ΤΟΠΙΚΑ

Σταθερά στο ίδιο πόστο επί 47 ολόκληρα χρόνια…

σταθερά-στο-ίδιο-πόστο-επί-47-ολόκληρα-χ-617566

Πρόσωπο οικείο στους περαστικούς ο Χρήστος Επιδέξιος, βρίσκεται επί σαράντα επτά συνεχόμενα χρόνια στο ίδιο πόστο, πουλώντας γκι και λιόπουρνα. Η παρουσία του στην πόλη, είναι σύμφυτη με τη γιορτινή περίοδο, τον εορταστικό παλμό, ενώ όπως υπογραμμίζει ο ίδιος, μονολογώντας με φιλοσοφική διάθεση, πολλά έχουν αλλάξει στο διάστημα της κρίσης.

Ρεπορτάζ : ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ

Ο 72χρονος υπαίθριος μικροπωλητής από το Λαύκο, χρόνια στην ίδια γωνιά, αναπολεί τις παλιές, καλές εποχές, το πλήθος του κόσμου που περιεργαζόταν με ενδιαφέρον τους πάγκους, το γιορτινό κλίμα στην αγορά. Ο ίδιος διατηρεί πάντα το χαμόγελο, ενώ όπως ανέφερε στον ΤΑΧΥΧΡΟΜΟ, δεν αφήνει το πόστο του και στήνει κάθε χρόνο τον πάγκο του όπου είναι αραδιασμένα δεκάδες ματσάκια με Χριστουγεννιάτικα κλαδιά γκι.

Οι εισπράξεις έχουν μειωθεί κατακόρυφα τα χρόνια της κρίσης και οι καταναλωτές που άλλοτε σχημάτιζαν ουρές μπροστά στους υπαίθριους πάγκους και τις βιτρίνες των καταστημάτων, σήμερα κοντοστέκονται «αλλά δεν ψωνίζουν, γιατί δεν υπάρχουν χρήματα. Από τους εκατό περαστικούς, ο ένας αγοράζει ένα ματσάκι» όπως αναφέρει ο ίδιος.

Παλιότερα, σε διάστημα τριών μόλις ημερών, πριν από τα Χριστούγεννα, πουλούσε 500 περίπου ματσάκια με Χριστουγεννιάτικα φυτά, σε αντίθεση με τα τελευταία χρόνια και την κατακόρυφη πτώση της αγοραστικής δύναμης των περισσότερων καταναλωτών.

«Σήμερα πουλάμε πολύ λιγότερα ματσάκια, γιατί ο κόσμος δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα» όπως υπογραμμίζει ο ίδιος, προσθέτοντας ότι για πολλούς καταναλωτές τα 3 ευρώ, όσο είναι το αντίτιμο για ένα Χριστουγεννιάτικο ματσάκι, είναι ποσό το οποίο αδυνατούν να διαθέσουν.

Οι περαστικοί που κάποτε περιδιάβαιναν τους δρόμους της πόλης με τα χέρια γεμάτα, σήμερα περιορίζονται στα απολύτως αναγκαία, λόγω των περιορισμένων τους οικονομικών δυνατοτήτων, στα χρόνια της παρατεταμένης ύφεσης. «Κάποτε, υπήρχαν δέκα μικροπωλητές στη στοά Ματσάγγου, ενώ σήμερα δεν υπάρχει κανένας. Πολύς κόσμος έρχονταν στη στοά Ματσάγγου, που έσφυζε κάποτε από ζωή. Σήμερα έχουν αλλάξει πολλά και κάθε χρόνος που περνάει, γίνεται ακόμη πιο δύσκολη η καθημερινότητα για όλους», παρατηρεί ο ίδιος.

Ο κ. Επιδέξιος ξεκίνησε να εργάζεται το 1960 ως υπαίθριος μικροπωλητής, βιώνοντας, λόγω επαγγέλματος, τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στο πέρασμα του χρόνου. Η νοσταλγία είναι ευδιάκριτη καθώς ανατρέχει στο παρελθόν, στις καλές εποχές που πέρασαν και χάθηκαν στο χρόνο. Βρέξει – χιονίσει, αψηφώντας το τσουχτερό κρύο, ο υπαίθριος μικροπωλητής εξακολουθεί να κάθεται υπομονετικά στον πάγκο του, δίπλα στα γκι, σε πείσμα του χρόνου και της κρίσης, προσβλέποντας σ’ ένα καλύτερο μέλλον για όλους.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου