Συνέντευξη στη ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η έκθεση της Βολιώτισσας εικαστικού Κατερίνας Κασσαβέτη, που παρουσιάζεται στον Βόλο. Χρώμα ευαισθησίας και δημιουργίας συνθέτει τη νέα έκθεση της δημιουργού με τίτλο «becoming» που παρουσιάζεται στον Χώρο Τέχνης δ. και αποσπά θαυμαστικά σχόλια από το φιλότεχνο κοινό. Η χαρισματική δημιουργός μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για την εικαστική της φιλοσοφία και υπογραμμίζει ότι το έργο εμπνέει και καθοδηγεί τα βήματά της στο μονοπάτι της έμπνευσης.
Τίτλος της έκθεσής σας, που παρουσιάζεται στον Χώρο Τέχνης δ., είναι «becoming», που είναι όρος που σηματοδοτεί πολλές έννοιες… Ποια από όλες και τι συγκεκριμένα σημαίνει για εσάς;
Eννοια δανεισμένη από τη φιλοσοφία, το αρχαίο ελληνικό «Εν τω γίγνεσθαι». Είναι η διαδικασία, όπου το έργο ξεκινάει να δημιουργείται και να λειτουργεί από μια εσωτερική ανάγκη – εν τω γίγνεσθαι – χωρίς να υπακούει σε κάποιο προκαθορισμένο σχήμα.
Η έκθεση έργων στη πόλη που γεννηθήκατε, εδώ που έχετε φίλους και συγγενείς, που η οικογένειά σας και οι προπάτορές σας έγραψαν ιστορία. Ποια αισθήματα γεννά;
Ο χώρος που ο καλλιτέχνης εκθέτει είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με την ποιότητα της παρουσίασης του έργου του. Αισθάνομαι λοιπόν ιδιαίτερη χαρά που εκθέτω σε μια αξιόλογη gallery και συγκίνηση που παρουσιάζω την εργασία μου στην αγαπημένη μου γενέτειρα.
Παρακολουθώντας τη δουλειά σας διαπιστώνει κανείς ότι η συγκεκριμένη φάση με τα έργα που παρουσιάζετε αφορά σε μια νέα και διαφορετική εικαστική προσέγγιση. Πρόκειται για ένα νέο δημιουργικό σταυροδρόμι;
Η φύση ήταν οδηγός δημιουργίας πάντα στη ζωγραφική μου, και τώρα τη φύση περιγράφω με διαφορετικό τρόπο αναζητώντας άλλες φόρμες έκφρασης.
Η έως τώρα δουλειά σας με κύριο χαρακτηριστικό το σημείο ή αλλιώς κουκίδα ως μονάδα ζωής και δημιουργίας, είχε αποτυπώσει την προσωπική σας γραφή. Περνάτε σε νέα σημειολογία;
Η συνεχής εργασία με πενάκι είχε ως αποτέλεσμα το έργο να γίνεται γραφή και να παίρνει μορφή αφήγησης θυμίζοντας κορδέλα που απλώνεται στο χώρο.
Πώς αισθάνεται ο καλλιτέχνης, που μονοπωλεί τη διχρωμία και περνά με θριαμβευτική άνεση στο χρώμα;
Το έργο σε οδηγεί και σε κατευθύνει στα μονοπάτια που θα ακολουθήσεις οπότε το πέρασμα από το σχέδιο στη διχρωμία και στο χρώμα γίνεται αβίαστα.
Μεγάλες επιφάνειες και πανό, διαφάνειες και διακριτική εικαστική συνομιλία αναζητούν από τον θεατή μια νέα ισορροπία ανάμεσα στην αέναη κίνηση. Τι ακριβώς αναζητάτε με την ανύψωση και την καταληκτική προσέγγιση. Υπάρχει εν ολίγοις μια νοητή συνομιλία;
Φυσικά αναζητώ το φως, την ελευθερία και τελικά τη λύτρωση να μεταφέρονται στον θεατή.
Ερχεστε συχνά στον Βόλο, ανηφορίζετε στο Πήλιο, ζείτε στην Αθήνα και μοιράζετε τον χρόνο και τη σκέψη σας σε διαφορετικά τοπία… Ποια είναι η πηγή έμπνευσης, τι σας προκαλεί και τι σας εγείρει για να ζωγραφίζετε;
Εχω την τύχη να ζω αρκετό διάστημα στο Χορευτό, στο Πήλιο, όπου η φύση εκεί με τις συνεχείς εναλλαγές της υπήρξε σημείο έμπνευσης και δημιουργίας σε όλη τη διάρκεια της ζωγραφικής μου πορείας.
Εχοντας διδαχθεί, έχοντας διδάξει θεωρείτε ότι η ζωγραφική είναι μάθημα;
Φυσικά και διδάσκεται, είναι μία σπουδή επάνω σε ένα αντικείμενο.
Οταν ένα έργο φύγει από εσάς, αισθάνεστε ότι ανήκει αλλού ή θεωρείτε ότι βρίσκεστε πάντα μαζί του;
Χαίρομαι να είναι αλλού, μου αφήνει τόσα περιθώρια ελευθερίες και με βοηθάει να δημιουργώ εκ νέου. Εξάλλου όταν το έργο φύγει από το εργαστήρι του δημιουργού αποκτά άλλη δυναμική στα χέρια κάποιου άλλου.
Η έκθεση έργων αφορά σε μια στιγμή που ενώνει το χθες με όσα έγιναν με το σήμερα, το τώρα… Με το τέλος της έκθεσης περνάτε σε μια άλλη φάση συναισθηματική και δημιουργική;
Είναι αλήθεια ότι όταν μια έκθεση τελειώνει, ξεκινάει άλλος κύκλος δημιουργίας.
