Της Βαρβάρας Τσακουρίδου
Βεβηλώθηκαν οι ψυχές
σε ανήλιαγα μονοπάτια
θολερά οδεύουν…
μισερώθηκαν οι φωνές
σε άγνωρα σώματα
αδειανά παλεύουν…
ένδεια προβεβλημένη
με πανωφόρι δανεικό
σε σκηνικό θεατρικό
της νόησης προσκόμματα
στον κόσμο τον εικονικό,
ως μαριονέτες κινούνται
οι υπάρξεις…
σε οξυκόρυφες επάλξεις
ξεχασμένες,
αδειανές οι πολεμίστρες…
χορταριασμένος, άβατος,
με αγκάθια ο νους διαβαίνει..
κι’ ο κόσμος στην άγνοια
αργοπεθαίνει…
Το «ξεχορτάριασμα»
βούληση ξεχασμένη
μα τόσο επιβεβλημένη.