Τρίτη 1η Απριλίου 2020
Σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα μάς φάνηκε στο άκουσμα πως «ΦΕΥΓΕΙΣ». Ολοι το ξέραμε ότι πάλευες, αλλά κανείς δεν το πίστευε, δεν το περίμενε. Νομίζαμε ότι θα τα κατάφερνες. Ησουν δυνατός πολύ, ένας αετός περήφανος με πολλή αγάπη για τη ζωή, για τους δικούς σου ανθρώπους, τους φίλους σου, για το ανώνυμο πλήθος που γιάτρεψες και βοήθησες. Σε θέλαμε κοντά μας ακόμη και την ανάσα σου να ΥΠΑΡΧΕΙΣ.
Σε ήθελε όμως και ο Θεός και 3 τα ξημερώματα σε πήρε κοντά Του. ΕΦΥΓΕΣ… Αφήνοντας ένα μεγάλο κενό αναντικατάστατο. Τώρα θα μας βλέπεις από ψηλά πλαισιωμένος από αγγέλους και εμείς θα σε νιώθουμε δίπλα μας. Συγχώρεσέ μας που δεν μπορέσαμε να σε αποχαιρετήσουμε. Κάποια μέρα, όμως, όπως λέει και η θρησκεία μας, θα ξαναβρεθούμε σε έναν άλλο κόσμο «ένθα ουκ έστι πόνος ου λύπη, ου στεναγμός».
Καλή ανάπαυση Θανάση. Δεν ξεχνιέσαι.
Μια φίλη
