Εκκληση σε περίπτωση εντοπισμού να περισυλλεχθούν και να γίνει αναφορά στα Κέντρα Περίθαλψης
Ταλαιπωρημένα πτηνά εντοπίστηκαν τα τελευταίες μέρες να «πνέουν τα λοίσθια» σε αυλές του Βόλου, μακριά από το φυσικό τους περιβάλλον.
Νεκρά ψάρια «ξεβράζονται» στις όχθες της Κάρλας, ταλαιπωρημένοι ερωδιοί «καταλήγουν» σε αυλές σπιτιών, αλλά και εγκαταλελειμμένα οικόσιτα ζώα αποτελούν πλέον καθημερινό φαινόμενο, γεγονός που προβληματίζει έντονα ανθρώπους που ασχολούνται με την οικολογία και όχι μόνο.
Μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, το μέλος του Πρώην Σταθμού Αγριων Ζώων και Πουλιών Μαγνησίας Στάθης Χαλαστάρας καταγγέλλει ότι αρκετά περιστατικά ταλαιπωρημένων και πληγωμένων ζώων πέφτουν στην αντίληψή του, με τον ίδιο και άλλους εθελοντές να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες ώστε να τα διασώσουν και να περιθάλψουν.
Πρόσφατα, ο ίδιος περιέθαλψε τέσσερις μικροτσικνιές, ένα είδος μεταναστευτικού μοναχικού ερωδιού που βρήκε μέσα στην πόλη. «Το ένα πτηνό το βρήκα, μάλιστα, στην αυλή του σπιτιού μου, όταν προσπάθησα να το σώσω από το στόμα της γάτας. Δεν είναι η πόλη το φυσικό τους περιβάλλον, αλλά οι υδροβιότοποι» επισημαίνει και προσθέτει ότι ο ίδιος τα περιέθαλψε και τα απελευθέρωσε στη λίμνη Κάρλα.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει αυτό το είδος πουλιών είναι μεταναστευτικό, αλλά τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας και της έλλειψης ενδιάμεσων «στάσεων» από υγροβιότοπο σε υγροβιότοπο, πολλά πουλιά καταλήγουν στις πόλεις, όπου είναι μαθηματικά αδύνατον να επιβιώσουν. «Τα πουλιά αυτά έχουν συνηθίσει να ζουν κοντά σε νερό. Τους αρέσουν οι περιοχές που έχουν γλυκά νερά με μικρό βάθος και πλούσιους καλαμιώνες στις όχθες. Μπορούμε να τον συναντήσουμε στις όχθες λιμνών, ποταμών, ελών και σε κανάλια. Κατά την μετανάστευση μπορούμε να τον συναντήσουμε και κοντά στη θάλασσα. Ωστόσο, η επιβίωσή τους μέσα στην πόλη είναι αδύνατη. Καταρχάς δεν θα μπορέσουν να βρουν τροφές, καθώς τρέφονται μόνο με ψάρια, δεν τους αρέσει η πολλή φασαρία, αλλά και κινδυνεύουν πρωτίστως από σκυλιά και από γάτες» σημειώνει.
Ο υδροβιότοπος της Μπουρμπουλήθρας στον Βόλο αποτέλεσε για αρκετά χρόνια, στο παρελθόν, την κατάλληλη τοποθεσία για χιλιάδες τέτοια πτηνά. Ωστόσο, τώρα η όψη που έχει λάβει, αλλά και η όμορη δραστηριότητά του, τον καθιστούν απροσπέλαστο με αποτέλεσμα πολλά πτηνά να αναζητούν αλλού «καταφύγιο». Ο ίδιος μαζί με δεκάδες άλλους εθελοντές και μέλη του Πρώην Σταθμού Αγριων Ζώων και Πουλιών Μαγνησίας προσπάθησαν με πολύ αποφασιστικότητα, ώστε η Μπουρμπουλήθρα να παραμείνει υδροβιότοπος, χωρίς, όμως, αποτέλεσμα.
Όπως, ανέφερε δεν είναι απίθανο να συναντήσουμε και άλλα είδη πτηνών, τα οποία λόγω εξάντλησης να καταρρέουν μέσα στις πόλεις, όπως σταχτάρες, αλλά ακόμη και είδη χελιδονιών.
Ο ίδιος απευθύνει κάλεσμα προς όλους τους πολίτες εάν εντοπίσουν τραυματισμένους, εξαντλημένους ακόμη και εγκλωβισμένους ερωδιούς να επικοινωνήσουν με τα υπάρχοντα κέντρα περίθαλψης και να φροντίσουν να τα περιμαζέψουν, έστω και προσωρινά.
Όπως προειδοποιεί, το συγκεκριμένο είδος πτηνού δεν είναι επικίνδυνο, αλλά καλό είναι να κρατείται απόσταση από το πρόσωπο. «Ο μικροτσικνιάς τρέφεται με είδη από τη θάλασσα και τις λίμνες και κυνηγάει τα θηράματά του από τη γυαλάδα, συνεπώς όταν πλησιάζουν σε ανθρώπινα πρόσωπα «ορμάνε» στα μάτια» εξηγεί.
«Όσοι συμπολίτες βρίσκετε αυτό το διάστημα στην πόλη εγκλωβισμένους ή εξαντλημένους μικροτσικνιάδες να τους περιμαζεύετε. Αν φοβάστε ρίξτε ένα ελαφρύ πανάκι στο κεφάλι του-είναι ακίνδυνο πτηνό, όμως μακριά από το πρόσωπό σας και τα μάτια σας- να το βάλετε σε ένα κουτάκι αφού ανοίξετε μερικές τρύπες για αέρα, να το κλείσετε και να το βάλετε σε ένα ήσυχο μέρος μακριά από άλλα ζώα. Συνήθως η ενυδάτωση είναι μια πρώτη βοήθεια για να ακολουθήσει ο έλεγχος για πιθανά τραύματα, φτερούγες, πόδια κ.λπ.», προτρέπει ο κ. Χαλαστάρας.
ΙΩΑΝΝΑ ΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
