Η διοίκηση της Sovel αναγκάστηκε να λάβει αυτήν την απόφαση, καθώς η επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων είχε ως αποτέλεσμα να προκληθεί καθυστέρηση εισαγωγών πρώτης ύλης (scrap) από τις ΗΠΑ, με συνέπεια να μην έχουν οι εργαζόμενοι πρώτη ύλη για να δουλέψουν στη μονάδα του Αλμυρού Μαγνησίας.
Οι παρενέργειες των capital controls στη λειτουργία των τοπικών επιχειρήσεων αποτυπώνονται στην απόφαση της διοίκησης της «Sovel Ελληνική Εταιρεία Επεξεργασίας Χάλυβος Α.Ε.» -θυγατρικής του ομίλου Viohalco- να θέσει σε διαθεσιμότητα το προσωπικό των 350 εργαζομένων της από σήμερα μέχρι και τις 15 Σεπτεμβρίου 2015.
Η διοίκηση της εταιρείας, όπως τονίστηκε στο προσωπικό, υποχρεώθηκε να λάβει αυτήν την απόφαση, καθώς η επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων από τις 28 Ιουνίου 2015 είχε ως αποτέλεσμα να προκληθεί καθυστέρηση εισαγωγών πρώτης ύλης (scrap) από τις ΗΠΑ, με συνέπεια να μην έχουν οι εργαζόμενοι πρώτη ύλη για να δουλέψουν στην εργοστασιακή μονάδα στον Αλμυρό Μαγνησίας. Ταυτόχρονα, η καθίζηση των παραγγελιών χάλυβα εξαιτίας της πολιτικής αβεβαιότητας που ανέστειλε όλα τα οδικά έργα έχει προκαλέσει μηδενική ζήτηση στην εγχώρια αγορά. Θα πρέπει να τονιστεί ότι πρόσφατα ολοκληρώθηκε η απορρόφηση της Σιδενόρ από τη μητρική Viohalco, με σκοπό να διατεθούν 25 εκατ. ευρώ στα δύο εργοστάσια του ομίλου Viohalco μέσω αυξήσεων κεφαλαίου που θα γίνουν στις χαλυβουργικές εταιρείες («Σιδενόρ Βιομηχανική Χάλυβα Α.Ε.» με έδρα τη Θεσσαλονίκη και «Sovel Ελληνική Εταιρεία Επεξεργασίας Χάλυβος Α.Ε.») με έδρα τον Αλμυρό Μαγνησίας. Πρόσφατα στη Sovel ολοκληρώθηκε επένδυση ύψους 10 εκατ. ευρώ, η οποία επιτρέπει την ποιοτική επεξεργασία του χάλυβα, μειώνοντας το χρόνο της παραγωγικής διαδικασίας, καθώς και το ενεργειακό κόστος.
Γενικότερα στον κλάδο χαλυβουργίας τα όρια αντοχής έχουν ξεπερασθεί την τελευταία τριετία, καθώς οι άλλες επιχειρήσεις αδυνατούν να κρατήσουν ανοικτά τα εργοστάσια.
Η οικονομική κρίση, το υψηλό ενεργειακό κόστος και η έλλειψη έργων υποδομών και ανάπτυξης, οδηγούν στην κατάρρευση της ζήτησης των προϊόντων χάλυβα κατά 60%. Παράλληλα, το βαρύ κόστος ενέργειας δεν επιτρέπει στις βιομηχανίες να είναι ανταγωνιστικές στο εξωτερικό και οι εξαγωγές που πραγματοποιούν είναι ζημιογόνες. Επιπλέον, οι εξαγωγές κινούνται 10 φορές κάτω σήμερα συγκριτικά με το 2008, ενώ τα ελληνικά μερίδια αγοράς έχουν αποσπάσει χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία.
