Κοινή συγκέντρωση-πικετοφορία, για να τιμήσουν την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας πραγματοποίησαν τo Σάββατο ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Ν. Μαγνησίας, ο Σύνδεσμος Εμποροϋπαλλήλων -Ιδιωτικών Υπαλλήλων Βόλου-Ν. Ιωνίας, το Σωματείο Καθαριστριών-ών Ν. Μαγνησίας και το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ Μαγνησίας.
Την συγκέντρωση στην πλατεία του Αγίου Νικολάου, άνοιξε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Μαγνησίας, Παναγιώτης Τσιτσιρίκης αναφέροντας πως σήμερα, το περιεχόμενο της 8ης Μάρτη είναι πιο σύγχρονο από ποτέ. Οι εργαζόμενες στα εμπορικά καταστήματα, στα super market, στις αποθήκες ξέρουνε πολύ καλά ποια είναι η κατάσταση : ζωή και ωράρια λάστιχο, με ένα ατελείωτο τρέξιμο, με δουλειά από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, με έντονη πίεση και εξαντλητικούς ρυθμούς για το κυνήγι των στόχων και όλα αυτά με την απειλή της κακής αξιολόγησης!
Η απλήρωτη εργασία αυξάνεται συνεχώς, οι υπερωρίες είναι καθημερινό φαινόμενο, η δουλειά σε 2 και 3 πόστα είναι πραγματικότητα για την πλειοψηφία των εργαζομένων. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, την ορθοστασία, τα βάρη, τις αλλαγές θερμοκρασίας σε χώρους που υπάρχουν ψυγεία και καταψύξεις, καταπονούν διπλά τις γυναίκες και συμβάλουν στην αύξηση των επαγγελματικών ασθενειών, σε επιπρόσθετες δυσκολίες στην περίοδο εγκυμοσύνης. Μετά από αυτά μας λένε πως για τη σημερινή κατάσταση φταίει ότι την «εξουσία την έχει το ανδρικό φύλο» και μας καλούν να «απεργούμε στο σπίτι!», λες και το ζήτημα δεν αφορά το σύνολο των εργαζομένων, της εργατικής τάξης, ανδρών και γυναικών. Υπάρχουν πολλές γυναίκες που έχουν βάλει τις υπογραφές τους σε αντιλαϊκούς νόμους και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και από τη σημερινή.
Το εργατικό κίνημα και οι ταξικοί αγώνες των γυναικών μέσα σε αυτό αποδεικνύουν ότι τα καλέσματα για “φεμινιστική ενότητα” και “απεργίες φύλου, όχι μόνο είναι αδιέξοδα για την πάλη των εργαζόμενων γυναικών, αλλά ταυτόχρονα εξυπηρετούν την υλοποίηση των αντεργατικών και αντιλαϊκών πολιτικών, διασπώντας και κατακερματίζοντας τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες».
Στη συνέχεια ακολούθησε η κεντρική ομιλία από την γραμματέα του Δημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών Ν. Μαγνησίας (μέλος της ΟΓΕ) Ευαγγελινού Δέσποινα σημειώνοντας πως «110 χρόνια πέρασαν από τότε που η Διεθνής Συνδιάσκεψη σοσιαλιστριών γυναικών καθιέρωσε την 8η Μάρτη ως Παγκόσμια Ημέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας, η επέτειος δεν έχει μόνο ιστορική σημασία.
Εμπνεόμαστε από τον αγώνα των γυναικών της Ν. Υόρκης, τις ράφτρες και τις υφάντρες, που στις 8 του Μάρτη του 1857, σήκωσαν ανάστημα απέναντι στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσής τους, και φωτίζουν και σήμερα την ανάγκη της οργάνωσης και πάλης των εργαζόμενων και άνεργων γυναικών.
Ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Μαγνησίας, όπως και όλοι οι σύλλογοι της ΟΓΕ πανελλαδικά, αυτή την περίοδο έχουμε καμπάνια με θέμα τις ευέλικτες σχέσεις εργασίας, με τίτλο ‘’Λάστιχο ωράριο – λάστιχο ζωή’’. Συντονίζουμε τη δράση μας με τα εργατικά σωματεία, με ενώσεις αυτοαπασχολουμένων, με φοιτητικούς συλλόγους, με αγροτικούς συλλόγους.
Μέσα από αυτή την πολύμορφη αγωνιστική δραστηριότητα θέλουμε να γίνει προσπάθεια να ενισχυθεί το μέτωπο απέναντι στη μερική απασχόληση, την πλήρη ευελιξία στα ωράρια εργασίας, να κατανοηθούν οι συνέπειες στην κοινωνική ζωή της γυναίκας, να συνδυαστούν με τη διεκδίκηση σταθερής εργασίας με μικρότερο ημερήσιο χρόνο εργασίας, αλλά με καλύτερους μισθούς.
Απάντηση στη χαμηλή συμμετοχή των γυναικών στο κίνημα, απάντηση στις σημερινές αγωνίες μπορεί να δώσει η κοινή δράση της ΟΓΕ με το εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα με ταξικό προσανατολισμό, για να δυναμώσει η πάλη και η διεκδίκηση για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, που δεν περιορίζονται στο μισθό, στις συνθήκες εργασίας αλλά αφορούν κάθε πλευρά της ζωής της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Αυτό είναι πραγματικό βήμα προόδου».
