Να διαγράψει ληξιπρόθεσμες οφειλές που δεν είναι δυνατόν να εισπραχθούν και έχουν χαρακτηριστεί ως «ανεπίδεκτες είσπραξης» επιχειρεί το υπουργείο Οικονομικών με το νέο νομοσχέδιο.
Άλλωστε και το ΔΝΤ εκτιμά ότι το 20% των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο δεν μπορούν να εισπραχθούν. Στόχος είναι ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός να επικεντρωθεί στις υπόλοιπες οφειλές.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, καθώς και συμβεβαιωμένες οφειλές προς τρίτους, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως ανεπίδεκτες είσπραξης, θα καταχωρίζονται σε ειδικά βιβλία της αρμόδιας κεντρικής υπηρεσίας του υπουργείου Οικονομικών, καθώς και στο μηχανογραφικό σύστημα με κατάλληλη ειδική κωδικοποίηση.
Οι οφειλές αυτές θα μπαίνουν σε ειδικό αρχείο για 20 χρόνια και μετά θα παραγράφονται.
Εάν στο διάστημα αυτό εντοπισθούν περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη η υπόθεση θα βγαίνει από το αρχείο.
Για όλα αυτά τα χρόνια οι οφειλέτες των οποίων το χρέος έχει χαρακτηρισθεί ως ανεπίδεκτο είσπραξης δεν θα λαμβάνουν φορολογική ενημερότητα, οι λογαριασμοί τους θα είναι «μπλοκαρισμένοι», ενώ οποιαδήποτε προσπάθεια πώλησης περιουσιακού στοιχείου (που δεν είχε εντοπιστεί από τις Αρχές ή πρόκειται για κληρονομιά) θα κατάσχεται.
Ως ανεπίδεκτες είσπραξης χαρακτηρίζονται οι εξής οφειλές:
-Να έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες και δεν διαπιστώθηκε η ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων.
-Να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης επί κινητών, ακινήτων ή απαιτήσεων του οφειλέτη και δεν έχουν ικανοποιηθεί πλήρως οι απαιτήσεις του Δημοσίου.
-Δεν υφίσταται πτωχευτική και μεταπτωχευτική περιουσία, ή έχει εκποιηθεί η υπάρχουσα.
