Το νέο πλαίσιο της εργατικής νομοθεσίας και οι αλλαγές στο ασφαλιστικό βρέθηκαν στο επίκεντρο της διημερίδας, που διοργάνωσε η Ομοσπονδία Τσιμέντων Ελλάδας στο Ξενία στον Βόλο, παρουσία εκπροσώπων των σωματείων – μελών της από όλη τη χώρα.
Στο πάνελ των ομιλητών συμμετείχαν μεταξύ άλλων εγνωσμένης αξίας νομικοί του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, οι οποίοι επιχείρησαν να αναλύσουν στο ακροατήριο πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των νέων διατάξεων, που αλλάζουν άρδην το εργασιακό τοπίο στη χώρα και παράλληλα θέτουν σε νέα βάση ζητήματα, που αφορούν στην κοινωνική ασφάλιση
Η διημερίδα εν πολλοίς ήρθε να καλύψει το κενό ενημέρωσης που υπάρχει, μολονότι εργασιακό και ασφαλιστικό είναι τα δύο ζητήματα «κορωνίδα» για τους εργαζόμενους.
Τα αγκάθια στο εργασιακό τοπίο
Το υπουργείο Εργασίας από την πρώτη στιγμή υποστήριξε ότι το σχέδιο νόμου αντιμετωπίζει σύγχρονα, πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων και ιδιαίτερα των γυναικών και των νέων, αίρει αδικίες, καταργεί αναχρονιστικές ρυθμίσεις, προσαρμόζει το πλαίσιο της εργασιακής νομοθεσίας στις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές.
Αντίθετα, σύμφωνα με τα συνδικάτα, το νέο εργασιακό ουσιαστικά «καταργεί το οκτάωρο και μειώνει τους μισθούς, επιβάλλει τη δεκάωρη εργασία με μείωση αποδοχών, το σπαστό ωράριο στη μερική απασχόληση και τον διπλασιασμό των φθηνών υπερωριών. Καταλύει τις συλλογικές συμβάσεις και οδηγεί σε ανεξέλεγκτες απολύσεις. Πραγματοποιεί μία επίθεση χωρίς προηγούμενο στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και στο δικαίωμα της απεργίας», όπως τόνισε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο Βαγγέλης Χαντζιάρας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τσιμέντων Ελλάδας, οικοδεσπότης της διημερίδας στον Βόλο.
Τις σοβαρές αντιρρήσεις και διαφωνίες της με επίμαχες διατάξεις του εργασιακού νομοσχεδίου η Ομοσπονδία εξέφρασε εξαρχής, ενώ η νομική υπηρεσία της ΓΣΕΕ σε συνεργασία με το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ τεκμηρίωσε την ορθότητα των διαφωνιών της με μία σειρά από επιχειρήματα.
«Οι αλλαγές έπρεπε να επικεντρώνονται σε μέτρα στήριξης της εργασίας και όχι στην περαιτέρω απορρύθμισή της. Δυστυχώς περιλαμβάνονται ρυθμίσεις με τις οποίες παραχωρούνται εργαλεία στους εργοδότες, προκειμένου να επιβάλλουν όρους εργασίας και αμοιβής με βάση την ατομική σύμβαση εργασίας», υπογράμμισε ο νομικός σύμβουλος της Ομοσπονδίας Γιάννης Γιαννάτος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο νέος νόμος μπορεί να εισάγει ορισμένες ρυθμίσεις, όπως η ψηφιακή κάρτα εργασίας, που είναι θετικές, την ίδια στιγμή όμως υπάρχουν ρυθμίσεις που επιβάλλουν επισφάλεια στις εργασιακές σχέσεις, επιφέρουν καίριο πλήγμα στον θεσμό των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και πλήττουν την αμειβόμενη εργασία.
«Κόκκινο πανί» θεωρείται επίσης η διάταξη της τελευταίας στιγμής, σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται η ανακήρυξη απεργίας που έχει κριθεί παράνομη (όχι όμως καταχρηστική) από τη Δικαιοσύνη, από τη δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, όπως επίσης η προσθήκη ότι θεσπίζεται αστική ευθύνη, δηλαδή αποζημιωτική ευθύνη για συνδικαλιστές, που στο πλαίσιο απεργίας δεν επιτρέψουν σε εργαζόμενους που δεν συμμετέχουν στην απεργία να εργαστούν.
Η συνδικαλιστική οργάνωση που κηρύσσει απεργία υποχρεούται να προστατεύει το δικαίωμα των εργαζομένων, που δεν συμμετέχουν στην απεργία, να προσέρχονται και να αποχωρούν ελεύθερα και ανεμπόδιστα από την εργασία τους χωρίς την άσκηση σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος τους από οιονδήποτε. Σε αντίθετη περίπτωση η απεργία μπορεί να διακοπεί.
«Ουσιαστικά «νομιμοποιείται» ο απεργοσπαστικός μηχανισμός με τη διάταξη και καταστρατηγείται η έννοια και η χρησιμότητα της απεργίας», παρατήρησε με τη σειρά του ο πρόεδρος της Ενωσης Προσωπικού Τσιμέντων Νίκος Ζυγούρης. «Ο νέος νόμος ουσιαστικά αφαιρεί συνδικαλιστικές ευθύνες.
Το νομοσχέδιο προβλέπει επίσης ότι προϋπόθεση για κήρυξη απεργίας και εκλογή Διοικητικού Συμβουλίου είναι να υπάρχει διαθέσιμο σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ενώ απαγορεύει την ενίσχυση συνδικαλιστικών οργανώσεων από εργοδότες. Πρακτικά αυτό οδηγεί στον οικονομικό στραγγαλισμό τα σωματεία», πρόσθεσε.
