Την Τετάρτη 26 Ιουλίου προβάλλεται στις Σταγιάτες το ντοκιμαντέρ του Θωμά Σίδερη Τα ρόδια του Ναγκόρνο Καραμπάχ, στις 9:15μμ, στο παλιό Δημοτικό Σχολείο. Στην προβολή θα παρευρίσκεται ο σκηνοθέτης και θα ακολουθήσει συζήτηση.
Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ του Θωμά Σίδερη – επίσημη συμμετοχή στο 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (ενότητα «Ανοιχτοί Ορίζοντες»), φιναλίστ στο International Catholic Film Festival, στη Ρώμη – αποτελεί κινηματογραφική καταγραφή του ξεριζωμού και της περιπλάνησης των Αρμενίων κατοίκων του θύλακα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ σε γκρίζα και βροχερά τοπία, όπου κανένας δεν γνωρίζει τι είναι δικό του, πού βρίσκονται τα σύνορα και ποια είναι εν τέλει η πατρίδα του. Την ίδια στιγμή, οι Αζέροι επιστρέφουν και καταλαμβάνουν το κενό κτιριακό απόθεμα των οικιστικών θυλάκων της περιοχής, προσπαθώντας και αυτοί να κατανοήσουν την ταυτότητα του «άλλου», χωρίς να αντιλαμβάνονται πραγματικά τι είναι αυτό που χωρίζει τους ανθρώπους και τέμνει κοινό γεωγραφικό χώρο σε διαφιλονικούμενες ζώνες. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα κινηματογραφικό δοκίμιο για την ταυτότητα του «εγώ» και του «άλλου», του «ξένου», του «εχθρού».
Η ταινία επιλέχθηκε τον Ιανουάριο ανάμεσα στα τρία καλύτερα ντοκιμαντέρ του «Mirabile Dictu–International Catholic Film Festival», ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ υπό την αιγίδα του Πάπα. Το ντοκιμαντέρ, διάρκειας 78 λεπτών, είναι η εκδοχή μεγάλου μήκους της ταινίας «EXODUS», που τον περασμένο Δεκέμβριο βραβεύτηκε στο Κουρδιστάν, με το μεγάλο βραβείο του φεστιβάλ της πόλης Σουλεϊμανίγια αλλά και στην Αθήνα, αποσπώντας τιμητική διάκριση στο 10ο Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου.
Τα «Ρόδια του Ναγκόρνο-Καραμπάχ» είναι μία ταινία, πιο επίκαιρη από ποτέ, αφού επικεντρώνεται σε έναν άλλο πόλεμο, αυτόν της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν για τον έλεγχο του θύλακα στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ο θεατής θα καταλάβει αμέσως ότι τα καρέ και οι σεκάνς της ταινίας, με όλες αυτές τις εικόνες που μεταδίδονται σήμερα από την Ουκρανία, είναι ακριβώς τα ίδια. Τα ίδια πρόσωπα των φαντάρων, το ίδιο βλέμμα κάτω από τα κράνη, ο ίδιος πόνος. Μία ποιητική ελεγεία για έναν άλλο πόλεμο που διήρκησε σχεδόν τέσσερις δεκαετίες και άφησε πίσω του χιλιάδες νεκρούς και από τις δύο πλευρές και που η τελευταία σελίδα του γράφτηκε κατά τη διάρκεια του 2020. Πρόκειται για μία βαθιά αντιπολεμική ταινία όπου πίσω από τα χαρακώματα, τα κατεστραμμένα σπίτια και νοσοκομεία και τα έρημα χωριά, ο ανθρώπινος πόνος και το ψυχικό τραύμα αναμετρώνται με τον παραλογισμό του πολέμου και τον θάνατο.
Το σενάριο και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Θωμάς Σίδερης , τη φωτογραφία ο Mert Kaya, την πρωτότυπη μουσική ο Χρήστος Τσιαμούλης, το μοντάζ ο Γιώργος Χαλαμπαλάκης, ενώ η τελική τεχνική επεξεργασία της ταινίας έγινε στο Studio A14.
