Του ΤΑΚΗ ΠΑΝΤΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
«Ούτε ο φόβος των μηχανορραφιών και των ραδιούργων, ούτε αι μακραί συκοφαντικαί στήλαι μερικών εφημερίδων, δεν θέλουν με παρεκκλίνει ποτέ της πορείας, την οποίαν εχάραξα. Ας λέγουν και ας γράφουν ό,τι θέλουν» Ι. Καποδίστριας
Λόγος χαρισματικού ηγέτη, μεγάλου διπλωμάτη, αλτρουιστή και πιστού χριστιανού, που με όσα συναντάμε τις τελευταίες δεκαετίες, που ολοένα και περισσότερο η πολιτική και οι πολιτικοί της χώρας μας απαξιώνονται, αποκτά επικαιρότητα.
Προκαλούν αρνητικό κλίμα σε όλους μας και έντονη ανησυχία για το πού πηγαίνει η χώρα μας. Ερευνητικά μάς παραπέμπει να γνωρίσουμε ιστορικά πρόσωπα ηγέτες, που ξεχώρισαν για το κύρος, την αξιοπρέπεια και δοκιμάστηκαν σε κρίσιμες στιγμές της ιστορίας μας. Πολεμήθηκαν, έζησαν την άδικη απαξίωση, πικράθηκαν, απογοητεύθηκαν και στάθηκαν στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων, που τους επέβαλε η αποστολή τους.
Στο κάπως απόμακρο παρελθόν προβάλλει ο Ιωάννης Καποδίστριας (1776 – 1831), πρώτος κυβερνήτης του Ελληνικού Κράτους, που διετέλεσε και υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα και σπούδασε Ιατρική στην Πάντοβα Βενετίας και παράλληλα Νομικά και Φιλοσοφία. Μετά από μια πολυσήμαντη πορεία, αξιοποιώντας την επιστήμη του, δίνει παράλληλα αγώνες για την απελευθέρωση του Εθνους. Σχεδιάζει και μεθοδεύει διάφορες ενέργειες του απελευθερωτικού αγώνα και συνεργάζεται με Ελληνες και ξένους συναγωνιστές. Το 1815 γίνεται υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, θέση που του επέτρεψε να χειρίζεται θέματα βοήθειας των Μεγάλων Δυνάμεων στον αγώνα του 1821. Το 1822 παραιτείται από υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και αναχωρεί για την Ευρώπη, συμμετέχοντας στους σχεδιασμούς και σε οργανωμένα κινήματα του αγώνα.
Το 1827 η Γ` Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας εκλέγει κυβερνήτη τον Καποδίστρια και τον επόμενο χρόνο 1828 έρχεται στο Ναύπλιο και αναλαμβάνει τη δύσκολη αποστολή της συγκρότησης του πρώτου Ελληνικού Κράτους. Αμεσα συγκροτεί εθνικό στρατό και σε συνεργασία με τον Μιαούλη οργανώνει εκστρατεία εναντίον των πειρατών. Συγκροτεί τις πρώτες διοικητικές υπηρεσίες για τη λειτουργία του κράτους, με την ίδρυση διαφόρων υπηρεσιών. Ο «Υμνος εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού, με μουσική Νίκου Μάτζαρου καθιερώνεται ύμνος της πατρίδας. Κοπή του φοίνικος ως πρώτο νόμισμα της πατρίδας και πολλά άλλα, που απαιτεί ένα ελεύθερο κράτος. Δυστυχώς δεν άργησε να ξεσπάσει ένα εσωτερικό θέμα σκληρής αντιπολιτευτικής αντίδρασης και αμφισβήτησης του έργου του, που του προκαλούν δυσκολία στην επιτέλεση των καθηκόντων του. Είναι η μοίρα του Εθνους μας να διασπά την ενότητά του σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές, είναι οι γνωστές, ιστορικά και πολιτικά, «εμφύλιες αντιπαραθέσεις». Αναγκάζουν μάλιστα τον Καποδίστρια να ζητήσει τη συνδρομή των ξένων δυνάμεων για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης. Δυστυχώς αυτή η εξέλιξη είχε δυσάρεστα αποτελέσματα για τον ίδιον τον κυβερνήτη και για το έθνος μας. Το 1831 στις 27 Σεπτεμβρίου μπροστά στην είσοδο του Αγίου Σπυρίδωνα δολοφονείται, βυθίζοντας το Εθνος σε πένθος.
Πρόθεσή μας στο σημερινό μας σημείωμα είναι να αναδείξουμε και μια σπουδαία πτυχή του Καποδίστρια, που τον καθιστά ξεχωριστό ηγέτη. Στα πολλά του προτερήματα περιλαμβάνεται και η ιδιαίτερη πίστη στα ελληνορθόδοξα ιδεώδη, που έμπρακτα το αποδείκνυε. Γνώριζε πως η Εκκλησία, σε κάθε κρίσιμη ιστορική καμπή, συμπορεύθηκε, θυσιαστικά, με τους αγώνες και το πνεύμα της πατρίδας. Ο ίδιος ξεχώριζε επίσης για την κοινωνική του ευαισθησία και την αγάπη του στον συνάνθρωπο. Σημειολογικά ιστορική και ηθικοθρησκευτική η δήλωσή του: « Η ελπίς μου είναι εις τον Θεόν, ως και η δική σας. Η Θεία Του Πρόνοια δεν θα σας συγχωρήσει να φανεί η Ελλάς εις τον κόσμο με όλας τας δυστυχίας, τας οποίας έχει υποστεί… διά να την παραδώσουν εκ νέου τα ίδια της τέκνα με τας διαμάχας των, εις παντελή όλεθρον ή εις ξένον δεσποτισμόν». Στη διάρκεια των πρωθυπουργικών του καθηκόντων συνήθιζε να επικοινωνεί συχνά με τους απλούς πολίτες, τους οποίους κατηύθυνε, με το παράδειγμά του, να τηρούν με ευλάβεια τις αρχές και τις αξίες της ελεύθερης πλέον πατρίδας μας, της πίστης, καθώς και της εθνικής ομοψυχίας και ενότητας. Αντιλήψεις που για τον Καποδίστρια αποτελούσαν στηρικτικούς πυλώνες που συντηρούν, ενισχύουν την ελευθερία, τη δύναμη και την ασφάλεια, που απέκτησαν με θυσίες. Στο ίδιο πνεύμα και η δήλωση που απηύθυνε στα κυβερνητικά του στελέχη:
«Διδάσκειν, νουθετείν, ειρηνοποιείν, προπάντων τρέφειν τας ψυχάς των χριστιανών με τα ψυχοφελή και σωτήρια δόγματα, στηρίζειν εις την αληθινήν πίστιν του Χριστού και επιστρέφειν τους πληγωμένους… είναι τα υψηλά σας χρέη». Θέσεις και απόψεις που αναδεικνύουν και δικαιώνουν την προσωπικότητά του.
Ευχή μας: Οι αξίες των χαρισματικών ηγετών, που μας κληροδότησαν, να αποτελούν πάντα τους δείκτες που θα καθορίζουν και θα διαμορφώνουν την εθνική και θρησκευτική μας ταυτότητα και όλοι μαζί, ηγέτες και πολίτες, να οικοδομήσουμε την κοινωνία που αποτελεί το ελπιδοφόρο πρόσημ
