Στην εποχή της γρήγορης ενημέρωσης το copypaste πάει σύννεφο. Σε αυτή τη βιασύνη μια «είδηση» αδιασταύρωτη και ανεπιβεβαίωτη είναι ικανή μέσα από αβασάνιστες αναδημοσιεύσεις να γίνει «ειδησάρα», βόμβα. Το παρακολουθούμε συχνά, σε ανησυχητικό βαθμό, τελευταία σε επίπεδο δημοσιογραφίας.
Ομως, εάν είναι επικίνδυνο, ώστε να χαντακώσει την ήδη χαντακωμένη δημοσιογραφία, τότε πώς το βεβιασμένο copypaste μπορεί άραγε να λειτουργήσει στην απαξιωμένη πολιτική; Χωρά, αλήθεια, ο πολιτικός λόγος γρήγορες αντιγραφές, χάριν του πρόσκαιρου εντυπωσιασμού;
Το διαπιστώσαμε και χθες, μετά την είδηση περί οριστικού κλεισίματος του Σιδηροδρομικού Σταθμού Βόλου! Δεν θα υπεισέλθουμε σε ενέργειες και αντιδράσεις, οι οποίες ακολούθησαν στο πλαίσιο της αντιπολίτευσης. Εκεί χωρά άλλη, μεγάλη, συζήτηση.
Αλλού είναι το ζήτημα. Σε όσους διατηρούν κορυφαίες θεσμικές θέσεις. Η υιοθέτηση από την πλευρά τους μιας «είδησης», σημαίνει αυτομάτως για τους πολίτες ότι είναι defacto. Δεν μιλά κάποιος στη γειτονιά, στην παρέα, στον δρόμο, ένας συνδικαλιστής. Μιλά εκείνος, που οφείλει να έχει απόλυτη γνώση του τι συνέβη, εκείνος, που εφόσον ηγείται, θα πρέπει να μην επιδέχεται αμφισβήτησης για αυτό που θα πει.
Φέρει την απόλυτη πολιτική ευθύνη, λοιπόν, για όσα μεταφέρει, διαδίδοντας παντού επίσημα πλέον, και όχι κατά δημοσιογραφικές εκτιμήσεις ή πληροφορίες, ότι ο ιστορικός σταθμός του Βόλου κλείνει μετά από 137 χρόνια. Το παρουσιάζει, λοιπόν, ως οριστικό, τελειωμένο.
Μετά, ωστόσο, τη διάψευση διά στόματος του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΣΕ Σπ. Πατέρα, ο οποίος μίλησε ανοιχτά για fakenews, κάτι νεότερο δεν ακολούθησε. Τόσο απλά. Ας το πάρει, δηλαδή, ο αέρας. Δεν χάθηκε δα και ο κόσμος…
Β.Σ.
