ΤΟΠΙΚΑ

Καμπανάκι από τον Γ. Χαρίτο: Το lockdown καταπιέζει τα παιδιά

καμπανάκι-από-τον-γ-χαρίτο-το-lockdown-καταπι-626583

Εχασαν θεμελιώδεις ανάγκες τους και αποτυπώνεται στην υγεία τους, τονίζει ο γνωστός παιδίατρος – Το υπουργείο Υγείας να αναλάβει πρωτοβουλίες, προτρέπει

Στην ανησυχητική διαπίστωση ότι το παρατεταμένο lockdown καταπιέζει τα μικρά παιδιά σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα οι επιπτώσεις να «καθρεφτίζονται» στη συμπεριφορά τους, αλλά και πολλές φορές στην υγεία τους προβαίνει ο γνωστός παιδίατρος στον Βόλο Γιώργος Χαρίτος.

Με δραματική έκκληση μέσα από την προσωπική του σελίδα στα social media, ο γιατρός προτρέπει το υπουργείο Υγείας να αναλάβει πρωτοβουλία.

Ρεπορτάζ: ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ

Η επιτροπή των ειδικών, που προβαίνει σε καθημερινή ενημέρωση για την πορεία της πανδημίας, πρέπει να αφιερώσει χρόνο για να δώσει κατευθύνσεις στους γονείς. Οσοι έχουν παιδιά σε μικρές ηλικίες είναι αναγκαίο να ξέρουν πώς θα διαχειριστούν μία πρωτόγνωρη κατάσταση. Δεν είναι ειδικοί για να γνωρίζουν, χρειάζονται βοήθεια, σύμφωνα με τον κ. Χαρίτο.

Δραματικές οι επιπτώσεις από την καραντίνα

«Τα παιδιά καταπιέζουν θεμελιώδεις προσωπικές τους ανάγκες. Δεν μπορεί να μην έχει επίπτωση όταν δεν τους επιτρέπουν να παίξουν με τους φίλους τους ή να συναντηθούν με τη γιαγιά τους. Τα παιδιά χρειάζονται την προσοχή και τη στοργή των γονιών τους και την επαφή με συνομήλικους, όπως χρειάζονται το φαγητό. Τα παιδιά πρέπει να βγαίνουν έξω, να δοκιμάζουν καινούργια παιχνίδια και οπωσδήποτε να αγκαλιάζουν τον παππού και τη γιαγιά. Θέλουν να δείξουν τι μπορούν να κάνουν και έτσι είναι απαραίτητο να ανεβούν σε ένα δέντρο ή σε ένα από τα παιχνίδια της παιδικής χαράς», αναφέρει επίσης στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο γιατρός.

Ο ίδιος ειδικά τον τελευταίο μήνα έχει καταγράψει στο ιατρείο του σοβαρές επιπτώσεις σε παιδιά τα οποία παρακολουθεί από την ημέρα της γέννησής τους.

«Όλη αυτή η κατάσταση αρχίζει και επηρεάζει τα παιδιά μας βαθιά. Ελπίζω όχι αμετάκλητα.

Δύο – τρία παιδιά προσχολικής ηλικίας που η γλώσσα τους πήγαινε «ροδάνι» ξεκίνησαν ξαφνικά να τραυλίζουν. Δύο άλλα, μεγαλύτερα, εμφάνισαν ψυχογενή βήχα.

Σε μία άλλη περίπτωση, ένα αγόρι 8 χρόνων δυναμικό παιδί μέχρι πρότινος, φοβάται πια τα βράδια και ξανακοιμάται μαζί με το αρκουδάκι που έπαιρνε ως μωρό, ενώ ένα άλλο παιδί προσχολικής ηλικίας ξεσπά εδώ και δέκα μέρες σε ξαφνικά κλάματα όταν σε κάποιο παραμύθι συμβεί κάτι «κακό», πχ. ο πρίγκιπας έπεσε από το άλογο.

Και βέβαια, μια σειρά από αλλά πολύ συχνά, όπως «άτυπα» κοιλιακά άλγη, ανορεξία, υπερένταση. Και βέβαια εθισμός στο διαδίκτυο, πολύς και φοβάμαι και δύσκολα αναστρέψιμος» συνεχίζει ο κ. Χαρίτος.

Επιπροσθέτως αυτό που είναι συγκλονιστικό είναι ότι η αλλαγή συμπεριφοράς προκαλεί απόγνωση σε γονείς που αναζητούν βοήθεια σε παιδιάτρους και παιδοψυχολόγους

«Οι ερωτήσεις πια είναι καθημερινές. Είτε δια ζώσης, είτε στο messenger: «Γιατρέ, ξέρεις κανέναν καλό παιδοψυχολόγο;» το πλέον σύνηθες ερώτημα.

