Αναστατωμένη είναι η Τοπική Κοινότητα του Πλατάνου με τη λειτουργία μονάδας παραγωγής ενέργειας στη θέση Κεφάλωση Αλμυρού.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας Αθανάσιο Χριστοδούλου, πρόκειται για ήδη υπάρχουσα μονάδα, που λειτούργησε δοκιμαστικά και αιτείται την επέκτασή της δραστηριότητάς της.
Η Τοπική Κοινότητα αντιδρά στο ενδεχόμενο αυτό, και στο πρόσφατο δημοτικό σύμβουλο δεν έδωσε τη σύμφωνη γνώμη της, καθώς η μονάδα βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το χωριό, περίπου στα 1.500 μέτρα, ενώ από τη λειτουργία της στο πρόσφατο παρελθόν, όπως ισχυρίζεται, υπήρξαν περιβαλλοντικά προβλήματα.
Ο κ. Χριστούδουλου λέει ότι παρατηρήθηκε το φαινόμενο ο υγρός πυρήνας διφασικού της μονάδας, ο οποίος αποθηκεύεται σε τάφρους, να μεταφέρεται στη θάλασσα μετά από ζημιές στα αναχώματα.
Η Τοπική Κοινότητα, όπως λέει ο ίδιος, είναι αντίθετη με την επέκταση της δραστηριότητας της μονάδας. Ο κ. Χριστοδούλου λέει ότι πριν ακόμη ληφθεί η έγκριση της περιβαλλοντικής μελέτης, οι εργασίες έχουν ήδη ξεκινήσει.
Μάλιστα, καταγγέλλει, ότι έχει δημιουργηθεί τάφρος έκτασης 100 μέτρων βάθους τεσσάρων μέτρων, η οποία έχει γεμίσει με υγρό πυρήνα διφασικό, ενώ η μελέτη που είχε παρουσιαστεί προέβλεπε η διαδικασία αυτή να γίνει σε κλειστή δεξαμενή.
«Το Τοπικό Συμβούλιο των Πλατάνου είναι υπέρ των επενδύσεων όταν αυτές πραγματοποιούνται σε οργανωμένους χώρους που προορίζονται για τη λειτουργία τους» λέει ο ίδιος.
Όπως είναι γνωστό, η πιλοτική μονάδα, στοχεύει στη βιώσιμη και αειφόρα θερμική αξιοποίηση της βιομάζας του διφασικού ελαιοπυρήνα.
Η μονάδα αυτή, σύμφωνα με την πρόταση, σχεδιάζεται να επεκταθεί στη θέση Κεφάλωση της Δημοτικής Κοινότητας Πλατάνου του δήμου Αλμυρού σε οικόπεδο 28.108 τετραγωνικών μέτρων, σε στεγασμένο χώρο πρώην ελαιοτριβείου, το οικόπεδο του οποίου εφάπτεται με την εθνική οδό Βόλου – Αθηνών, που οδηγεί από Πλάτανο προς Σούρπη.
Τεκμηριώνοντας την αναγκαιότητα λειτουργίας της, οι φορείς της πρότασης επισημαίνουν ότι στην Ελλάδα λειτουργούν περισσότερα από 2.000 μικρά και μεγάλα ελαιοτριβεία, και τα απόβλητά τους, όταν λειτουργούν τριφασικά, έχουν ιδιαίτερα ρυπογόνο φορτίο που διαρρέει στον υδροφόρο ορίζοντα.
Όπως εξηγούν, σημαντικό ποσοστό των ελαιοτριβείων αυτών λειτουργεί με βάση την τριφασική μέθοδο παραγωγής ελαιολάδου.
Η μέθοδος καλείται τριφασική, καθώς τα παραγόμενα από το ελαιοτριβείο είναι το ελαιόλαδο, στερεά υπολείμματα και υγρά απόβλητα.
Το ελαιόλαδο που παράγεται από τα ελαιοτριβεία διατίθεται στο εμπόριο, ενώ η τριφασική πυρήνα πωλείται σε πυρηνελαιουργεία, τα οποία την επεξεργάζονται με σκοπό να την μετατρέψουν σε εμπορεύσιμη καύσιμη ύλη (πυρηνόξυλο).
Τα υγρά απόβλητα του ελαιοτριβείου, ελλείψει άλλης πρακτικής και βιώσιμης μεθόδου διάθεσης ή επεξεργασίας, απλά διοχετεύονται σε μικρές εξατμισοδεξαμενές, από τις οποίες αναπόφευκτα διαρρέουν και καταλήγουν στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, σε χείμαρρους και ποτάμια.
