Ως «ιστορική» χαιρέτισαν οικολογικές οργανώσεις την απόφαση των χωρών που μετέχουν στη Σύμβαση CITES να θέσουν υπό καθεστώς προστασίας πέντε είδη καρχαριών που απειλούνται εξαιτίας της υπεραλίευσης.
Η ενίσχυση των μέτρων προστασίας τους κρίθηκε απαραίτητη, καθώς οι πληθυσμοί τους συρρικνώνονται όσο αυξάνεται η ζήτηση για τα πτερύγιά τους στην Ασία. Τα είδη αυτά είναι: ο ωκεάνιος λευκοπτέρυγος καρχαρίας (Carcharinus longimanus), η λάμνα (Lamna nasus), η κτενοζύγαινα (Sphyrna lewini), η μεγαλοζύγαινα ή μεγάλος σφυροκέφαλος (Sphyrna mokarran) και η ζύγαινα ή σφύραινα (Sphyrna zygaena).
Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια συνόδου στην Μπανγκόκ, η Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξαφάνιση ειδών της άγριας πανίδας και χλωρίδας συμφώνησε – με πλειοψηφία δύο τρίτων – σε απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου για τα προαναφερθέντα είδη, εάν τα φορτία των αλιευτικών δεν συνοδεύονται από έγγραφα που αποδεικνύουν ότι οι καρχαρίες αλιεύθηκαν με νόμιμο τρόπο.
Οι κυβερνήσεις έχουν στη διάθεσή τους 18 μήνες να συμμορφωθούν με τους κανονισμούς, ώστε να αποφύγουν την επιβολή κυρώσεων, οι οποίες θα σχετίζονται με το εμπόριο όλων των ειδών που περιλαμβάνονται στη λίστα της CITES.
Η Κίνα και η Ιαπωνία, όπου η σούπα με πτερύγιο καρχαρία θεωρείται εκλεκτό έδεσμα, καταψήφισαν την ενίσχυση των μέτρων προστασίας επικαλούμενες, μεταξύ άλλων, δυσκολίες στην ταυτοποίηση των πτερυγίων κάθε είδους. «Η συζήτηση γύρω από τα ιχθυαποθέματα είναι πάντοτε δύσκολη λόγω των τεράστιων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων», αναγνώρισε μιλώντας ανώνυμα στον Guardian η αντιπρόσωπος στη διάσκεψη ενός εκ των μεγαλύτερων εξαγωγέων παγκοσμίως.
Πρόσθεσε ότι η κινεζική κουλτούρα «επιβάλλει» την προσφορά σούπας καρχαρία στους γάμους, αν και με την αύξηση του εισοδήματος έχει αυξηθεί και η ζήτηση. «Θα ήταν σαν να λέμε στους Γάλλους να μην πίνουν σαμπάνια στο γάμο τους», υποστήριξε η ίδια αξιωματούχος.
Οι καρχαρίες είναι περιζήτητοι για το κρέας, το έλαιο από το ήπαρ τους, τους χόνδρους και το πτερύγιό τους, η τιμή του οποίου στο Χονγκ Κονγκ μπορεί να ξεπεράσει τα 100 ευρώ ανά κιλό, κατά το WWF. Η αυξημένη ζήτηση έχει οδηγήσει σε έξαρση μιας πρακτικής που είναι γνωστή ως “finning”: οι αλιείς αφαιρούν με μαχαίρι το πτερύγιο και πετούν τον καρχαρία πίσω στη θάλασσα, όπου τελικά πεθαίνει από αιμορραγία.
Σύμφωνα με έκθεση αμερικανών και καναδών επιστημόνων που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Ιούλιο στην επιθεώρηση Marine Policy, κάθε χρόνο θανατώνεται περίπου το 7% των καρχαριών, με αποτέλεσμα ορισμένοι πληθυσμοί να απειλούνται με αφανισμό.