Στα θετικά πάντως τα σωματεία συμπεριλαμβάνουν τη διάταξη που προβλέπει ότι πλέον η αγωγή για να κριθεί εάν ένας συνδικαλιστής έχει απολυθεί εγκύρως συζητείται με τις ίδιες ταχύτατες διαδικασίες που ισχύουν σε περίπτωση αγωγής για την κήρυξη μιας απεργίας ως παράνομης.
«Η ανάγκη για ταχεία εκδίκαση της υπόθεσης προκύπτει από το ότι εάν ο απολυθείς δικαιωθεί μετά από χρόνια, θα έχει αποκλεισθεί από τη συνδικαλιστική δράση. Επίσης απλοποιείται η ειδοποίηση των συνδικαλιστικών στελεχών για τη λήψη συνδικαλιστικής άδειας, η οποία θα πρέπει να γίνεται είτε μία εβδομάδα πριν από τη λήψη της άδειας όταν είναι εκ των προτέρων γνωστός ο λόγος, είτε, σε όλως έκτακτες περιπτώσεις, ακριβώς πριν από τη λήψη της», όπως εξήγησε ο κ. Γιαννάτος.
Σε νέα μονοπάτια το ασφαλιστικό
Τα θολά σημεία του νέου ασφαλιστικού και τις αλλαγές που έχουν επέλθει ανέλυσαν στη διημερίδα οι δικηγόροι του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ Αντα Σταμάτη και Χρήστος Θανασουλόπουλος.
Σύμφωνα με την κ. Σταμάτη το κυρίαρχο ζήτημα που επηρεάζει σημαντικά τους εργαζόμενους όταν φτάνουν να κατοχυρώσουν δικαίωμα σύνταξης είναι τα «κενά» ενσήμων που μπορεί να έχουν ειδικά την τελευταία 5ετία πριν συνταξιοδοτηθούν.
Οι προϋποθέσεις που θέτει η νομοθεσία αποβαίνουν καταστροφικές για εκατοντάδες εργαζόμενους. Οι θιγόμενοι είναι υποχρεωμένοι να περιμένουν μέχρι το 67ο έτος της ηλικίας τους για να κατοχυρώσουν δικαίωμα σύνταξης.
Αρχικά ο αριθμός των ενσήμων που χρειάζονταν τα πέντε τελευταία χρόνια πριν από τη σύνταξη, ήταν 500.
Μειώθηκε στα 300 ένσημα, «ξεκλειδώνοντας» έτσι την σύνταξη για ασφαλισμένους που είχαν εγκλωβιστεί και πάλι όμως δυσκολεύει ιδιαίτερα τους μακροχρόνια άνεργους που αδυνατούν να βρουν δουλειά για να συμπληρώσουν τα απαραίτητα ένσημα, αλλά και όσους εργάζονται περιστασιακά και δεν καταφέρνουν να συμπληρώσουν τα απαραίτητα 100 ένσημα κάθε έτος.
Η καλύτερη λύση θα ήταν να καταργηθεί αυτή η διάταξη, επισήμανε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η κ. Σταμάτη, αποκαλύπτοντας ότι το ΙΝΕ- ΓΣΕΕ έχει καταθέσει σχετικές προτάσεις στην Πολιτεία δίχως όμως να υπάρχει θετική απόκριση.
Ο έτερος νομικός συνεργάτης του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, Χρήστος Θανασουλόπουλος, ο οποίος επίσης μίλησε στην ημερίδα εστίασε κυρίως στα ζητήματα που αφορούν στην επικουρική ασφάλιση. Πρόκειται για τον… πασίγνωστο πλέον «ατομικό κουμπαρά» που τίθεται σε ισχύ από 1-1-2022. Σε αυτό τον λογαριασμό θα καταβάλλονται κάθε μήνα οι εισφορές του κάθε ασφαλισμένου ξεχωριστά. Εκεί θα συσσωρεύεται το κεφάλαιό του και θα επενδύεται. Ο ασφαλισμένος θα μπορεί να ελέγχει σε «πραγματικό χρόνο» το κεφάλαιο που έχει εισρεύσει στον ατομικό λογαριασμό του και, με την πάροδο των ετών, να διαπιστώνει την πορεία της επένδυσής του.
Βασικό επιχείρημα του υπουργείου Εργασίας είναι ότι μελλοντικά, το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, μπορεί να αποφέρει σημαντικά υψηλότερες επικουρικές συντάξεις, σε σχέση με το σημερινό, αναδιανεμητικό σύστημα ασφάλισης. Όπως τόνισε ο κ. Θανασουλόπουλος ο νέος νόμος θεσμοθετεί μεν «δικλείδες ασφαλείας», τα όσα όμως συνέβησαν στο παρελθόν με τα αποθεματικά των επικουρικών ταμείων αποτελούν έναν βασικό λόγο, ώστε τα συνδικάτα να είναι επιφυλακτικά, αφού εκφράζονται φόβοι ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί διακινδυνεύσουν τα χρήματα των νέων ασφαλισμένων που θα επενδυθούν, χωρίς κόστος για τους υπευθύνους, αφού τον κίνδυνο διαχείρισης προστατεύει το ακαταδίωκτο των μελών της διοίκησης και των στελεχών διαχείρισης, ενώ τον κίνδυνο απώλειας πόρων αναλαμβάνει η νέα και η παρούσα γενιά μέσω της φορολογίας και του κρατικού προϋπολογισμού.
