Πηγή έμπνευσης τόσο με το έργο της όσο και την παθιασμένη προσωπικότητά της, η Αλίντα αγαπούσε το ντοκιμαντέρ, την πολιτική και τις προκλήσεις…
Απεβίωσε σήμερα σε ηλικία 80 χρονών η σκηνοθέτις Αλίντα Δημητρίου.
Πηγή έμπνευσης τόσο με το έργο της όσο και την παθιασμένη προσωπικότητά της, η Αλίντα αγαπούσε το ντοκιμαντέρ, την πολιτική και τις προκλήσεις.
Αν και ενεργή εδώ και δεκαετίες, έχοντας γυρίσει εκατοντάδες ντοκιμαντέρ και μικρού μήκους, έχοντας οργανώσει προβολές και γράψει άρθρα και βιβλία (ανάμεσά τους, τη “Φιλμογραφία των ταινιών μικρού μήκους” και στη συνέχεια το “Λεξικό ταινιών μικρού μήκους”), ήταν τα τελευταία χρόνια που, με ασίγαστη πάντα ενέργεια και πείσμα, γύρισε και ολοκλήρωσε την εξαιρετική τριλογία της για τις γυναίκες του αγωνιστικού χώρου, η οποία θα στέκεται για πάντα ως ένα υπόδειγμα προφορικής ιστορίας (και κινηματογραφικής ευαισθησίας).
Τα “Πουλιά στο βάλτο” πρώτα συνομίλησαν με γυναίκες που είχαν λάβει χώρα στην αντίσταση, η “Ζωή στους βράχους” ακολούθησε όσες εξορίστηκαν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου και τα “Κορίτσια της βροχής” συναντούσαν τις αγωνίστριες την εποχή της δικτατορίας.
Θα θυμάμαι για πάντα, πέρα από τις ταινίες, τις μοναδικές ιστορίες της (για τον πόλεμο και τη χούντα, τη ζωή σε ξένες χώρες, το φεμινισμό και το σινεμά, το γάμο και τα παιδιά), το χιούμορ και τη βαθιά φωνή της, τα τσιγάρα και τα ερωτικά της αστειάκια, και, κυρίως, την αγάπη της για τον άντρα της, Σωτήρη Δημητρίου.
Μαζί με εκείνον, την κόρη και τα εγγόνια της, θα είναι η σκέψη μου.
protothema.gr
