Τέλος εποχής για τρία ακόμη περίπτερα στον Βόλο. Πρόκειται για κιόσκια, που παραμένουν κλειστά και έχουν καταστεί «κενωθέντα». Βρίσκονται στη συμβολή των οδών Παγασών και Ρήγα Φεραίου, Αναλήψεως με Μακρινίτσης και Δονδολίνων με Γαρέφη και με απόφαση που λήφθηκε στη χθεσινή συνεδρίαση της επιτροπής ποιότητας ζωής πρόκειται να απομακρυνθούν από συνεργεία του Δήμου Βόλου.
Τα τελευταία χρόνια, το ένα μετά το άλλο, παραδοσιακά περίπτερα «ξηλώνονται» κυρίως εντός του πολεοδομικού συγκροτήματος. Πρόκειται για περίπτερα κλειστά επί σειρά ετών που «στοιχειώνουν» πάνω στα πεζοδρόμια δημιουργώντας εμπόδια στην απρόσκοπτη κίνηση των πεζών.
Τα τελευταία χρόνια υπολογίζεται ότι έχουν απομακρυνθεί περισσότερα από 70 κιόσκια στο πολεοδομικό συγκρότημα στο πλαίσιο της απελευθέρωσης των πεζοδρομίων.
Σημειώνεται ότι εκτός από την απομάκρυνση των περιπτέρων γίνεται και πλήρης αποκατάσταση των πεζοδρομίων στα σημεία όπου υπήρχαν τα κιόσκια.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Σωματείου Περιπτερούχων Καπνοπωλών Μαγνησίας, Βασίλη Τόπα, η αντίστροφη μέτρηση για τα παραδοσιακά περίπτερα ξεκίνησε με την μνημονιακή εποχή. «Από το 2010 ξεκίνησε το τέλος εποχής στα κιόσκια», παρατηρεί ο κ. Τόπας. Οπως εξηγεί η μείωση του ποσοστού κέρδους στα καπνικά προϊόντα και η αντίστοιχη αύξηση των λειτουργικών εξόδων δεν άφησαν περιθώρια επιβίωσης της συγκεκριμένης μορφής περιπτέρων. Σε έναν χώρο 2Χ2 με λιγοστά πράγματα δεν μπορεί κάποιος να βγάλει κέρδος για να ζήσει», αναφέρει ο κ. Τόπας.
Προκειμένου να βγαίνουν οικονομικά περιπτερούχοι στράφηκαν στα μαγαζιά με είδη περιπτέρου, μέσω των οποίων μπορούν να εμπορευτούν περισσότερα είδη και να βγάλουν κέρδος. «Το 30% – 40% των περιπτερούχων πήγε σε μαγαζιά και οι υπόλοιποι είτε βγήκαν στη σύνταξη, είτε άλλαξαν επάγγελμα. Αυτή τη στιγμή είναι ζήτημα αν υπάρχουν 40 κιόσκια σε όλη την πόλη», σημειώνει ο κ. Τόπας.
«Κάποτε τα περίπτερα άφηναν κέρδη. Πλέον, ιδίως στη μετά- κορονοϊού εποχή, πολύ δύσκολα βγαίνουν τα έξοδα, ακόμη και με προσωπική εργασία από το πρωί έως το βράδυ. Οι περισσότεροι που έμειναν στον χώρο στράφηκαν σε μαγαζιά και πωλούν μαζί με καπνικά είδη, καφέ, φαγητό. Μένουν λίγα κιόσκια να μας θυμίζουν την παραδοσιακή μορφή των περιπτέρων. Των περιπτέρων που θεωρούνταν φάροι των δρόμων και όπου λειτουργούσαν δημιουργούνταν γύρω τους ολόκληρη πιάτσα», περιγράφει ο κ. Τόπας.
Σημειώνεται ότι όταν τα κιόσκια εγκαταλείπονται μετατρέπονται σε εστίες μόλυνσης ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις παρεμποδίζουν την κίνηση των πεζών στα πεζοδρόμια ή ακόμη και την ορατότητα στις διασταυρώσεις οδών. Με την απομάκρυνσή τους γίνεται αποκατάσταση του πεζοδρομίου.
ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
