετσι σβήσαμε κάθε αμφισβητούμενη και αναμφίβολη πλευρά και, απνευστί, προχωρήσαμε στην γνωστική επεξεργασία του βιβλίου που πλούτισε το μυαλό και τη σκέψη μας με δεδομένα και βιωματικές εμπειρίες του συγγραφέα, ο οποίος σε ένα σημείο σημειώνει: «Περπατούσα με τα πόδια, βάδιζα με το μυαλό. Είναι κι αυτό κάτι από κείνα που πραγματοποιεί ο οδοιπόρος της περιπέτειας και της γνώσης». Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε σοφό δόγμα που γεννιέται εμπειρικά.
Με ένα μικρό φωτογραφικό πανόραμα, ο συγγραφέας παρουσιάζει την πλούσια εκδοτική του προσπάθεια με τα οκτώ βιβλία του: 1) Μικρές-Μικρές πατρίδες.2) Πλάγιοι άνεμοι.3) Σημειο-λογία της ποιητικής. 4) Το ζεϊμπέκικο του Ηράκλειτου.5) Πενήντα θάλασσες και ένα βαπόρι.6) Εκ πικρών μύθων και λέξεως γελοίας και 7) Πηλιογραφήματα. (εικονίζονται τα εμπροσθόφυλλα των βιβλίων). Σ’ αυτό το βιβλίο διακρίνουμε και μια ιδιαίτερα πνευματική παράμετρο, που σχετίζεται με την εκκλησιαστική παράδοση και την πνευματική συμμετοχή των πιστών. Αφορά την « Μετάνοια», την μεγάλη αυτή αρετή της ταπείνωσης. Η γραφίδα του Κυριάκου το αναλύει με τον δικό του τρόπο. Στην σελίδα 226 όπου διεξάγεται ένας διάλογος δασκάλου-μαθητή, διαβάζουμε: «Ομως κάποια στιγμή ο ηνίοχος αντιλαμβάνεται ότι έχει ξεπέσει η αποστολή του και ανακτά τη μνήμη του, που τον γυρίζει πίσω, στην πρώτη του φύση – την πρωταρχική- της ομορφιάς και του πνεύματος-. Ετσι αφού θα έχουν ξεπέσει για κάποιο διάστημα σε κατώτερα επίπεδα, επιστρέφουν μετανιωμένοι και συνοδευόμενοι από τη σωφροσύνη, καλπάζουν προς το ουράνιο κάλλος και την ομορφιά της αγνότητας, πάνω σένα βάθρο καθαρμού και εξιλέωσης..». Είναι έννοιες του υποχρεωτικού Μυστηρίου της εξομολόγησης. Πολύτιμα διδάγματα ζωής. Συγχαίρομε από καρδιάς, τον πολύπτυχο δημιουργό Κυριάκο Παπαγεωργίου, τον ευχαριστούμε θερμά κάνοντας, επί πρόσθετα, και μια ευχή, ως επιμύθιο αυτού του σημειώματος: Να τον έχει ο Θεός καλά και να είναι πολύχρονο το πολιτιστικό του ταξίδι.
