Την ανάγκη ορθής διαχείρισης υπογραμμίζει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Θανάσης Σφουγγάρης, ο οποίος κάνει λόγο για «ολοκαύτωμα στην Εύβοια»
Την ανάγκη σωστής διαχείρισης του δασικού πλούτου υπογραμμίζει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Θανάσης Σφουγγάρης, ο οποίος είναι δασολόγος, κατάγεται από την Εύβοια και βίωσε το σκηνικό της καταστροφής που προκάλεσε η πύρινη λαίλαπα. Με το βλέμμα στην βιβλική καταστροφή που προκάλεσαν οι πυρκαγιές των τελευταίων ημερών, ο καθηγητής Διαχείρισης Οικοσυστημάτων και Βιοποικιλότητας στο Τμήμα Γεωπονίας, μεταφέρει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ τις στιγμές αγωνίας που βίωσε στα πύρινα μέτωπα.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Το σπίτι του βρίσκεται στον οικισμό Ασμήνι, που αποτελεί συνέχεια με το Πευκί και όπως αναφέρει, οι κάτοικοι κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να περισώσουν τις περιουσίες τους, με όσα μέσα διέθεταν. «Εχουμε βιώσει πολλές φωτιές κατά το παρελθόν, αλλά η τωρινή είναι πραγματικό ολοκαύτωμα. Τεράστια η καταστροφή γιατί κάποιες εκτάσεις που κάηκαν τώρα στην Εύβοια, είχαν ξανακαεί το ’77 σε έκταση 140.000 στρεμμάτων. Γύρω από το χωριό μου είχαν καεί 390.000 στρέμματα το ’90. Όλα αυτά είναι καταστροφές. Υπολογίζεται ότι τώρα έχουν καεί 600.000 στρέμματα, που αναλογούν στο ένα τρίτο της Εύβοιας, η οποία είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί στην Ελλάδα» υπογραμμίζει ο κ. Σφουγγάρης.
Ανυπολόγιστη η καταστροφή που έχει υποστεί ο δασικός πλούτος του νησιού, με τον διευθυντή του Εργαστηρίου Διαχείρισης Οικοσυστημάτων και Βιοποικιλότητας στο Τμήμα Γεωπονίας και Φυτικής Παραγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, να υπογραμμίζει ότι «μεγάλο πρόβλημα είναι το γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν διαχειρίζεται τα δάση και με αυτό τον τρόπο γίνονται πιο ευάλωτα και μοιραία έρχεται μια πυρκαγιά και τα καταστρέφει, ενώ με την διαχείριση του δάσους μπορούσε να ζει πολύς κόσμος και τα δάση να είναι λιγότερο ευάλωτα στις πυρκαγιές».
Σύμφωνα με την άποψη που διατυπώνει ο ίδιος, μέσω της διαχείρισης του δάσους, αραιώνονται τα δέντρα, οικογένειες έχουν την δυνατότητα να βιοπορίζονται από το ξύλο, την βιομάζα, τη συλλογή της ριτίνης, διότι τα πευκοδάση έχουν θάμνους, οι οποίοι θα μπορούσαν να είναι αξιοποιήσιμοι ως βιομάζα. «Οταν όλες οι τοπικές κοινωνίες έχουν εισόδημα από αυτό το δάσος, το προσέχουν καλύτερα από τον καθένα» επεσήμανε ο ίδιος.
Εικόνες καταστροφής
Εικόνες βιβλικής καταστροφής μετέφερε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο κ. Σφουγγάρης. «Σε όποιο χωριό και να πήγαινες, αντίκριζες φωτιά» περιγράφει ο ίδιος, ανατρέχοντας στην τιτάνια προσπάθεια των κατοίκων, με όσα μέσα διέθεταν, να σώσουν τις περιουσίες τους, γειτονικά σπίτια, τα σπίτια του χωριού τους.
Η πύρινη λαίλαπα έκαψε εκατοντάδες σπίτια στο Δήμο Μαντουδίου – Λίμνης – Αγίας Άννας, έφτασε μέχρι τα πρώτα σπίτια των χωριών σε όλη την υπόλοιπη καιγόμενη περιοχή, προκαλώντας απόγνωση σε δεκάδες αμέτρητες οικογένειες. «Είμαστε όλοι συγκλονισμένοι, διότι καταστράφηκε ο φυσικός πλούτος σε μεγάλο ποσοστό και η φωτιά άφησε πίσω πληγές. Σε πυρόπληκτα χωριά έχει αφήσει ανθρώπους χωρίς περιουσία. Η αυριανή μέρα θα βρει ανθρώπους χωρίς σπίτι, χωρίς εισόδημα, χωρίς περιουσία» ανέφερε ο ίδιος.
Είδε σπίτια να καίγονται, ανθρώπους σε απόγνωση να παλεύουν με τις φλόγες, μένοντας ξάγρυπνοι πολλά μερόνυχτα, κάνοντας τιτάνια μάχη για να αποτρέψουν την καταστροφή. Το κυρίαρχο συναίσθημα είναι «απέραντη θλίψη και τεράστια απογοήτευση και για τον φυσικό πλούτο και για τους ανθρώπους. Δυστυχώς, θα περιμένουμε τριάντα χρόνια, τουλάχιστον, για να δούμε και πάλι κανονικό δάσος στις καμένες περιοχές, αλλά η οικονομική επιβίωση των ανθρώπων στα χωριά που κάηκαν δεν είναι ορατή» είπε.
