Το «Μονόγραμμα» της ΕΡΤ2 συνομιλεί με τη δημοφιλή ερμηνεύτρια Δήμητρα Γαλάνη
Ιδιαίτερη περίπτωση στην ελληνική μουσική σκηνή, φωνή που ηχεί εδώ και 50 χρόνια, σαν μουσική υπόκρουση, αναβαθμίζοντας την κουλτούρα του Νεοέλληνα, είναι αυτή της Δήμητρας Γαλάνη, που συστήνεται στο «Μονόγραμμα», την τηλεοπτική εκπομπή που θα προβληθεί τη Δευτέρα 16 Νοεμβρίου στις 20:00 στην ΕΡΤ2.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε σε συνοικία που είχε σπίτια με αυλές και κήπους, από γονείς «αριστουργήματα» όπως τους χαρακτηρίζει. Ο πατέρας της υπάλληλος, αλλά και τενόρος με εξαιρετικές μουσικές σπουδές, η μητέρα της αισθητικός, με λατρεία στις καλές τέχνες. Το μικρότερο παιδί μιας μεγάλης και ευτυχισμένης οικογένειας, η Δήμητρα αναγνώρισε και καλλιέργησε πολύ νωρίς το ταλέντο της.
Στο απόηχο της δεκαετίας του ’60 υπό την επήρεια της χρυσής εποχής του πολιτισμού στη χώρα, αρχίζει το 1969 ερμηνεύοντας δύο τραγούδια στο «Ενα Χαμόγελο» των Δήμου Μούτση και του Νίκου Γκάτσου «στο καμένο ΡΕΞ τότε, βγαίνω και λέω δυο τραγούδια σπρωχτή στη σκηνή γιατί είχα τρακ και είχα κολλήσει».
Ο Δήμος Μούτσης «ήταν ο πρώτος που πίστεψε στη φωνή μου» λέει. Παράλληλη ήταν και η γνωριμία με τον Νίκο Γκάτσο.
Από τη δεκαετία του ‘70 μέχρι και τη δεκαετία του ‘80 οι μεγάλοι συνθέτες της εποχής, αναγνωρίζοντας την ιδιαιτερότητα και τη μουσικότητα της φωνής της, άρχισαν να γράφουν τραγούδια για εκείνη. Το εξηγεί: «Ισως επειδή τότε βασίλευαν η Βίκυ Μοσχολιού, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, φωνές λαϊκές. Η δική μου φωνή φέρει έναν πολιτισμό που δεν ακουμπά κάπου, είναι μια αστική, μια φωνή μέσα από αστικό περιβάλλον, όχι μεγαλοαστικό μην μπερδευόμαστε, η οποία δεν μοιάζει με καμία. Δεν είχα πατήσει σε κάποια σχολή κι ήταν απλός ο λόγος. Εγώ άκουγα τα πάντα εκείνη την εποχή. Ακουγα κλασική μουσική, ξένη μουσική, Νέο Κύμα, Σαββόπουλο, Αρλέτα. Επίσης Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Τσιτσάνη, αυτά τα πρόσωπα ήταν μέσα στο σπίτι μου, ήταν μέσα την παιδεία μου. Αυτή τη μουσική ακούγαμε στο σπίτι μας, οπότε ήξερα πολύ καλά με ποιους ανθρώπους είχα να κάνω, όταν άρχισα να δουλεύω μαζί τους».Ακολουθεί η συνεργασία με τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Γιάννη Σπανό αλλά και η μεγάλη στιγμή που ο Μάνος Χατζιδάκις την επιλέγει για να ερμηνεύσει τραγούδια του στην «Επιστροφή» και «Της γης το χρυσάφι» σε στίχους του Νίκου Γκάτσου.
Με τον Μίκη Θεοδωράκη κάνει τους «Χαιρετισμούς», με τον Μάνο Λοΐζο «Για μια μέρα ζωής».
Ο Ακης Πάνου την ακούει και λέει στον Τάκη Λαμπρόπουλο «αυτή πρέπει να πει δημοτικά τραγούδια». Ο Βασίλης Δημητρίου τότε διασκευάζει κάποια δημοτικά τραγούδια και το πρώτο που λέει γίνεται τεράστια επιτυχία, είναι η «Μαρία με τα κίτρινα», με δημοτικούς στίχους, που τους διεκδικούν από την Ηπειρο μέχρι την Πελοπόννησο, και η «Χαλασιά» βέβαια, τραγούδι ηπειρωτικό από όπου και η καταγωγή της.
Τα τραγούδια που έγραψε ο Βασίλης Τσιτσάνης ειδικά για τη φωνή της στους δίσκους «Σκοπευτήριο» και «Τα ωραία του Τσιτσάνη» θα μείνουν κλασικά στην ιστορία του τραγουδιού.
