Με εξαφάνιση απειλείται ένας από τους πιο ιδιαίτερους βιότοπους της Μεσογείου. Τα θαλάσσια λιβάδια της Ποσειδωνίας, κάτι ανάλογο με τα δάση στη στεριά, αποτελούν όαση ζωής για εκατοντάδες είδη θαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας και κινδυνεύουν από την ανθρώπινη δραστηριότητα.
Στη Μεσόγειο, ένας οικότοπος εκατομμυρίων ετών απειλείται. Πρόκειται για τα θαλάσσια λιβάδια της Ποσειδωνίας.
Οι ποσειδωνίες θα μπορούσαν να ονομαστούν και δάση της θάλασσας. Είναι προστατευόμενοι οικότοποι, σημαντικοί για την υγεία και την παραγωγικότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων της Μεσογείου. Ένα μεγάλο μέρος τους, όμως, στη Δυτική Μεσόγειο, καταστρέφεται από την εκτεταμένη αστικοποίηση των παράκτιων ζωνών.
Τα οικοσυστήματα αυτά καλύπτουν έκταση 50.000 τετραγωνικών χιλιόμετρων στη Μεσόγειο. Το 5% έχει χαρτογραφηθεί στις Βαλεαρίδες Νήσους. Εκεί, επιστήμονες ανακάλυψαν και ένα σπάνιο είδος ποσειδωνίας που επιβιώνει εδώ και 100.000 χρόνια.
Το θαλάσσιο πάρκο ανάμεσα στην Ιμπιζα και το νησί Φορμεντέρα έχει χαρακτηριστεί παγκόσμια κληρονομιά από την Ουνέσκο. Ωστόσο, τα εκατοντάδες τουριστικά γιοτ που καταφθάνουν κάθε καλοκαίρι απειλούν το θαλάσσιο οικοσύστημα.
Στην Ιμπιζα και την Φορμεντέρα, οι πράσινες περιπολίες με περιβαλλοντολόγους που ενημερώνουν τους ιδιοκτήτες των γιοτ είναι συχνές. Από τον επόμενο χρόνο, το πρόστιμο για όποιον βρεθεί να καταστρέφει την θαλάσσια βλάστηση θα είναι αστρονομικό. 100.000 ευρώ και πάνω.
Τα ανεξέλεγκτα αγκυροβόλια έχουν ήδη καταστρέψει 700 τετραγωνικά χιλιόμετρα του θαλάσσιου πάρκου. Το λιβάδι της Ποσειδωνίας μεγαλώνει περίπου 2 εκατοστά κάθε χρόνο. Μια τούφα που ξεριζώνεται από μια άγκυρα μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, αναπληρώνεται σε δεκαετίες ενώ ένα λιβάδι σε αιώνες.
