Αν η στόχευση της χθεσινής πανεργατικής απεργίας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα ήταν μόνο η άσκηση πίεσης για την απόδοση ευθυνών για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει και με ένα συλλαλητήριο, όπως τόσα που έχουν γίνει τις προηγούμενες μέρες. Διότι σε επίπεδο καθαρά απεργιακού μετώπου, τα ποσοστά που καταγράφηκαν είναι πραγματικά τραγικά. Όταν για παράδειγμα στο Νοσοκομείο Βόλου απεργούν μόνο δύο άτομα, ή στις βιομηχανίες μόνο οι εκπρόσωποι των σωματείων, η έννοια της απεργίας ευτελίζεται. Απαξιώνεται το δικαίωμα της διεκδίκησης. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν υποχρέωση αυτό να το δούνε, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Και για να είμαστε πιο ακριβείς θα έπρεπε ήδη να το έχουν δει…
Β.Κ.
