Κατάθεση ψυχής από την απερχόμενη διευθύντρια του 3ου Γυμνασίου Βόλου, Νίκη Ρηγάκη, στον απολογισμό της εξαετούς θητείας της στο τιμόνι του σχολείου. Η κ. Ρηγάκη αυτή την περίοδο δεν περνά από τη διαδικασία προσωπικής συνέντευξης για την επιλογή των νέων διευθυντών. Δεν έκανε την αίτησή της και δεν είναι υποψήφια. Το νέο σχολικό έτος θα βρεθεί και πάλι στην έδρα της διδασκαλίας, στο 9ο Γυμνάσιο Βόλου, όπου είναι η οργανική της και ταυτόχρονα θα ακολουθήσει την «τσιγγάνικη» ζωή των εκπαιδευτικών που δεν συμπληρώνουν ωράριο σε ένα σχολείο, απασχολούμενη και σε άλλες σχολικές μονάδες.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
«Διαφωνώ με την αντίληψη ότι στο τέλος της θητείας του ένας εκπαιδευτικός πρέπει να κάνει καριέρα διευθυντή. Πιστεύω ότι τα έξι χρόνια, οι δύο συνεχόμενες θητείες, ήταν αρκετές ως διευθύντρια. Μου έλειψε η παιδαγωγική σχέση με τα παιδιά. Μου έλειψε να διδάσκω το μάθημά μου», αιτιολόγησε την απόφασή της μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ. Μία απόφαση την οποία δεν κοινοποίησε σε κανέναν. «Φοβόμουν ότι θα αλλάξω γνώμη», είπε και συγκινημένη αναφέρθηκε στις εκφράσεις αγάπης στο πρόσωπό της, τόσο από συναδέλφους της στο σχολείο, όσο και από τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων των μαθητών του σχολείου, που της δώρισαν ένα κάδρο με κολλάζ φωτογραφιών από διάφορες σχολικές δράσεις.
Χθες το πρωί, με την ολοκλήρωση της διαδικασίας επίδοσης των ελέγχων στους γονείς των μαθητών, η κ. Ρηγάκη, έκανε τον απολογισμό της στο αμφιθέατρο του σχολείου ενώπιον συναδέλφων της, γονέων αλλά και εκπροσώπου της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας.
Πρώτη της κίνηση ως διευθύντρια, όπως ανέφερε, ήταν να «κατεβάσει» την πινακίδα από την πόρτα του διευθυντή που έγραφε «απαγορεύεται η είσοδος στους μαθητές». «Το μήνυμα είναι σαφές. Στο γραφείο του διευθυντή δεν σταματούν τα προβλήματα. Εκεί λύνονται», υπογράμμισε.
Αναφέρθηκε ακόμη στην καθιέρωση ετήσιου προγραμματισμού και απολογισμού δράσεων, αλλά και στη δημοκρατική διοίκηση, με μέτοχο ολόκληρη τη σχολική κοινότητα: μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί συμμετείχαν στα δρώμενα του σχολείου.
Η ίδια ενθάρρυνε το προσωπικό για την ανάληψη πρωτοβουλιών. «Ένας μεγάλος αριθμός πρωτοβουλιών των εκπαιδευτικών του σχολείου αναπτύχθηκε με την ενθάρρυνση και υποστήριξη της διεύθυνσης», είπε.
Αναπτύχθηκαν επίσης καινοτόμες δράσεις: η «ομάδα φιλίας» από τους μαθητές που αναλάμβαναν ρόλο διαμεσολαβητή, ειρηνοποιού στα διαλείμματα, σε περιπτώσεις έντονης διαφωνίας και τσακωμών μεταξύ των μαθητών. Θεσπίστηκαν τα βραβεία καθαριότητας των θρανίων με περιπάτους, οι μαθητές ανέλαβαν ρόλο σχολικού τροχονόμου και έκαναν παρεμβάσεις για θέματα συμπεριφοράς μαθητών της Α’ τάξης.
Πρωτοβουλίες αναλήφθηκαν και για τη βελτίωση των λειτουργιών του σχολείου με τη σύνταξη εσωτερικού κανονισμού, δημιουργία βιβλίου υλικού, μνημείου ενεργειών σε περίπτωση σεισμού, έντυπο «εκτίμησης της εικόνας του τμήματος». Αναβαθμίστηκαν πόροι και υποδομές, ενώ πλούσιες ήταν οι εκπαιδευτικές δράσεις με επισκέψεις, διασχολικές συνεργασίες, αφιερώματα, 31 προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων, συμμετοχή σε 45 διαγωνισμούς, διοργάνωση γλωσσικού διαγωνισμού ορθογραφίας, απόκτηση εργασιακής εμπειρίας και πλήθος κοινωνικών εκδηλώσεων. Συνολικά το σχολείο συνεργάστηκε στο πλαίσιο των προγραμμάτων του με 106 φορείς, ενώ 100 ειδικοί επιστήμονες πέρασαν από το σχολικό κατώφλι για να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους στους μαθητές.
«Τα πάντα κατακτήθηκαν από όλους μας σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Το όραμά μου είναι πάνω απ’ όλα ένα δημόσιο σχολείο, ανοιχτό στην κοινωνία, κυψέλη γνώσης, δημιουργίας, συνεργασίας, αλληλεγγύης και ευαισθησίας. Παράλληλα όμως πιστεύω ότι οι συγκεκριμένες δράσεις είναι αυτές που αναδεικνύουν κάθε φορά την ειλικρίνεια των αγαθών προθέσεων, κι αυτό προσπάθησα πάντα με το προσωπικό μου παράδειγμα», τόνισε η κ. Ρηγάκη. Η ίδια αναφερόμενη στο ευαίσθητο θέμα των σχέσεων μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών, επικαλέστηκε τη φράση του Antonio Gramsci «η σχέση δασκάλου – μαθητή είναι σχέση ενεργητική, αμφίδρομη, και συνεπώς κάθε δάσκαλος είναι πάντα μαθητής και κάθε μαθητής δάσκαλος».
