Ο Στέλιος Λασκαράκης βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την προσπάθεια διάσωσης της ντοπιολαλιάς
Επίπονο έργο πενήντα περίπου ετών η καταγραφή και διάσωση της ντοπιολαλιάς της Νέας Αγχιάλου, που βραβεύτηκε πρόσφατα από την Ακαδημία Αθηνών, στην κατηγορία Γραμμάτων και Τεχνών. Συγγραφέας του βραβευμένου έργου, ο συνταξιούχος πολιτικός μηχανικός Στέλιος Λασκαράκης, γέννημα – θρέμμα Αγχιαλίτης, ο οποίος συγκέντρωσε με φροντίδα πολύτιμες μαρτυρίες των προγενέστερων, έχοντας ως αφετηρία την προφορική μαρτυρία του πατέρα του.
Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε για τον ίδιο η μεγάλη διάκριση και όπως δήλωσε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, του δίνει κουράγιο και ώθηση να συνεχίσει την προσπάθεια που ξεκίνησε με αγάπη για τον τόπο του και τις πατρογονικές εστίες.
Γενναιόδωρος και εξαιρετικά αγαπητός στους συντοπίτες του, ο κ. Λασκαράκης δώρισε στον Σύλλογο Αγχιαλιτών της Αθήνας την συγκεκριμένη έρευνα, με την προοπτική της μελλοντικής έκδοσης σε βιβλίο, τα έσοδα του οποίου θα διατεθούν για την ενίσχυση της πολιτιστικής δράσης του Συλλόγου. Με πολλή συγκίνηση ο πρόεδρος του Συλλόγου Αγχιαλιτών της Αθήνας, Απόστολος Ζαφειρόπουλος έλαβε το πολύτιμο υλικό, το οποίο κατατέθηκε στην Ακαδημία Αθηνών, για να αποσπάσει στη συνέχεια ζηλευτή διάκριση.
«Αντιληφθήκαμε αμέσως την τεράστια σημασία του έργου του κ. Λασκαράκη και το υποβάλλαμε στην Ακαδημία Αθηνών, για να τιμήσουμε τον συγγραφέα. Είμαστε περήφανοι, γιατί διαχειριστήκαμε με τον καλύτερο τρόπο το υλικό που μας χάρισε ο συμπατριώτης μας Στέλιος Λασκαράκης, ο οποίος βραβεύτηκε και είμαστε πολύ χαρούμενοι για την αναγνώριση του έργου του» υπογράμμισε ο Απόστολος Ζαφειρόπουλος, πρόεδρος του Συλλόγου Αγχιαλιτών της Αθήνας.
Προσπάθεια ετών
Λάτρης του πολιτισμού και της διατήρησης των τοπικών στοιχείων, ο κ. Λασκαράκης ξεκίνησε να καταγράφει με ένα κασετόφωνο τις αφηγήσεις του πατέρα του, ο οποίος κατάγονταν από την Αγχίαλο της Ανατολικής Ρωμυλίας. «Όταν έριχνε πυκνό χιόνι στην Άλλη Μεριά, όπου κατοικώ τον μισό χρόνο, ζητούσα από τον πατέρα μου να μου αφηγηθεί την ιστορία του» θυμάται.
Κατέγραψε την ιστορία αιώνων, τις συνθήκες ζωής στην πατρίδα πριν τον ξεριζωμό, την μετάβαση, κατόπιν, των προγόνων του στη Νέα Αγχίαλο, αναζητώντας έναν φιλόξενο τόπο για να στεριώσουν και να καλλιεργήσουν τη γη, για να ζήσουν τις οικογένειές τους.
«Θα συνεχίσω την προσπάθεια, γιατί μου αρέσει πάρα πολύ η έρευνα. Εχω καταγράψει πολλές μαρτυρίες Αγχιαλιτών που δεν βρίσκονται πλέον στην ζωή και συλλέγω σιγά – σιγά το υλικό, προσπαθώντας να προσφέρω κάτι στον τόπο μου» είπε. Αξίζει να σημειωθεί, εξάλλου, ότι ο ίδιος ανέλαβε αφιλοκερδώς την μελέτη και επίβλεψη του έργου ανέγερσης του ιερού ναού Αγίου Γεωργίου της Νέας Αγχιάλου, την εποχή που ήταν νεαρός μηχανικός, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο την αγάπη του για τον τόπο του.
Ανέλπιστο το νέο της βράβευσης, τον γέμισε χαρά και συγκίνηση κι όπως τονίζει, το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, είναι η πιο μεγάλη στιγμή σε μια προσπάθεια πολλών ετών, που όπως όλα δείχνουν, θα έχει συνέχεια.
