Στη μνήμη του Γιώργου Γαλλεα.
Αγαπητέ θείε Γιώργο.
Μέχρι προχθές, η φυσική παρουσία σου, γέμιζε με ευχάριστη σιγουριά τις καρδιές μας, καθώς σε νιώθαμε ως τον pater familias της ευρύτερης ” Γαλλέικης” οικογένειας, με τα τέσσερα πλούσια κλαριά της. Συζυγος, αδελφή, παιδιά, εγγόνια, ανήψια με τις οικογένειές τους, κάτω απ’ τις φτερούγες σου.
Η καταξίωση σου αυτή δεν ήρθε τυχαία.
Την έφερε η υποδειγματική στάση ζωής σου:
Στο επάγγελμα όπου δίδαξες και αναπαρήγαγες, με έντιμη επάρκεια, τους κανόνες της χρηστής συμβολαιογραφιας. Στην σωστή οικογένεια που με φροντίδα και αγάπη δημιούργησες. Στην κοινωνία όπου έχτισες άρρηκτες σχέσεις φιλίας και εμπιστοσύνης με καλοσύνη, υπομονή, κέφι, αισιοδοξία, χιούμορ και χαμόγελο.
Παρόλο που ξεκίνησες δύσκολα. Στην πρώιμη νιότη σου, τα εμφύλια πάθη, σου στέρησαν τον σπουδαίο πατέρα σου, το ορφανό παιδί ενός Μανιάτη αγιογράφου, που κατάφερε και σπούδασε νομική, πολέμησε σαν έφεδρος αξιωματικός στη Μικρά Ασία, έγινε συμβολαιογράφος στην Αργαλαστή, συνδέθηκε με τον Βάρναλη και είχε λογοτεχνικές και ποιητικές επιδόσεις.
Την μεγάλη απώλεια την αντιμετώπισες με ψυχραιμία και αξιοπρέπεια, χωρίς εσωστρέφεια και αντεκδικησεις. Σήκωσες στους ώμους σου την οικογένεια και προχωρησες. Με δουλειά, σύνεση, πραότητα και νοικοκυροσύνη. Και πέτυχες. Χάρις στη Μανιάτικη στέρεη ρίζα σου και την Πηλιορείτικη ευγένεια σου.
Μας αφήνεις όλους φτωχότερους. Το “Γαλλέικο”, τους φίλους, τους γνωστούς. Μα πιο πολύ της Αργαλαστής την όμορφη πλατεία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗΣ
