Γνωστά και άγνωστα κεφάλαια της επαναστατικής περιόδου αναδεικνύει το τρίτομο έργο, που φέρει τη συγγραφική σφραγίδα δύο άξιων εκπαιδευτικών και συγγραφέων. Οι Βολιώτισσες Ελενα Νταβλαμάνου και Αθανασία Ελευθερούλη ένωσαν τις δυνάμεις και τα όνειρά τους και συνέγραψαν ιστορικά γεγονότα με εύληπτο και κατανοητό τρόπο για όλους.
Η αρχή της τριλογίας για τα «Ηρωικά Πρόσωπα της Ελληνικής Ιστορίας» από τις εκδόσεις Γράφημα έγινε με το αφιέρωμα στις αγωνίστριες του 1821 που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, με τον δεύτερο τόμο να είναι αφιερωμένους στους φιλέλληνες, ενώ θα ακολουθήσει ο τρίτος τόμος για τους ήρωες του 1821, ολοκληρώνοντας την τριλογία.
Οι δύο τόμοι, που τιτλοφορούνται «Ηρωίδες του 1821» και «Φιλέλληνες», που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Γράφημα, θα παρουσιαστούν σε ανοιχτή εκδήλωση το Σάββατο 27 Νοεμβρίου στις 6 το απόγευμα στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ελληνογαλλικής Σχολής Βόλου «Αγιος Ιωσήφ».
«Το Εικοσιένα δεν είναι απλά ένα ιστορικό γεγονός, ο εορτασμός μιας Επανάστασης. Είναι ένα υπεράνθρωπο θαύμα. Ενας μικρός, φτωχός και υπόδουλος λαός αντιπαρατέθηκε με τα πλούσια ταμεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με τον πανίσχυρο τουρκικό και αργότερα αιγυπτιακό στρατό. «Η υπερψυχία στέκει επάνω από την υπεροπλία», είχε πει ο Σπύρος Μελάς. Το μυστικό των Ελλήνων κρυβόταν ακριβώς στην υπερψυχία, στην πίστη και στην προσήλωση στον αγώνα, στην αναζήτηση της ελευθερίας» δηλώνει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η Αθανασία Ελευθερούλη.
«Ολοι μας τιμούμε τον αγώνα των προγόνων μας για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό, όλοι μας συμμετέχουμε κάθε χρόνο σε επετειακές εκδηλώσεις, ιδιαιτέρως φέτος που συμπληρώνονται 200 χρόνια από την ηρωική Επανάσταση του 1821, λίγοι ωστόσο γνωρίζουμε την πραγματικότητα και τα γεγονότα που καθόρισαν τις εξελίξεις. Η επαφή μας και η γνώση της ιστορίας, μας ορίζουν ως συνεχιστές μιας ιστορικής και πολιτιστικής διαδρομής, γεφυρώνοντας, το παρόν με τον παρελθόντα χρόνο στον οποίο ανάγονται οι ρίζες μας. Ετσι αισθανθήκαμε και λειτουργήσαμε κι εμείς ως συγγραφείς αυτών των βιβλίων, με κινητήριο δύναμη την αγάπη για την ιστορία…» επισημαίνει από την πλευρά της η Ελενα Νταβλαμάνου.
Τα βιβλία «Ηρωίδες του 1821» (α’ τόμος) και «Φιλέλληνες» (β’ τόμος) παραπέμπουν την κυριολεξία σε εκδόσεις άλλων εποχών, που το εξώφυλλο, η εκτύπωση, η γραμματοσειρά και η εικονογράφηση τα αναδείκνυαν σε έργα τέχνης. Πρόκειται για εκδόσεις με σκληρόδετο εξώφυλλο και περιεχόμενο 110 και πλέον σελίδων ο κάθε τόμος, των οποίων η αρίθμηση γίνεται με ειδική επισήμανση. Περιλαμβάνονται επίσης εξαιρετικές εικονογραφήσεις που παραπέμπουν σε χαρακτικές μονοτυπίες και είναι έργο του Φώτη Παπαστεφάνου, ενώ η συνολική σχεδίαση ανήκει στον Γρηγόρη Τρύφου.
Το 1821 ως αιτία και αφορμή
Η συμπλήρωση 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης λειτούργησε για τις δύο εκπαιδευτικούς ως αιτία και αφορμή για μια κοινή και πάλι δράση. Η αφορμή ήταν η ίδια η επέτειος και ο προγραμματισμός για ποικίλες εκδηλώσεις που είχε αρχίσει από την προηγούμενη χρονιά. Η αιτία ωστόσο ήταν η ίδια η Ιστορία και η ανάδειξη προσώπων και σχέσεων, καταστάσεων και εξελίξεων που όρισαν και καθόρισαν την εΕπανάσταση.
«Προσπαθήσαμε να φανερώσουμε και να φωτίσουμε ξεχασμένες σε χρονοντούλαπα μνήμες, βιώματα, εμπειρίες και μαρτυρίες, από τη ζωή ανθρώπων που αγάπησαν την Ελλάδα και θυσίασαν ακόμη και τη ζωή τους για αυτήν» δηλώνει η Ελενα Νταβλαμάνου η οποία παράλληλα τονίζει ότι τα παιδιά θέλουν να γνωρίζουν την πραγματικότητα όχι σαν παραμύθι ,αλλά να τη διαβάζουν σαν… παραμύθι. Κι αυτή η διαπίστωση τους έδωσε «φτερά».
«Αρχικά χωρίσαμε τις ενότητες: Ηρωίδες, Φιλέλληνες και Ηρωες κι αρχίσαμε την έρευνα, την αναζήτηση και μάλιστα σε καιρούς δύσκολους που ο κορονοϊός προκαλούσε πολλές δυσκολίες» υπογραμμίζει από την πλευρά της η Αθανασία Ελευθερούλη διαπιστώνοντας ότι η αναζήτηση τις οδήγησε πολλές φορές σε πρόσκαιρα αδιέξοδα, σε συνεχείς αναζητήσεις και απογοητεύσεις αλλά και σε χαρές με την αποκάλυψη δεδομένων.
Με ανοικτές επικοινωνιακές οδούς και την τεχνολογία στην υπηρεσία τους, οι δύο συγγραφείς έφταναν συχνά να συνομιλούν μεταξύ τους γράφοντας και μιλώντας παράλληλα, ενώ ταυτόχρονα παρελάμβαναν μηνύματα με πληροφορίες και συγχρόνως γινόταν η απαραίτητη διασταύρωση της επαλήθευσης. Ηταν και είναι μια δημιουργική δραστηριότητα, ένα πόνημα που τυπώθηκε και εκδόθηκε, κυκλοφόρησε και κέρδισε τις εντυπώσεις και τα επαινετικά σχόλια.
Αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο
Το πρώτο βιβλίο «Ηρωίδες του 1821», περιλαμβάνει την παρουσίαση της δράσης και της ζωής 21 γυναικών του αγώνα κατά του τουρκικού ζυγού. Περιλαμβάνει επίσης παράρτημα με συνοπτικές αναφορές της συνολικής δράσης των γυναικών του Μεσολογγίου, του Σουλίου, της Χίου, της Κρήτης, της Πελοποννήσου και των γυναικών της Φιλικής Εταιρείας.
«Πρόκειται για γυναίκες ηρωίδες που γνωρίζουμε αλλά και άλλες που δεν γνωρίζουμε ή που ελάχιστα γνωρίζουμε για αυτές. Ολες τους αφηγούνται σε πρώτο πρόσωπο τη ζωή, την προσωπική τους ιστορία και την κατάληξή τους» αναφέρουν οι δύο συγγραφείς.
Σαν αφήγηση ζωντανή σε πρώτο πρόσωπο, σαν προφορική μαρτυρία που διασώθηκε από το χρόνο για να τον κρατήσει για πάντα στις καρδιές των ακροατών – αναγνωστών. Σαν ένα στοίχημα που έχει κερδηθεί οι δύο συγγραφείς – ερευνήτριες κατορθώνουν να κάνουν την Ιστορία από μάθημα σε αφήγημα που δεν θέλεις να χάσεις και κυρίως να ξεχάσεις…
Κι αυτό είναι το κέρδος. Η γνώση να γίνεται ευχαρίστηση και η αλήθεια να φανερώνει την πραγματικότητα. Ο δεύτερος τόμος είναι αφιερωμένος στους Φιλέλληνες, στους ανθρώπους απανταχού της γης που στάθηκαν δίπλα – ψυχικά και σωματικά – δίπλα στους Ελληνες για τον αγώνα. Ο εντυπωσιακός αριθμός των 81 ανθρώπων που ονομάζονται Φιλέλληνες βρήκαν τη θέση που τους αναλογεί χάρη στην άοκνη έρευνα των δύο συγγραφέων.
Οι άνθρωποι που πολέμησαν στο πλευρό των Ελλήνων στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 συνθέτουν ένα αμάλγαμα προσώπων. «Ηταν ιδεολόγοι, επαγγελματίες των επαναστάσεων, άνεργοι άνθρωποι των όπλων, δημοσιογράφοι, συγγραφείς πολιτικοί. Τόσο στην ατομική όσο και στη συλλογική μας ζωή, η αναδρομή στο παρελθόν δεν χρειάζεται μόνο για να κατανοήσουμε το παρόν. Χρειάζεται επίσης για να εκτιμήσουμε τα ακριβοπληρωμένα κεκτημένα που αξίζει να διατηρήσουμε και στο μέλλον» τονίζουν οι δύο εκπαιδευτικοί.
Ιστορίες και ιστορία
Η αγάπη τους για τα παιδιά, η συνεχής επαφή και ενασχόληση με αυτά και κυρίως η αδιάκοπη αναζήτηση μεθόδων βελτίωσης και εξέλιξης των εκπαιδευτικών διαδικασιών και μαθησιακών σχέσεων, οδήγησε στις δύο συναδέλφους σε ένα ξεχωριστό εγχείρημα, τη γραφή από κοινού ιστοριών.
«Στην αρχή ήταν κάτι σαν παιχνίδι, με τη χαρά του καινούργιου και την προσμονή της εξέλιξής του. Γρήγορα ωστόσο έγινε ανάγκη έκφρασης και μορφή δημιουργίας» αναφέρει η Αθανασία Ελευθερούλη για να συμπληρώσει η Ελενα Νταβλαμάνου «πότε η Αθανασία ξεκινούσε κι εγώ συνέχιζα κι άλλοτε συνέβαινε το αντίστροφο, πάντα με την ίδια πρωτόγνωρη χαρά. Πολλές φορές ξυπνούσαμε μέσα στη νύχτα και σημειώναμε τις σκέψεις μας και την άλλη ημέρα περιμέναμε το διάλειμμα των μαθημάτων μας, να μιλήσουμε για όλα αυτά».
Με κοινό τόπο την αγάπη τους στα παιδιά, την διδασκαλία και την μεταλαμπάδευση της ιστορικής γνώσης στις νεότερες γενιές, οι δύο εκπαιδευτικοί γράφουν ιστορίες, γράφοντας για την ιστορία στη συνέχεια, με στόχο να προσθέσουν το δικό τους λιθαράκι σε μια μεγάλη παρακαταθήκη.
ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
