Στην ανάγκη λήψης μέτρων για την σωστή διαχείριση του δασικού πλούτου αναφέρθηκε ο Μητροπολίτης Δημητριάδος, με αφορμή την πύρινη λαίλαπα που κατέκαψε τεράστιες εκτάσεις. Μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για το φλέγον ζήτημα των ημερών, τις καταστροφικές πυρκαγιές, ο κ. Ιγνάτιος υπογράμμισε την πρόθεση της τοπικής Εκκλησίας να συνδράμει τους πληγέντες.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Σε ετοιμότητα η Μητρόπολη Δημητριάδος, με τον Σεβασμιώτατο να τονίζει ότι «αν και εφόσον παραστεί ανάγκη, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να αξιοποιηθούν οι εγκαταστάσεις των κατασκηνώσεων στον Αγιο Λαυρέντιο».
Στην διάθεση των πυρόπληκτων οι κατασκηνώσεις της Μητρόπολης Δημητριάδος, εφόσον παραστεί ανάγκη, προκειμένου να εξυπηρετηθούν από 50 έως 60 άτομα ανάλογα με τις δυνατότητες που υπάρχουν.
Παράλληλα ο κ. Ιγνάτιος ανέφερε ότι «είμαστε σε επικοινωνία με την Μητρόπολη Χαλκίδος και συγκεκριμένα μέσω του «Εσταυρωμένου» και περιμένουμε, αν και εφόσον χρειαστεί, να αποστείλουμε συγκεκριμένα είδη τα οποία είναι έτοιμα από τον «Εσταυρωμένο», τακτοποιημένα ανά είδος, ηλικίες και μεγέθη και περιμένουμε να μας ενημερώσουν πότε και αν θέλουν να τα στείλουμε».
Εμφανώς προβληματισμένος για τις ακραίες συνθήκες που βιώνει η Ελλάδα στη δίνη των πώρινων μετώπων, ο κ. Ιγνάτιος εξέφρασε την άποψη ότι «ζούμε μια τραγική κατάσταση, που σχετίζεται, δυστυχώς, με τις ανθρώπινες παρεμβάσεις στο περιβάλλον. Νιώθουμε το βάρος που φέρουν άνθρωποι που χάνουν τις περιουσίες τους. Το μόνο θετικό είναι ότι δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, αλλά νομίζω ότι στη συνέχεια θα πρέπει να ληφθούν ιδιαίτερα μέτρα, διότι έχω την αίσθηση ότι υπάρχει κακή διαχείριση των δασών μας στην Ελλάδα. Αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε όλοι και εκεί πρέπει να δοθεί μεγάλη βαρύτητα».
Μεταφέροντας τον προβληματισμό του, ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε ότι «δεν είναι δυνατόν να αφήνουμε τα δάση χωρίς καμία μέριμνα, γιατί έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις ανά πάσα στιγμή να καούν. Αυτό το έχουμε ζήσει και εμείς εδώ στο Πήλιο και δυστυχώς το έζησαν και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και ελπίζω να μην το ξαναζήσουμε κι εμείς».