«Αφού όλη την μέρα βγαίνουν και μιλάνε διάφοροι ειδικοί, γιατί δεν βγαίνει κι ένας μια φορά να πει και για αυτά τα παιδιά; Κάτι έστω. Υγεία δεν είναι μόνο να θεραπεύσεις έναν στρεπτόκοκκο. Εκεί, εξάλλου, παίρνεις ένα Amoxil με 50 στο κιλό και σε πέντε μέρες είσαι περδίκι. Τι κάνεις όμως με την παιδική κατάθλιψη; Με τις φοβίες; Σε μια ηλικία που είναι και εύθραυστη και σε έναν χαρακτήρα που τώρα σιγά- σιγά δημιουργείται. Εκεί… πως ξεμπερδεύεις; Και πόσο καιρό θα χρειαστείς;» αναρωτιέται ο ίδιος, επαναλαμβάνοντας σ’ όλους τους τόνους ότι είναι επιβεβλημένο η Πολιτεία να αναλάβει δράση.

Τα παιδιά είναι φυσιολογικό σε αυτήν την κατάσταση, που αλλάζει την ζωή τους, να παρουσιάζουν ευερεθιστότητα, θυμό, γκρίνια, αντιθετική συμπεριφορά.

Αν όμως οι γονείς δουν ότι με την πάροδο των ημερών τέτοιες συμπεριφορές επιδεινώνονται, αν υπάρχει έντονος φόβος του παιδιού για την ασθένεια ή τη ζωή του ίδιου και της οικογένειάς του, αν παρατηρηθούν διαταραχές του ύπνου και της διατροφής, τότε καλό είναι να ζητηθεί η γνώμη του ειδικού, προσθέτει επίσης ο γιατρός.

Οδηγός επιβίωσης

«Κλείστε για λίγο την τηλεόραση. Μη μιλάτε συνέχεια μπροστά στα παιδιά σας για τον κορονοϊό. Τα παιδιά ακούν τα πάντα. Ακόμη κι όταν φαίνεται ότι είναι απασχολημένα με κάτι άλλο.

Και βγείτε έξω. Μακάρι να είχαμε και τα σχολεία «έξω». Γιατί να μην μαζέψει ο γυμναστής όλα τα παιδιά στο πάρκο σε μια γωνιά και να κάνουνε εκεί γυμναστική και να εκτονωθούν; Χτυπάει ο κορονοιός τον πνεύμονα, μα χτυπά και το μυαλό», τονίζει ακόμη ο Βολιώτης παιδίατρος.

Την ίδια ώρα σε πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στη Deutsche Welle και αναφέρεται στην παιδική κατάθλιψη λόγω πανδημίας, συμπεριλαμβάνεται οδηγός επιβίωσης… με συμβουλές κυρίως προς τους γονείς, για το πώς θα πρέπει να διαχειριστούν την ψυχολογία των παιδιών μέσα στην καραντίνα.

Ειδικότερα αναφέρεται: «Ενημερώνουμε τα παιδιά με ανάλογο για την ηλικία τους τρόπο σχετικά με τα πραγματικά γεγονότα. Η απόκρυψη της κρίσης και η προσπάθεια διατήρησής της ως «μυστικού» μεταξύ των ενηλίκων μπορεί να έχει σύνθετες επιπλοκές. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται από την πρώτη στιγμή τις μεγάλες αλλαγές που επισυμβαίνουν στην καθημερινότητά τους και οι ενήλικες χρειάζεται να ερμηνεύσουν τα γεγονότα, ώστε να μην αφεθεί το έργο της ερμηνείας αποκλειστικά στον χώρο της φαντασίας των παιδιών. Χρειάζεται λοιπόν να εξηγηθούν σε απλή και κατανοητή γλώσσα σύνθετες έννοιες, αλλά κυρίως η αναγκαιότητα επιβολής μέτρων περιοριστικών της ελευθερίας τους.

Επίσης καλό είναι να προστατεύουμε τα παιδιά από την υπερβολική έκθεση σε ειδήσεις, εικόνες και πληροφορίες σχετικά με την πανδημία Covid-19.

Οι συζητήσεις των μεγάλων καλό είναι να αποφεύγονται μπροστά στα παιδιά και οι πληροφορίες, όπως ήδη αναφέρθηκε, να δίνονται με τρόπο που αντιστοιχεί στην ηλικία τους.

Πρέπει να δράσουμε με τέτοιον τρόπο ώστε η κατάσταση αυτή να μην αποτελέσει ψυχικό τραύμα.

Επιδιώκουμε επίσης να μην υπάρξουν μεγάλες αλλαγές στην καθημερινή ρουτίνα για τα παιδιά, ιδιαίτερα για όσο διάστημα διαρκεί η αποχή από την οργανωμένη εκπαιδευτική διαδικασία του σχολείου. Για παράδειγμα η διατήρηση μιας σταθερής ώρας πρωινής έγερσης, μεσημεριανού γεύματος, ξεκούρασης, εκπαιδευτικής δραστηριότητας και νυχτερινής κατάκλισης βοηθά τα παιδιά να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται, χωρίς να τις θεωρήσουν σαν μια τεράστια αλλαγή στη ζωή τους».

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου